| Michael Douglas en Annette Bening onweerstaanbaar De president verliefd in perfecte komedie door Henk ten Berge De titel "The American President" is eigenlijk helemaal verkeerd. Die suggereert een zwaar en nogal politiek verhaal rond de belangrijkste wereldleider, terwijl het in feite gaat om een ontzettend leuke romantische komedie. Zeker de mensen die ooit weg waren van "Falling in Love" of kortgeleden nog van "The Bridges of Madison County" zullen er een uiterst plezierige avond aan beleven, te meer daar naast de romantiek het meeslepende komedie-gehalte zeer sterk is.
Rob Reiner heeft het geregisseerd naar een origineel verhaal van Aaron Sorkin. Hij heeft dat gedaan met zwier, met een speelse vederlichte toets en tegelijkertijd met een passende ernst waardoor er een volstrekt autonome werkelijkheid ontstaat. Een voorbeeld van perfect entertainment en van een romance en een komedie waarmee de kijker zich moeiteloos identificeert. Rob Reiner maakt achter elkaar van die lekkere films (When Harry met Sally, Misery, A Few Good Men om er een paar te noemen) en heeft zich inmiddels ontwikkeld tot een van de belangrijkste regisseurs van Hollywood. Eigenlijk alles is goed in "The American President". De manier waarop het verhaal verteld wordt en waarbij heel wat delicate situaties een authentieke indruk moeten maken, lijkt uit de losse hand te komen. Een film in het (nagebouwde) Witte Huis en alles wat daarmee te maken heeft, zeker in de privé-sfeer, roept gemakkelijk kritiek en hoongelach op. Een president in de gestalte van Michael Douglas kennen we niet, pardon, kenden we niet. Naarmate de film vordert is er geen andere president meer denkbaar, zo overtuigend zijn sfeer, enscenering en acteren. Love-story De presidentiële romance verbaast aanvankelijk de personages zelf het meest. De hofhouding de blinde toewijding van chef-staf Martin Sheen, de neurotische perschef Michael J. Fox speelt het spel met ijzeren trouw en ijzig geduld mee. Zij vormen de eerste drempels die genomen moeten worden in een ongewone love-story. Immers, een president is al getrouwd en gaat niet op vrijersvoeten. Alle gebruikelijke obstakels doen zich voor, van het onbeweeglijke protocol tot en met de nieuwsgierigheid van de pers en vooral de vijandige houding van de oppositie die een zwakke plek van de president met alle onoirbare middelen gewetenloos poogt uit te buiten. Het verhaal zou zo uit de werkelijkheid opgetekend kunnen zijn. Alleen... er was nooit zo n vrijgezel in het Witte Huis. Bedenk het maar eens en maak het aannemelijk. Dat is hier gebeurd. Het grootste probleem vormt op een zeker moment nog de vrouw die het hart van s werelds machtigste man vertedert. Zij is een tiepje dat niet op d r mondje gevallen is. Ze doet p.r. voor een milieubeweging, zoekt graag de publiciteit en de politieke rel en hoort oorspronkelijk in het andere kamp thuis. Maar ze kan eerst niet geloven dat hij op haar valt. En als het haar wel duidelijk wordt, dreigen de politieke en publicitaire consequenties haar te veel te worden. Niettemin wordt de romance ronduit zichtbaar voor land en wereld. De manier waarop de twee elkaar vinden ondanks de muur, de gevangenschap en de beperkingen die hen in in de weg staan, is hartveroverend. De onverstoorbare houding waarop zij de barrières overwinnen, wordt een aaneenschakeling van ontroerende en geestige scenes. Wie gevoel heeft voor humor, voor romantiek en liefde, moet deze verliefde "American President" gaan zien. Première 14 maart 1996 |
"The
President in Love" of iets in die geest zou dit verhaal beter
staan. Het wordt heel innemend vorm gegeven door Michael
Douglas als de man in het Witte Huis, weduwnaar met een
dochtertje die binnen de drukte en de commotie van de hoge functie
eenzaam en niet echt gelukkig is. Annette Bening is de
charme in persona, het wonder dat in het leven van de ongenaakbare en
onbenaderbare man toch geschiedt. Ze gelooft er zelf nauwelijks in.
