Schijnbewegingen van de liefde in 'Twelfth Night'De schijnbewegingen van de liefde zijn niet aan tijd gebonden, leerde regisseur Trevor Nunn van Shakespeare en verplaatste 'Twelfth night' enkele eeuwen. De achtergrond van het romantische stuk vol verwisselde identiteiten mag iets moderner zijn geworden, maar blijft onveranderd sfeervol Brits. De klok heeft in de fraaie buitengewesten stilgestaan en dat geldt kennelijk min of meer ook voor de emotionele ontwikkelingen van de personages die er leven.
Die eigenaardige, maar toch ook weer alledaags herkenbare driehoeksverhouding wordt met de komst van Viola's broer Sebastian na de nodige misverstanden tenslotte naar ieders bevrediging opgelost. Tussen de belangrijkste personages door dartelen nog tal van kleurrijke en meestal kolderieke Shakespeare-figuren als de eeuwige dronken Sir Toby Belch (Mel Smith), de onhandige Sir Andrew Aguecheek (Richard E. Grant) en de zelfingenomen butler Malvolio (Nigel Hawthorne), wiens hoogmoed lelijk voor de val komt. Dergelijke ontwikkelingen zorgen voor veel kijkplezier, al komen sommige gebeurtenissen door de indikkingen van het stuk een beetje uit de lucht vallen. Mag de emotionele logica daardoor soms wat in het gedrang komen, de toon blijft licht en aangenaam. Als een Engelse Meg Ryan is Imogen Stubbs in haar dubbelrol een leuk middelpunt en ze weet zich omringd door het puikje van het Engelse acteergilde. E.K. Foto rechts: Helena Bonham Carter vindt de liefde in de armen van Steven
Mackintosh. Première 24 juli 1997 |
De eeneiige tweeling Viola en Sebastian, die niet geheel toevallig op een
schip een muzikale vermommingsact opvoeren, worden bij een schipbreuk gescheiden.
Viola spoelt aan op het eiland Illyria en besluit vermomd als jongeman,
Cesario genaamd, dienst te nemen bij de knappe graaf Orsino. Hij is verliefd
op Olivia (Helena Bonham Carter) en vraagt Cesario om bij haar te bemiddelen.
Zij wordt prompt verliefd op Cesario, die op zijn/haar beurt verlangt naar
Osario.