|
Luc Besson demonstreert Luc Besson heeft met zijn film 'Leon' een zeer eigenzinnige stijl geïntroduceerd. Zijn eigen school zogezegd. Het lijkt hoogstens een beetje op die fascinerende films als 'Le Samourai' van Jean-Pierre Melville waarin Alain Delon zo intrigeerde. Regelmatig passeert er nog een op de televisie. Gestileerd geweld. De misdaad tot kunst verheven. Of een chique truc om eens lekker wreed tekeer te gaan.
Besson heeft 'Leon' opgebouwd rond zijn favoriete acteur Jean Reno. Hij is een 'schoonmaker', een eufemisme voor huurmoordenaar. En we zien hem in het begin van de film aan het werk: meedogenloos en zonder een spoor achter te laten. Wordt dit een ijzingwekkende kille belevenis, is de vraag die rijst tot een klein meisje in beeld verschijnt, vertolkt door de 12-jarige Natalie Portman, een wondertje van een actrice'tje. Ze leeft ook al aan de rand van de samenleving door het treurige gezin waaruit zij stamt. Zij vertedert en verandert hem van een ogenschijnlijk gevoelloze wreedaard in een zorgzame vaderlijke figuur. Hun gezamenlijke scènes vormen een volstrekt contrast met die van de man alleen. Een verademing tegenover adembenemende momenten. Dan is het maar net waarvoor de kijker het gevoeligste is. 'Leon' kan uitgelegd worden als een liefdesgeschiedenis en als een misdaadverhaal. Een combinatie die mede door bizarre figuren als Gary Oldman blijft boeien. HtnB Foto: Nathalie Portman is een openbaring in 'Leon'. Première 23 februari 1995 |
