door
Dick van den Heuvel
Sophia heeft veel niet. Zo is haar
vader weg, en heeft haar moeder het druk. Ze mag niet spelen met de
kinderen die zich de 'Beestie Boys' noemen. Maar ze heeft haar fantasie
die soms bijna werkelijkheid wordt. Zo heeft ze van een oude man een
bal gekregen die zijn eigen leven leidt. Hij helpt haar als het moet
tegen lastige tegenstanders. En die heeft Sophie, want een gemene
burgemeester (Rijk de Gooyer moet je daar altijd voor vragen) wil het
park laten vervangen door een plaat asfalt. Terwijl het park het enige
plekje is dat zij en haar zwerfhond Mingus hebben!
De eenzame Sophia kiest een bal als speelkameraad. De Belgische
filmmakers Dany Deprez en Jean-Claude van Rijckeghem hebben met 'De
Bal' een uitermate sympathieke film afgeleverd die een beetje past in
de traditie van wat ooit de Zweedse jeugdfilm was. Hoewel
magische elementen een
grote rol spelen, en er dus allerlei filmtrucage aangewend wordt,
focussen Deprez en Van Rijckeghem zich fraai op het karakter van het
meisje. Op die manier wordt alles wat ze meemaakt een metafoor.
Hun film wordt op die manier een herkenbaar verhaal over volwassen
worden en over het verliezen van de kinderdromen die soms zo werkelijk
kunnen zijn dat je ze aan kunt raken. Da's mooi weergegeven in de
scène waarin Sophie voor het eerst gaat kussen, en de Bal
jaloers geworden probeert dat te verhinderen. Een mooie en fraai
geacteerde film derhalve, met een helaas wat weinig aansprekende
titel.
|