AMSTERDAM - Zangeres Anneke Grönloh blijkt volledig ingestort door de tv-uitzendingen van Paul de Leeuw waarin zij te kijk werd gezet als een sloerie en een drankorgel. Samen met haar echtgenoot Wim-Jaap van der Laan is zij ons land uit gevlucht naar haar tweede huis in de Franse Bourgognestreek. Voor het eerst vertelt zij daar haar verhaal exclusief aan De Telegraaf.

Grönloh ...gevlucht naar de Bourgogne... (Foto: GER LOEFFEN)

"Veel mensen lachen zich er waarschijnlijk gek om. Maar weet u wel hoe gigantisch veel pijn het doet?" zegt Anneke Grönloh. "Mijn carrière is in één klap verwoest. Ik had die prachtig willen afronden met een mooi afscheid. En dan word je plotseling op zo'n lage manier neergeknuppeld. De Leeuw en ook de NCRV hebben alles kapot gemaakt door mij als een aan drank verslaafde hoer af te schilderen. Als zangeres heb ik altijd keihard moeten knokken. Ik ben nu 60, zit in de herfst van mijn leven. Ik kan nooit meer op de tv verschijnen. Men zou toch maar steeds weer laten zien hoe ik van dat trapje af sodemieter. Ik moet mezelf nu beschermen. Zoiets kunnen ze ook nooit meer goedmaken."

Anneke Grönloh, met de verkoop van zo'n slordige 30 miljoen platen uitgeroepen tot zangeres van de eeuw, heeft nu in een bodemprocedure een bedrag van 250.000 euro van de NCRV en De Leeuw geëist als genoegdoening.

Volgens Anneke heeft ook heel haar familie stevig te lijden onder de uitzendingen van Paul de Leeuw. "Ik ben op een verschrikkelijke manier beledigd", vertelt zij. "Mijn zus, mijn man, mijn twee kinderen. Allemaal zijn ze over hun toeren. Ook zij worden er zelfs mee gepest. En het nieuws gaat de hele wereld over. Waar heb ik dat aan verdiend? Ik weet onderhand niet eens meer of ik nog wel een mens ben of een typetje."

Grönloh zegt uit schaamte de straat niet meer op te durven. De gordijnen van haar vakantiehuis ten zuiden van het Franse Macon houdt ze stijf dicht: "Er wonen hier best veel Nederlanders in de omgeving. Iedereen heeft het erover, elke dag. Ik durf zelfs geen boodschappen meer te doen. Als ik een auto hoor, vlucht ik naar binnen. Ik ben over mijn nek gegaan van al die uitzendingen. Het zal jaren duren voordat dit de wereld uit is. Straks word ik met carnaval nog belachelijk gemaakt."

Haar advocaat mr. P. van As noemt de tv-uitzendingen van Herberg de Leeuw waarin Grönloh belachelijk wordt gemaakt, rondweg stuitend. Hij spreekt van vunzigheden. In een rechtszaak, die binnenkort zal dienen, heeft hij 14 zware beledigingen opgevoerd. Met teksten als "Ik ben in Singapore geweest en Singapore is ook in mij geweest" suggereert De Leeuw dat heel Singapore met Anneke Grönloh het bed heeft gedeeld.

Ook de act dat 'een zangeres uit de Betuwe' belde met de vraag "Kun je met een druiper in de keel nog wel doorzingen" is bij Grönloh volledig verkeerd gevallen.

Anneke: "En dan roept hij doodleuk in een tv-uitzending van Barend en Van Dorp dat hij met me om de tafel wil gaan zitten om alles op een elegante manier op te lossen. Dat had hij in juni al moeten doen, toen ik het hem vroeg. Dan was het niet zover gekomen. Weet je wat ik denk? Dat hij alleen zijn eigen gezicht wil redden. Bovendien, hoe kan ik me nou tegen zo'n man verweren? Ik heb zijn moraal niet, begrijp zijn humor niet. Ik ben ook niet zo goed gebekt als hij is. En dan beweren ze nog dat ik blij moet zijn met elke publiciteit. Nou, dat ben ik echt niet. Ik schaam me kapot. Ik ben neergezet als een alcoholist, als een hoer met geslachtsziekten. Een zielige vorm om over andermans rug succes te behalen. Denk hij dan echt dat ik geen gevoel heb of zo? Ik vraag me constant af: Wat heb je tegen mij? Ken je mij dan?"

Anneke Grönloh schudt het hoofd en heeft moeite haar tranen te bedwingen. "Je bent artiest. Je bent blij als je tv hebt. Hoe machtig is de NCRV niet? Paul de Leeuw ken ik al langer. Ik hou niet van zijn humor. Ik weet nog goed de eerste keer dat ik in zijn tv-show kwam. In de pauze bestelde ik in het restaurant een glaasje wijn bij het eten. Iemand zei: Mevrouw Grönloh, het blijft toch wel bij een glaasje, hè? In die rechtstreekse tv-uitzending kreeg ik opeens een glas wijn in mijn handen geduwd. Ik stond met mijn mond vol tanden. Hij heeft dat beeld van die alcoholverslaving waarschijnlijk met opzet gecreëerd. En waarom? Hij moet haast wel een bloedhekel aan me hebben. Met zijn typetjes heeft hij me op allerlei manieren op een andere Anneke willen laten lijken. Ik heb het gemerkt bij mijn optredens. Er zijn opmerkingen gemaakt die ik nooit eerder kreeg."

"Als halfbloedje werd ik als kind al gediscrimineerd. Ik vroeg aan mijn moeder: Waar hoor ik nou bij? Bij de blanken of bij de donkeren? Ik werd uitgescholden, voor kaaskop of voor poepchinees. Dat heeft me nooit losgelaten. En nu krijg ik dit over me heen. Ben ik dan geen mens?"

Grönloh: "Weet u wat het is? Deze man probeert te scoren door andere mensen belachelijk te maken. André van Duin zal zoiets nooit doen. Hij is al grappig genoeg van zichzelf. Wim Kan en Toon Hermans deden dat ook niet. Jack Spijkerman heeft dat niet nodig. Ook hij toont altijd respect voor de mens. Maar Paul de Leeuw?" zucht Grönloh. "Hij heeft me zo gigantisch beledigd. Hij heeft me gewoon te pakken. Ik voel me in alles de verliezer. En dat zal een zak met geld ook nooit kunnen oplossen."

zoek naar gerelateerde artikelen

do 10 oktober 2002