'Things to do when you are dead in Denver'
Heilige afrekening in Denver
Jimmy de heilige wordt hij genoemd. Heilig is hij allerminst, maar de voormalige
crimineel Jimmy Tosnia is een man met principes en een hart voor zijn kameraden.
Dat blijkt als hij door zijn vroegere werkgever wordt geprest om nog
één karweitje voor 'm op te knappen. Diens sullige zoon heeft zijn vriendinnetje
verloren aan een zelfingenomen student en die moet zodanig aan het schrikken
worden gebracht dat-ie zich uit de amoureuze race terugtrekt. Jimmy trommelt
om die reden een paar oude strijdmakkers op.

Een stelletje ongeregeld is het. Pieces (Christopher Lloyd) heeft lepra aan zijn handen, maar
heeft in elk geval z'n hersens nog. Meer dan gezegd kan worden van Critical Bill,
die met zijn psychotische optreden de boel gruwelijk uit de hand laat lopen.
De student dood en veel erger het meisje ook. De woedende gangsterbaas (weer een
mooi ijzig optreden van routinier Christopher Walken) spreekt prompt het
doodvonnis uit over de onhandige handlangers van Jimmy.
Vanwege oude banden krijgt Jimmy zelf de gelegenheid om zich uit de voeten
te maken, voordat Walken ook hem zal laten liquideren. Maar onze Heilige (ernstig
en charmant gestalte gegeven door de immer gevoelige Andy Garcia) laat zijn
maats niet zakken. Hij doet zijn best om ze uit de handen van Walkens muisstille
moordenaar Mr. Shhhh te houden. En onderhand onderhoudt hij ook nog een
romantische relatie met de jonge Dagney (Gabrielle Anwar, die iets lieflijks
heeft als ze haar mond houdt). Hij heeft het er maar druk mee, terwijl hij
op papier al dood is in Denver.
De titel 'Things to do when you are dead in Denver' suggereert al waar regisseur
Gary Fleder in zijn film op aanstuurt: een combinatie van geweld en (zwarte) humor.
Zoals dat in Hollywood sinds het succes van 'Pulp Fiction' op prijs wordt
gesteld. Maar beide elementen gaan elkaar in de loop van het verhaal in
de weg zitten. Wat grappig en kleurrijk leek, maakt dan meer en meer een
geforceerde indruk. Garcia's afrekening met Walken ligt misschien in de lijn
van zijn principes, maar is al even bedacht. Een tijdlang onderhoudend,
deze productie, maar uiteindelijk een teleurstelling.
E.K.
Foto: Andy Garcia verliest zijn hart aan Gabrielle Anwar.
Première 9 mei 1996
|