'The Quick and the Dead' Sharon Stone als western-heldin Heel wat sterke mannen hebben zich er al vertild, aan de revival van de good old western. Zelfs Clint Eastwood, gepokt en gemazeld toch in de midwest, is het niet gelukt van het genre weer een topsucces te maken. Dan de vrouwen maar? Het is lang geleden dat een vrouw er de samenleving beheerste of tiranniseerde. Ooit Joan Crawford in 'Johnny Guitar', maar toen waren de meesten van ons nog niet geboren. Jane Fonda waagde eens een poging met Lee Marvin, ook inmiddels alweer lang geleden. Nu verzamelt Sharon Stone de moed. Ze is een grote ster geworden en heeft daardoor 'impact' op het publiek. Ze is schatrijk geworden, heeft een eigen productiemaatschappij opgericht en kon zodoende zelf het initiatief en de risico's nemen. 'The Quick and the Dead' heeft haar dus als leading lady en als producente. Gene Hackman, een van de beste acteurs van Hollywood, koos zij als haar rivaal en grote tegenspeler. Het verhaal waarop zij viel bezit alle kenmerken van de klassieke western. Wraakzucht, macht, geld, het recht van de sterkste, het meedogenloze duel, de minachting voor een mensenleven, kerels die een whisky oppakken aan de toog zoals niemand ter wereld dat kan, die een peuk wegknijpen en uittrappen met een allure die niet te imiteren valt. Wraakengel Sharon speelt een wraakengel in cowboykostuum. De tiran, die door Gene Hackman met een valse blik wordt gespeeld, heeft haar jeugd vernietigd. De herinneringen aan de verwoestingen die de man heeft aangericht in het leven van haar en haar familie, hebben haar levenshouding bepaald. Zij zal haar recht halen in een uitgesproken mannenmaatschappij, die langzaam maar zeker respect voor haar krijgt. De handigheid waarmee ze haar revolver om d'r vinger draait, de snelheid waarmee ze een tegenstander 'omlegt', zijn daar niet vreemd aan. En... ze kan het toch niet laten af en toe met haar typisch vrouwelijke wapen te schermen. Stoot Sharon Stone nu de aspirant-westernhelden het brood uit de mond? Valt wel mee. Regisseur Sam Raimi beperkt zich tot een traditionele aanpak en zou er waarschijnlijk niet aan begonnen zijn wanneer voor de vrouwelijke hoofdrol een onbekendere actrice op de nominatie had gestaan. Het aardige van 'The Quick and the Dead' is de contrastwerking man-vrouw in een omgeving waar vrouwen uitsluitend doorgingen voor prostituées en soubrettes in kermiskleren. Misschien geen feminisme in de far west, een beetje emancipatie wel. Sharon Stone levert leuke plaatjes en Gene Hackman het ouderwetse kerelswerk. Henk ten Berge Première 6 juli 1996