'Casper', een
spookje om van te houden Spoken komen niet uit de
lucht vallen. Ooit zijn ze van sterfelijk mens in ronddwalende geest
veranderd. Het vriendelijke spookje Casper was eens een jongetje dat
niet wilde komen eten omdat hij zo fijn aan het sleeën was. Zijn
dood (aan een longontsteking?) deed zijn vader zoveel verdriet dat
Caspers geest op aarde bleef om hem te troosten. Sindsdien woont het
spookje met drie vervelende ooms in een oud spookhuis. 
Steven Spielberg's productiemaatschappij vroeg regisseur Brad
Silberling het vriendelijke tekenfilm- en stripspookje op het witte
doek tot leven te brengen. Daartoe werden hele nieuwe special
effect-technieken ontwikkeld. Casper is geen cartoon, noch een pop.
Eigenlijk lijkt hij nog het meest op een kruising tussen een wolk stoom
en een luchtbel. Het film-spookje is eenzaam. Zijn vervelende
ooms gebruiken hem als huissloof en pispaal en zijn huis (een
surrealistisch bouwsel) wordt bedreigd door een erfgename die denkt dat
er een schat verborgen ligt. Op een dag ziet Casper op tv het meisje
Kat (Christina Ricci uit 'The Mermaids'
en 'The Addams Family'). Haar vader is spokentherapist. Het spookje
wordt op slag verliefd en lokt vader en dochter naar zijn huis. Daar
sluit hij vriendschap met Kat, die sinds de dood van haar moeder net zo
alleen is als hij. Samen binden ze de strijd aan met de ooms, de
erfgenamen en de kinderen die Kat links laten liggen omdat haar vader
zo'n raar beroep heeft. Blijkbaar zijn Spielberg's discipelen
bijna net zo sterk in het mixen van ontroering en humor als de meester
zelf. Natuurlijk is 'Casper' vooral een kinderfilm. Zo'n spookje met
van die grote ogen zal zelfs op Jomanda niet geloofwaardig overkomen.
Maar hoe waarheidsgetrouw was 'E.T.'? Om nou te zeggen dat Casper die
zelfde mate van ontroering in zich herbergt als de beroemde
Spielberg-film is overdreven. Toch zal Silberling bij degenen die daar
gevoelig voor zijn zeker een snaar raken. M.H.
- Het spookje Casper verliest zijn hart aan Christina Ricci.
Première 13 juli 1996 |