The funeral: moord uit traditie Een bedrijfsongeval, zo zou je de dood van Johnny kunnen noemen. Zijn criminele broers zien dat anders. Boven de geopende doodskist van de benjamin van het mafia-gezin zweren ze wraak op de moordenaar. Wie dat is, proberen ze te achterhalen tijdens de wake. Die speurtocht combineert regisseur Abel Ferrara met een terugblik op de laatste maanden van de overledene. Een rand van bloed vormt een kader rond Ferrara's grimmige familieportret. Geweld is een vertrouwde vorm van communicatie tussen de personages. De ijzige Christopher Walken is dreigend in stille gebaren, zijn broer (Chris Penn) verliest zichzelf in uitbarstingen van razernij. Zijn psychotische karakter wordt beangstigend duidelijk in een scene waarin hij een jong hoertje in eerste instantie vaderlijk beschermend naar huis wil sturen, maar vervolgens afrost als ze niet meteen op zijn suggestie ingaat. Het mafiamilieu kennen we via de bioscoop inmiddels, maar Ferrara laat er toch weer nieuwe aspecten van zien. Tekenend voor zijn realistische en boeiende benadering is de rol van de vrouwen in het verhaal. Of liever gezegd: het ontbreken daarvan. Isabella Rosselini en Annabella Sciorra moeten machteloos toekijken hoe hun echtgenoten in een spiraal van geweld, voortkomend uit traditie en opvoeding, ten onder gaan. E.K. Première 3 juli 1997