AMSTERDAM - "Was me dit allemaal maar in de VS overkomen. De zaak was daar binnen enkele maanden rond geweest. Dan waren we misschien beschadigd, maar ons leven was niet geruïneerd", zo verwoordde Han V., hoofdverdachte in de clickfondszaak gisteren zijn gevoelens over de jarenlange vervolging waaraan hij is blootgesteld.De drie aanwezige ex-directieleden van Leemhuis & Van Loon kregen ter afsluiting van de openbare rechtszitting in de clickfondszaak persoonlijk het woord. De rechtbank gaat nu in beraad en zal over twee weken uitspraak doen.
De verdachten grepen de gelegenheid aan om af te rekenen met hen die zij verantwoordelijk achten voor de 'hel' waarin zij sinds 1997 verkeren. De drie zien het Openbaar Ministerie als de hoofdschuldige, gevolgd door de pers, de Vereniging voor het Effectenbedrijf (voorloper van AEX) en hoogleraar Arnold Heertje die het bedrijf er bij lapte. "We zijn nota bene belazerd door onze eigen adviseur", aldus Peter van L. met een van emotie dichtgeknepen stem.
De verdachten konden hun verklaringen geen van allen uitspreken zonder voortdurend iets weg te slikken. Hoofdverdachte Han V. schoot meerdere keren vol bij het aanhoren van de verklaringen van zijn oud-collega's.
Hans L. zei het als een bevrijding te voelen dat de zaak tegen hem afgelopen weken eindelijk ter zitting is gekomen. "Eindelijk gaat het om de werkelijke kwestie en niet langer om de kerstboom met verdenkingen die mij in 1997 werd voorgehouden. In de afgelopen jaren hoorden we regelmatig dat het OM weer een verdenking tegen ons had laten vallen. Dat was iedere keer prettig, maar opgetogen werd ik er nooit van".
De woede van de verdachten is goed te begrijpen, aangezien er van de oorspronkelijke beschuldigingen aan hun adres nog maar weinig rest. Van witwassen, handel met voorkennis, frontrunning, belastingfraude en deelname aan een criminele organisatie, zijn alleen de laatste twee overeind gebleven. Intussen zijn hun carrières geknakt en imago's besmeurd.
Han V., die eigenlijk een 35 pagina's tellende verklaring had voorbereid, beperkte zich tot enkele korte statements: "Ik heb van het openbaar ministerie een steen midden in mijn gezicht gekregen. Gelukkig heb ik er geen hersenletsel aan overgehouden, maar de littekens blijven altijd zichtbaar".
![[terug]](/krant/logos/terug.omlaag.gif){kind=small}