De column van Richard Krajicek
Tennisregels in ere houden
LONDEN, dinsdag - Mijn opslag liep tegen Nicolas Kiefer als een trein. Deze slag, samen met mijn volleys, hield me in de race op Wimbledon, want over de returns op zijn service ben ik minder te spreken. Ik toonde mijn zwakste baseline-spel tot nog toe, maar in de tiebreak van de derde set bracht een backhand-passing de bevrijdende doorbraak. Die slag leidde de zege in en dat doet me dan weer deugd. Maar vandaag zal ik tegen Wayne Ferreira toch beter voor de dag moeten komen.Hij is een leeftijdgenoot en gaat de partij als underdog in. Als hij van mij wint, heeft hij een beste scalp aan mij, zeker gezien de bonuspunten die R.K. nu eenmaal oplevert in de vierde ronde van Wimbledon.
In de kleedkamers wordt behalve over tennis voortdurend over het WK voetbal gesproken. Gisteravond was ik gelukkig op tijd klaar om naar het voetballen te kijken. Ik had van tevoren in de kleedkamers opgeschept over Oranje. Vooral tegen Tim Henman en de Britten. Daarom kwam de overwinning op de Joegoslaven heel goed uit.
Bij een nederlaag had ik op Wimbledon geen leven meer gehad, want ik had aardig cynisch over het Britse voetbal gedaan. Joegoslavië, zei ik tegen Henman, beschouwen wij als een opwarmertje voor het duel in de kwartfinales tegen Argentinië. Daarbij ging ik er dus van uit dat Engeland die wedstrijd niet eens zou winnen. Gelukkig heeft het Nederlands elftal mij niet teleurgesteld en kan ik met opgeheven hoofd in de kleedkamer plaatsnemen.
Daar zal ook mijn volgende tegenstander, Wayne Ferreira, zitten. Hij is een leeftijdsgenoot van mij en wij braken samen door tijdens de Australian Open. Zeven jaar geleden haalden we allebei de halve finales in Melbourne, die ik helaas moest opgeven tegen Jim Courier vanwege schouderproblemen.
Sindsdien hebben we beiden met nogal wat blessures te kampen gehad. Allebei hebben we deel uitgemaakt van de top-tien, maar hij is nogal weggezakt. De laatste tijd is hij aan het terugkomen, maar op Roland Garros ging hij voor het tweede achtereenvolgende jaar gruwelijk door zijn enkel. Maar hij lijkt hersteld, anders kom je niet in de achtste finales van Wimbledon.
De tennisregels moeten overigens in ere worden gehouden. Er gaan stemmen op om de tweede opslag af te schaffen, maar ik ben daar geen voorstander van. Dat klinkt logisch van iemand die het van de service moet hebben.
Ik vind echter dat je genoeg andere zaken kunt regelen waardoor het spel wordt vertraagd. Vergeleken met een jaar of zes geleden zijn de banen harder. De nieuwe zeilen hebben ervoor gezorgd dat bijvoorbeeld baan 1 ondanks de regen kurkdroog blijft, waardoor de ballen hoger opstuiten.
Ook kun je de ballen zachter maken. Dat hebben ze al gedaan en je merkt dat de 'big servers' het steeds moeilijker krijgen. Maar als ik zo serveer als tegen Kiefer, kunnen ook zachte ballen mij niet stoppen. Dat wou ik nog een tijdje volhouden.
Richard Krajiceks eerste column
Richard Krajiceks tweede column
Richard Krajiceks derde column
Richard Krajiceks vierde column
Richard Krajiceks vijfde column