Jim Sheridan kandidaat voor
Gouden Beer met 'The Boxer'

door Eric Koch

't Begon als een verhaal over boksen, maar 'The Boxer' groeide onwillekeurig toch weer uit tot het soort film waarin regisseur Jim Sheridan excelleert: een pakkend realistisch en helder portret van de complexe wereld van Noord-Ierland en de IRA. Daniel Day-Lewis en Emily Watson spelen de hoofdrollen in Sheridan's imponerende drama, dat in Berlijn meedingt om de Gouden Beer en deze week in ons land in première gaat.

Zeventien was Danny Flynn (Day-Lewis) toen hij achter de tralies verdween wegens zijn deelname aan een IRA-aanslag. Als hij veertien jaar later wordt vrijgelaten, pakt hij zijn leven op waar het indertijd mis ging. De voormalige jeugdkampioen boksen ruimt zijn dichtgespijkerde flat in Belfast op en neemt de training weer op. Met de IRA wil Danny niets meer te maken hebben, verzekert hij zijn voormalige kameraad Harry.

Diens irritatie groeit als Danny weer in contact komt met zijn grote jeugdliefde Maggie (Emily Watson), de dochter van IRA-leider Joe. Omdat Danny in de cel contact afhield, is Maggie getrouwd met een van Danny's vrienden. Ook hij verdween na een IRA-actie achter de tralies en als 'oorlogsweduwe' is ze voor Danny verboden terrein. De bokser wil echter zijn eigen keuzes maken. Hij speelt met vuur, maar zijn zelfbewuste opstelling lijkt aanvankelijk succesvol. Met zijn slogan 'Laat het vechten maar aan mij over' verenigt hij protestanten en katholieken rond de ring bij zijn boks-come-back.

De haatdragende Harry laat onder de wedstrijd met een bomaanslag echter de breekbare sfeer van vredelievendheid weer ontploffen. Terwijl de protestanten rond de ring een kloppartij met de 'verraderlijke' katholieken beginnen, steekt Maggie's zoontje, dat met leeftijdgenoten aanvankelijk in het weer geopende bokstrainingscentrum nieuwe idealen leek te vormen, op de tumultueuze avond Danny's boksschool in brand uit wrok om moeders dreigende ontrouw aan zijn vader.

De volgende dag sleuren Harry en zijn trawanten Danny in een auto, op weg naar een plek om de boksende prediker van vrede voorgoed het zwijgen op te leggen. Een onverwachte zet van Maggie's vader, die na een leven lang vechten inziet dat vredelievend samenleven met de protestanten de enige toekomstoptie voor Noord-Ierland is, geeft een dramatisch slot aan Sheridan's indringende en knap geconstrueerde film, die zonder zijn emotionaliteit te verliezen kalm en verstandig verschillende kanten van het voortslepende conflict onder de loep neemt.

Na het geestverwante 'In the name of the father' was Jim Sheridan eigenlijk aan iets anders toe, maar hij erkent in Berlijn dat zijn talent en zijn achtergrond hem min of meer de verantwoordelijkheid opdringen om toeschouwers in Ierland, Engeland en de rest van de wereld inzicht in de Noord-Ierse affaire te helpen bieden. "Ik voel me inmiddels bijna meer diplomaat dan filmmaker", verzucht de rondreizende cineast.

Het is zijn lot in deze periode van zijn leven, beseft hij. 'The Boxer' zou aanvankelijk een film worden over Barry McGuigan, voormalig wereldkampioen vedergewicht. Ook al omdat Daniel Day-Lewis (op de foto met Emily Watson), met wie Sheridan behalve 'In the name of the father' het bekroonde 'My left foot' draaide, graag een boksfilm wilde maken. "Ik ben een vriend en een bewonderaar van Daniel en logischerwijs zoek je projecten waarin je samen kunt werken. Nadat hij maandenlang op de racefiets had gezeten voor een mogelijke film over wielerlegende Fausto Coppi, stortte hij zich met zijn gebruikelijke intensiteit op het boksen. Barry McGuigan heeft 'm getraind en hij was ervan overtuigd dat Danny de bokstop had kunnen bereiken als hij jonger was geweest.

"Om wat meer drama in ons boksverhaal te brengen brachten scenarist Terry George en ik er een liefdesgeschiedenis met een protestants meisje in en voor ik het wist zaten we weer midden in de oorlogszone van Belfast." Het grimmige decor van de film laat geen misverstanden: met gewapende Britse militairen, uitkijkposten en prikkeldraad lijkt Belfast een groot concentratiekamp.

"De situatie is vergelijkbaar met de reservaten van de indianen in Noord-Amerika", zegt Sheridan. "Alleen hebben de overheersers daar de kolonisatie afgemaakt. De situatie is troosteloos. Vaders hebben geen werk en jongeren groeien op zonder opleiding en uitzicht. Geweld is voor sommigen een uitlaatklep en een verwrongen manier om zelfrespect te verwerven. Het geloof is langzamerhand niet meer dan een loze rechtvaardiging van misdaden tegen de mensheid. Van de jongeren gaat bijna niemand meer naar de kerk.

De figuur van Joe, de vader van Maggie, is een afspiegeling van Gerry Adams, de IRA-leider die nu vrede probeert te bereiken. Hij beschouwde geweld indertijd als de enig overgebleven manier om aandacht voor de Ierse zaak af te dwingen en te protesteren tegen het onrecht dat Engeland Ierland aandeed. Inmiddels heeft hij ingezien dat het middel is uitgewerkt. De onderhandelingstafel is voor hem nu het strijdtoneel. Maar hij wordt in de rug bedreigd door figuren als Harry, die alleen naar het verleden kunnen kijken en zich geen ander leven kunnen voorstellen dan dat van bloed en wraak.

Zaak is om niet te buigen voor hun dreiging. Ons niet te laten afleiden door terreurdaden van kortzichtige mensen die belang hebben bij de oorlog. Dat geldt net zozeer voor het Midden-Oosten of vergelijkbare brandhaarden. We moeten ons laten inspireren door figuren als Danny in 'The Boxer', die zegt 'genoeg is genoeg!' Hij stelt er zijn eigen leven mee in de waagschaal. Maar wat is nobeler dan te strijden voor de vrede?"

Regie:

Jim Sheridan
Cast: Daniel Day-Lewis, Emily Watson, C;lara Fitzgerald, Brian Cox, Gerard McSorley, Ken Scott
Internetadres: www.theboxer.com

Première 19 februari 1998