|
Connery strijdt tegen Gloedvol houdt professor Sean Connery aan het begin van 'Just Cause' een betoog tegen de doodstraf. Toch zien we de humane rechtsgeleerde anderhalf uur later met messteken persoonlijk een einde maken aan het leven van een voormalige bewoner van een dodencel. De bedreigende werkelijkheid won het van abstract idealisme.
Een pleidooi voor de doodstraf is de film van Arne Glimcher echter niet. Het ideologische vraagstuk dat Amerika nog steeds verdeeld houdt, is niet meer dan een intrigerend bedoelde basis voor een thriller. De acteurs moeten het verhaal boven het B-niveau uit tillen. Sean Connery zet in een handomdraai zijn beschaafde jurist neer. Hij heeft al een kwart eeuw de rechtszaal niet meer van binnen gezien, maar wordt door de moeder van een ter dood veroordeelde jonge neger te hulp gevraagd. Echtgenote Kate Capshaw stimuleert hem om het oude handwerk weer eens op te pakken. Goed om voeling met de praktijk te houden, oordeelt ze. En dus trekt Connery naar het broeierige Zuiden van de VS om de zaak te onderzoeken. Vooroordelen wogen bij de veroordeling wegens moord op een klein meisje zwaarder dan de bewijslast, merkt Connery. Op heropening van de strafzaak zit niemand te wachten, zo blijkt. Met name de zwarte politieman Lawrence Fishburne, die indertijd de bekentenis met harde hand uit de beklaagde geperst zou hebben, werkt tegen.
Misschien waren er weinig bewijzen, zegt hij tegen Connery, maar zijn gevoel bedriegt 'm niet: Blair Underwood is een moordenaar. Natuurlijk weet de intelligente bezoeker uit het noorden feiten boven tafel te halen, die duidelijk maken dat Underwood onschuldig is. Maar hoe waterdicht zijn die bewijzen? Met een verrassende wending probeert regisseur Glimcher zijn vlakke vertelling nieuw leven in te blazen, maar iets bijzonders krijgt het routineuze 'Just Cause' ook daardoor niet. Eric Koch Première 16 maart 1995 |
