BERLIJN - Dat de mensheid zo dom is om het Russische ruimtestation Mir in de atmosfeer te laten verbranden, kan Ralph Heckel, voorzitter van de Vereniging 'Helft Mir' in Berlijn, nog altijd niet begrijpen.

De 31-jarige Duitser heeft de afgelopen maanden slechts voor één ding geleefd: het redden van de Mir. Het werd een strijd die niet te winnen bleek, hoewel het Heckels heilige overtuiging is dat de Mir wel degelijk was te redden.

De revanche van Heckel is een requiem voor de stervende Mir. De voorzitter van de enige 'fanclub' van een ruimtestation ter wereldproduceerde een cd met de titel 'Soundtrack of Mir'. Het is een laatste ode aan het ruimteschip.

Radiozenders in heel Europa is gevraagd het nummer te draaien als de Mir in een van de komende dagen aan zijn fatale tocht door de dampkring is begonnen.

Mir (Foto: AP)

Heckel begrijpt de wereld niet meer en schudt nog maar eens het hoofd: "De Mir heeft voor de verkenning van de ruimte net zoveel betekend als de Santa Cruz, het schip van Columbus, voor de ontdekking van de aarde. Onze voorvaderen wisten niet beter en hakten de Santa Cruz aan mootjes. Eeuwen later blijkt de mensheid nog niets te hebben geleerd en dumpt men de Mir als een tweede Titanic in de oceaan."

"De Mir is cultureel erfgoed. Het station was de wieg van het menselijk leven in de ruimte. Over een halve eeuw betreuren onze kleinkinderen wat wij hebben gedaan. Helaas heeft Unesco ons verzoek afgewezen om de Mir op de lijst van wereldwijd beschermde objecten te zetten. Het bleek een probleem dat er voor de ruimte nog helemaal geen regelgeving is. Daarmee was ook onze laatste hoop op behoud vervlogen."

"Het is niet alleen míjn overtuiging dat het ruimteschip gered had kunnen worden", zegt Heckel. "Ook ruimtevaarder Alexander Kaleri deelt die mening. Hij bracht 415 dagen in de Mir door en sloot in juli 2000 als laatste mens het luik."

"De politiek en de pers hebben van het Russische station het lelijke eendje van de ruimtevaart gemaakt. Ik lees niet anders dan dat er incidenten en tegenslagen waren. De Mir zou roestig zijn en technisch achterhaald. Mag ik even de waarheid vertellen?"

"De Mir draaide meer dan 85.700 rondjes om de aarde en legde daarbij een afstand af van 3,47 miljard kilometer. In de burgerluchtvaart geldt twee miljoen kilometer als een gemiddeld bereik dat zonder pech of panne kan worden afgelegd. De Mir leverde deze prestatie maar liefst 1600 keer en geldt daarmee als het veiligste vliegende voorwerp dat ooit heeft bestaan."

De Russische ruimtevaarder Kaleri is een goede vriend van Heckel geworden. De astronaut was zo ingenomen met het initiatief van de Duitse vereniging, dat hij begin dit jaar op bezoek kwam. Bij die gelegenheid schonk hij een fax uit de Mir aan de vereniging.

"Ik heb hem natuurlijk de vraag gesteld: 'in welke staat verkeert de Mir nu eigenlijk?' vertelt Heckel. "Volgens Kaleri zijn alleen de accu's aan vervanging toe. Net als om de zoveel jaar bij een auto. We hebben ook een rekensom gemaakt wat het zou kosten om de Mir in leven te houden. Tweehonderd miljoen per jaar. Dat lijkt veel geld, maar het is een schijntje van het budget dat is gemoeid met het ISS project, het internationale ruimtestation dat de opvolger is geworden van de Mir."

Voorzitter Heckel van de vereniging 'Helft Mir' en de ruim drieduizend aangesloten leden hebben zich bij het onvermijdelijke neergelegd. De Mir zal ten onder gaan. Als dat is gebeurd, wordt de naam van de organisatie gewijzigd in 'Instituut voor Ruimtevaartmonumenten'.

Op de dag dat de Mir zijn einde vindt in de atmosfeer, zal Heckel geen tijd hebben voor treurige overdenkingen. "Tot op het allerlaatste moment zal ik mijn handen vol hebben aan het leveren van de 'Soundtrack of Mir' aan radio- en televisiestations."

Een geslaagd requiem is het laatste dat Ralph Heckel voor de Mir kan doen. Hij voelt zich ertoe verplicht. Ook als dankzegging aan de tachtigduizend (!) technici die aan het project hebben gewerkt. Velen van hen verliezen met de ondergang van de Mir hun baan.