'Mission
Impossible' Tom Cruise volbrengt
onmogelijke klus door Eric Koch De
dodenlijst van Saddam Hoessein, het actieplan van de IRA-leiding? Geen
missie is geheim agent Tom Cruise te moeilijk. Als lid van een speciale
eenheid van de CIA voert hij opdrachten uit die anderen boven de pet
gaan. Zo brandbaar zijn die klussen dat ze geweigerd mogen worden. Dat
kennen we nog van de eertijds populaire tv-serie 'Mission Impossible',
die nu in een vlammende moderne vorm de bioscoop heeft bereikt.
Dat begint al met de vertrouwde herkenningsmuziek van Lalo
Schiffrin, die van 'Batman'-componist Danny Elfman een pakkend
extraatje heeft gekregen. Voortgestuwd door die opwekkende klanken
heeft Brian de Palma in elke ontwikkeling, in elk beeld de beschikbare
spanning aangeboord. Hij zet ons een explosieve ontsnapping uit een
Praags visrestaurant voor en een halsbrekend (maar inmiddels nauwelijks
meer origineel) duel op het dak van een voortrazende trein.
| Tom Cruise op een enerverende
missie: inbre- ken bij de Cia, samenwerkend met de knappe
Emmanuelle Beart | | Onvergetelijk
is echter een inbraak in het hol van de leeuw zelf: het elektronisch
brein van de CIA. Cruise is daartoe gedwongen omdat hij na een mislukte
missie in Praag, waarbij bijna zijn gehele team om het leven kwam, door
zijn werkgevers als een verrader wordt beschouwd. Voor een
gecompliceerde manoeuvre, waarbij hij de echte schuldige aan de kaak
wil stellen, heeft hij een computer-file nodig waarop alle namen van
CIA-agenten staan vermeld. Over onmogelijke missies
gesproken.... De Palma en zijn scenaristen laten er geen twijfel over
bestaan dat er in de centrale CIA-computer niet vált in te
breken. Mocht iemand alle extreme beveiligingen vóór de
entree in de computerruimte weten te omzeilen, dan wordt hij verraden
door laserstralen en door de minste verandering in geluid, temperatuur
en vochtigheid. Één zweetdruppeltje kan fataal zijn.
Natuurlijk
dreigen al die veiligheidsmaatregelen om beurten de onverzettelijke
Cruise fataal te worden. Naar voorbeeld van Stanley Kubrick maken De
Palma en Cruise (hangend aan een koord dat door een maat in een
ventilatiegat in het plafond wordt vastgehouden) er een zenuwtergende
affaire van. Of het allemaal werkelijk zou kunnen moet geen punt
van overweging zijn, net zomin als de soms wat al te opgepoetste
complicaties in het verhaal. Via het schimmige spel van list en
bedrog, zet en tegenzet, waarin werkelijk niemand te vertrouwen is,
weten De Palma c.s. in elk geval een realistisch aanvoelend sfeertje
van het moderne spionagebedrijf op te roepen. Dat levert een stemmig
decor op voor een prima avonturenverhaal, waarin Tom Cruise zich als
een vis in het water voelt. Garantie voor een zeer geslaagde avond
dus. Première 15 juli 1996 |