|
'Mrs Parker and the Vicious Circle' Spitsvondigheden met een zeurstem New York in de jaren twintig. Terwijl de rest van Amerika nog het stof van de cowboy-kleren aan het kloppen was, sloeg in The Big Apple de Moderne Tijd toe. De jazz-clubs vlogen als paddestoelen uit de grond: er werd gedanst, gelachen en veel gediscussieerd.
In die 'Roaring Twenties' was schrijfster Dorothy Parker een markante figuur. Een vrouw die zich niks aantrekt van het Victoriaanse rollenmodel dat tot dan toe gold, maar een wijf met haar op d'r tanden. "Ze doopte haar pen in azijn", zei haar goede vriend en wellicht ook minnaar Robert Benchley ooit over haar. In 'Mrs. Parker And The Vicious Circle' zet actrice Jennifer Jason Leigh haar neer met snerpende humor, maar ook met momenten van intens verdriet. Immers, Dorothy Parker was niet alleen een geslepen theaterrecencente: ze schreef ook meeslepende gedichten en liedjes. Het filmscript van de Judy Garland-hit 'A Star is Born' kwam van haar hand, alsook de thriller 'Saboteur' die Alfred Hitchcock ooit regisseerde. De film die Alan Rudolph regisseerde zou een ode moeten zijn aan deze venijnige dame. Maar helaas. Leigh heeft waarschijnlijk maanden geoefend op een toontje dat je na ongeveer dertig minuten mijlenver de keel uithangt. Langzamerhand ga je zo'n hekel aan de actrice en haar maniertje krijgen, dat het personage dat ze speelt volkomen uit het zicht en uit het gehoor vertrokken lijkt. Leuk is het wel om al die nagespeelde beroemdheden te zien. In het Algonquin Hotel aan 44th Street in Manhattan kwamen Dorothy Parker en haar culturele tijdgenoten samen om er de lunch te gebruiken. Al snel ontstond er een soort van Muiderkring, waar men de vloer aanveegde met elkaars werk en waar urenlang gediscussieerd kon worden over allerlei hemelbestormende onderwerpen. Kennelijk werd men daar niet moe van die zeurstem, waarmee Jennifer Jason Leigh Dorothy Parker zo realistisch mogelijk uitrust. Ironisch genoeg helpt Leigh's moeite de film om zeep. Dick van den Heuvel
Première 13 juli 1995 |
