Maria Peters won 'Glazen Beer' in Berlijn Veel jong talent in spannende 'De Tasjesdief' door Marjolein Hurkmans De broertjes Lucas en Evert hebben het goed voor elkaar. Op de vraag 'hoe word ik slapend rijk?' hebben zij een passend antwoord gevonden: je dwingt gewoon een ander oude dametjes voor je te beroven. Die ander is de kleine en zwakke Alex, gespeeld door de eeuwig ontroerende Olivier Tuinier. Alex' ellende begint op de dag dat hij op twee jongens (Aus Greidanus jr. en Micha Hulshof) stuit die zijn oma (Ingeborg Uyt Den Boogaard) hebben overvallen. De boeven, bang dat Alex hen aangeeft, proberen hem bij voorbaat de mond te snoeren door hem in elkaar te slaan. Alex blijkt een makkelijk slachtoffer en de terreur van de broertjes wordt steeds heviger. Ze dwingen hem zelfs voor hen het dievenpad op te gaan. Het jongetje lijdt in stilte. Totdat hij zich gedwongen voelt een blinde dame te bestelen. Dan is de maat vol. Hij biecht zijn misdaden op. Niet aan zijn ouders, maar aan zijn oma. Hiermee raken we dan meteen de enige zwakke plek in de verfilming van het gelijknamige boek van Mieke van Hooft: je kunt het Alex niet kwalijk nemen dat hij zijn ouders niet om raad vraagt. Zo drie-dimensionaal als regisseuse Maria Peters de drie jeugdige hoofdpersonen schetst, zo oppervlakkig en karikaturaal blijven namelijk de bijfiguren. De eeuwig lijnende moeder en de in dameskousen handelende gladjanus van een vader maken het verhaal er niet geloofwaardiger op. Dat mams als de hele affaire achter de rug is, vertwijfeld roept 'wat moeten de buren wel niet denken' zal wel komisch bedoeld zijn, maar anno '95 mag je van ouders wel wat meer verwachten dan cliché-gedrag en dito uitroepen. Toch is de in Berlijn meet een Glazen Beer bekroonde 'De Tasjesdief' de moeite waard. Niet alleen om het uitstekende spel van de zeer talentvolle jonge acteur Aus Greidanus jr. (Lucas), maar vooral ook omdat de film zo spannend is dat je ook als volwassene op het puntje van je stoel zit. Foto boven: De 'broertjes' bedreigen Olivier Tuinier (Alex), onderste foto: Maria Peters. Première 6 april 1995