HELMOND - Op de beurs is Nedschroef een dreumes, maar in de Europese automotive-sector geldt het Helmondse concern als gigant. Om dat te blijven, moet de fabrikant van allerhande bevestigingsmiddelen hard groeien. Grote vraag is hoe. "Het is een utopie om te denken dat we onze expansie via de beurs kunnen financieren."

Luc Hoorelbeke.

"U wilt langskomen voor een gesprek?", herhaalt een licht verbaasde stem door de telefoon. "Waarover dan?" De tegenvraag is typerend voor de luwte waarin Nedschroef opereert. Of zoals bestuursvoorzitter Luc Hoorelbeke later op de afspraak uitlegt: "Er zal echt geen auto méér worden verkocht als men weet dat er Nedschroef-bouten in zitten."

Toch wordt de bezoeker met open armen aan de Helmondse Kanaaldijk ontvangen. En de fabriek is het tastbare bewijs: Nedschroef is nog echte oude economie. Met een lange geschiedenis bovendien, getuige de bonte verzameling aan elkaar geplakte gebouwen, die de bakermat vormen van Neerlands grootste schroeven- en boutenmaker.

Al in 1894 zag de onderneming het levenslicht aanvankelijk als fabrikant van klinknagels voor de scheepsbouw, later als maker van een uitdijend assortiment 'fasteners'. Anno 2001 is het concern uitgegroeid tot een holding van 23 bedrijven in 11 landen. Naast bevestigingsmiddelen worden productiemachines en gereedschappen geproduceerd. Ruim 80% van de omzet van EUR270 miljoen wordt behaald in de auto- en vrachtwagenindustrie. En daar dreigt de schoen nu te gaan wringen.

De concentratie in autoland verlangt van toeleveranciers steeds meer schaalgrootte. Grote spelers als Renault, Fiat en Volkswagen willen aan de achterdeur niet langer zaken doen met een oneindig lange rij kleine toeleveranciers. Voor Nedschroef, dat thans op haar marktgebied in de Europese top vijf staat, is het zaak een stevige omzetslag te maken om de koppositie te behouden, voorziet Hoorelbeke.

"We hebben nu circa 10% van de Europese markt voor fasteners in handen. Dat biedt behoorlijke groeikansen, want in tegenstelling tot veel kleine familiebedrijfjes zijn wij voor de auto-industrie nog een aantrekkelijke partij. Maar als onze belangrijkste concurrenten een sprong maken, komen we in de knel."

Nedschroef wil daarom meespringen. De strategie is gericht op een omzetdoel van EUR450 miljoen in 2005, zo staat in het jaarverslag. Maar dat is niet afdoende, geeft de bestuursvoorzitter toe. "2005 is eigenlijk al te laat. We moeten zo snel mogelijk naar die EUR450 miljoen en dan kijken hoe we dat getal weer kunnen verdubbelen."

Voor een wegkwijnende smallcap is dat makkelijker gezegd dan gedaan. Want wie gaat dat betalen? Hoorelbeke: "Het is een utopie om te denken dat we onze expansie via de beurs kunnen financieren. Als we echt willen groeien, en dat willen we, moeten we dus naar alternatieven zoeken."

Welke dat zijn, wil de topman niet uit de doeken doen. Maar de beursnotering wordt voor Nedschroef eerder een dwangbuis dan een springplank, zeker na de invoering van het nieuwe handelssysteem. "We zijn daar als lokaal fonds ook niet gelukkig mee", reageert de bestuursvoorzitter. "Het aanstellen van een animateur is een dure operatie."

Een vertrek van het Damrak lijkt voor de hand te liggen. De Weweler-variant (de Apeldoornse autoverenfabrikant zoekt onderdak bij het Eindhovense VDL) noemt Hoorelbeke "een optie" VDL is bovendien grootaandeelhouder van Nedschroef. Aansluiting zoeken bij een financiële partij ligt evenwel meer voor de hand, zo blijkt.

"Wij hechten aan onze onafhankelijkheid, een samengaan met een concurrent is daarom niet zo vanzelfsprekend. We kijken met welke partij we verder willen. Er zijn drie à vier opties. Die zijn we nu aan het bestuderen." Over belangstelling van participatiemaatschappijen heeft Nedschroef niet te klagen, zegt Hoorelbeke. "Er zijn veel partijen in de markt. Zij bellen, wij luisteren. Of er aantrekkelijke plannen tussen zitten? De kwaliteit van de voorstellen verschilt."

Overigens bezweert de topman dat de winstwaarschuwing van vorige maand geen invloed heeft gehad op het besluit om te kijken naar zogenoemde strategische alternatieven. "De aandelenkoers ging na de winstwaarschuwing zelfs omhoog, heel eigenaardig. Misschien werd er gespeculeerd op ons beursvertrek."

Zelf weigert de topman dat hardop uit te spreken. "Het is een delicate kwestie. Bovendien, ik kan wel roepen: 'we moeten van de beurs', maar wat dan? De koers vliegt dan misschien een dag omhoog, om twee weken later weer terug bij af te zijn. Je moet je kruit niet te snel verschieten."

zoek naar gerelateerde artikelen

za 9 juni 2001