Zelfs Demi Moore kan niet prikkelen 'Striptease' is een belachelijke voorstelling door Henk ten Berge Mannen die zich vervelen terwijl niemand minder dan Demi Moore heupwiegend staat te strippen.... kan dat? Ja, dat kan. De film 'Striptease' bewijst het. Het is onbegrijpelijk. Nou zijn ze in Hollywood zo door en door professioneel. Miljoenen worden er geïnvesteerd alleen al in de voorbereiding van een nieuwe filmproductie. Vermogens besteed aan de basis van alles: het scenario. Mega-budgetten aan stunts, decorum en cast en dan laten ze opeens toch zo'n wanproduct op de wereld los. 'Striptease' wil van alle walletjes meepikken. Waggelt van komedie, naar sex-spel via thriller en actie en misdaad en is het geen van alle. Wanneer iemand doodernstig crimineel bezig is, begint een ander een karikatuur neer te zetten. Zo gaat het van begin tot eind. Burt Reynolds maakt het nog het allerbontste. Hij moet zorgen voor de komische noot als een van sex bezeten en volstrekt verknipte politicus, maar is alleen tragisch belachelijk. Je gelooft niet dat het Reynolds is, maar het staat er echt: Burt Reynolds is congressman David Bilbeck. Demi Moore moet de zaak redden. Zij is de spil in het magere verhaaltje als de moeder die haar kind moet afstaan aan d'r ex, een verslaafde idioot. Zij is een voormalige FBI-medewerkster die als striptease-danseres gaat werken om het geld voor de proceskosten bij elkaar te krijgen. De sfeer is er te landerig voor geworden en daarin doet zij haar werk te plichtmatig. Dus worden we herhaaldelijk langdurig lastig gevallen met een uitzicht op d'r billen en d'r borsten. Niemand mag daar aan komen want dan verschijnt er een sprekende gorilla om de cliënt buiten te smijten. Dat is steeds een opluchting want de hele voorstelling wordt uitsluitend bevolkt door uiterst onsympathieke types. Er is geen spanning, er valt niks te lachen, er is geen erotiek, de acties zijn houterig. Terwijl al die elementen met elkaar voor een uniek filmwerk hadden moeten zorgen. Maar ze gaan nu eenmaal niet samen. Schrijver-regisseur Andrew Bergman heeft niet kunnen kiezen en is met zijn film tussen wal en schip terecht gekomen. Niet voor de eerste keer overigens. Zijn naam aan het begin van de credits heeft langzamerhand de functie van een waarschuwing. Waar hij iedere keer het geld vandaan kletst in dat spijkerharde zakelijke Hollywood....dat moet zijn knapste prestatie zijn. En Demi? De arme rijke Moore moet zo niet door gaan, want nog zo'n zwarte pagina in d'r filmografie en de honoraria gaan zakken. Voor je het weet ben je als ster wat ze daar 'poison at the box-office' noemen. 'Striptease' flopte in de States al dramatisch en het is niet voorstelbaar Nederland die tekorten nu goed maakt. Foto's: Demi Moore poogt de mannen te prikkelen Première 5 september 1996