'Four Rooms' een gemakzuchtig vierluik "Vier vrienden vertellen vier verhalen in een film" is de ondertitel van "Four rooms". Dat kan een aardige vorm zijn wanneer een en hetzelfde thema op een originele manier bespeeld wordt. De oudejaarsavond, de hotelkamer en Tim Roth als de bekkentrekkende bellboy vormen in dit geval de lijn en de herkenbaarheid. Als auteurs en regisseurs staat een aantal namen op de creditlijst waarvan iets verwacht mag worden. Vooral Alexandre Rockwell en Quentin Tarantino zouden voor het vuurwerk kunnen zorgen. Maar dat blijft uit. De indruk wordt gewekt dat de heren wat verloren tijd hebben gevuld met dit tussendoortje en zich er wat te gemakkelijk vanaf hebben gemaakt. Het fragment "Strange Brew" van Allison Anders pakt nog het aardigste uit met een gezelschap heksen dat traditiegetrouw hun jaarlijkse bijeenkomst houden. Valeria Golino en Madonna strijden om de titel "aantrekkelijkste heks". Verder is het tam. Het laatste fragment van Tarantino, dat de uitsmijter hoort te zijn, is voor normaal beschaafde mensen niet om aan te horen. Het wereldrecord variaties op de termen "fuck you" en "mother fucker" wordt hier moeiteloos gebroken. HtnB. Tim Roth verbindt als bell boy vier verhalen in 'Four Rooms' Première 7 augustus 1997