Zondaars dodelijk gestraft

Jacht op seriemoordenaar in 'Seven'

door Eric Koch

De man hield van eten, zoveel is duidelijk. Het hoofd van de uitgedijde dode ligt voorover in een bord spaghetti. Zijn vraatzucht kostte hem de kop. Maar geheel vrijwillig was zijn laatste maal niet, zo blijkt uit zijn vastgebonden enkels en polsen. Als er de volgende dagen meer lijken worden gevonden van mensen die op een eigenaardige manier zijn omgebracht is het rechercheur Morgan Freeman duidelijk dat er een patroon in hun overlijden zit. De zeven doodzonden vormen de inspiratiebron voor een seriemoordenaar.

Behalve wreed blijkt de mysterieuze wreker ook zeer intelligent en dat maakt hem een waardige tegenstander voor de geroutineerde Freeman en zijn jonge collega Brad Pitt. Dat zijn identiteit wordt achterhaald via zoiets simpels als het lidmaatschap van een bibliotheek blijkt dan ook een opvallende misrekening. Maar stuurt de man het misschien bewust op een confrontatie aan? Dergelijke overwegingen geven een meerwaarde aan 'Seven', die een aantal verrassende wendingen biedt in een in aanleg tamelijk conventioneel verhaal.

Een oudere, wat uitgebluste politieman die een paar dagen voor zijn pensioen een laatste zaak moet oplossen en daarbij wordt gekoppeld aan een drieste jonge idealist, dat zien we niet voor het eerst. Maar Morgan Freeman en Brad Pitt poetsen met hun ingeleefde optredens dat cliche op, zoals regisseur David Fincher met zijn indringende presentatie (die meer op suggestie steunt dan op zichtbare gewelddadige activiteiten) de gebeurtenissen iets fris geeft.

Misschien niet het juiste woord, want het grote-stadsdecor, klam van de voortdurende regen, ademt de sfeer van rotting en bederf. Tekenend voor het innerlijk verval van de menselijke maatschappij die er is opgezet. De moordenaar (door Kevin Spacey gestalte gegeven als een verknipte idealist met een uitstraling van melancholie en een wat verwijfde zelfingenomenheid) wil de gemeenschap een spiegel voorhouden. Wat daarin zichtbaar wordtstemt niet tot optimisme.

Zeker niet voor Brad Pitt, die onvrijwillig een rol krijgt toebedeeld in de plannen van zijn duivelse tegenstander. Zijn lot vormt de verrassende climax van een opmerkelijke thriller, die vanaf gebaande paden pakkende tafereeltjes biedt.

Première 9 november 1995