Het is half mei, een prachtige dag om te vallen. Terwijl
Paars II in Den Haag struikelt over het uitgestoken been van Hans
Wiegel, belandt Willeke van Ammelrooij in Spa, België na een
onverhoedse duw languit in een stapel manden. Het vrolijk jengelende
handorgel dat eerder over de ouderwets uitziende markt klonk, zwijgt
abrupt. De man die haar val veroorzaakte, hijst de actrice overeind en
werpt een geschrokken blik op de beenprothese die onder haar rok
uitsteekt. Na een gestamelde verontschuldiging van zijn kant, voegt ze
hem een paar vernietigende woorden toe, grijpt haar krukken stevig beet
en strompelt met een vertrokken gezicht weg richting camera. In deze scène
van 'Lijmen/Het Been' schiet Sylvia Kristel (rechts), die de barvrouw
Jeanne speelt, Willeke van Ammelrooij te
hulp.
Robbe De Hert, regisseur van de speelfilm
'Lijmen/Het Been' die eind dit jaar moet uitkomen, snelt naar de
monitor om te zien hoe de opname gelukt is. In korte broek, zich
ondersteunend met een kruk en met een handdoek om z'n nek, ziet hij
eruit als een aangeslagen bokser. Zijn opgetogen toon is daar volledig
mee in tegenspraak. "'t Staat er schoon op", concludeert hij in sappig
Vlaams.
'Lijmen/Het Been', een klassieker van Vlaamse
schrijver Willem Elsschot, vertelt het verhaal van Boorman en Laarmans,
in de film gespeeld door de Vlaamse acteurs Mike Verdrengh en Koen De
Bouw. Het zijn twee oplichters die in de jaren twintig en dertig van
deze eeuw bedrijven verleiden tot de aankoop van enorme hoeveelheden
van het Algemene Wereldtijdschrift. In ruil daarvoor wordt de
betreffende onderneming in het blad de hemel in geschreven, waarna het
bedrijf een aankoopbon krijgt voorgeschoteld en zelf opdraait voor de
distributie van de vele tienduizenden exemplaren.
Madam Lauwereyssen (Willeke van Ammelrooij)
strompelt weg na een aanvaring met Boorman (Mike
Verdrengh).Hun lucratieve handeltje in lucht
brengt Boorman en Laarmans op het pad van de ziekelijke Madam
Lauwereyssen (Willeke van Ammelrooij), de bazin van een onbenullig
bedrijfje in keukenliften. Hun verhaal gaat er bij haar in als koek en
ze bestelt grif 100.000 exemplaren van het waardeloze tijdschrift. Dat
ze daarmee haar financiële ondergang tekent, roept bij de jonge,
onervaren Laarmans al direct wroeging op. De doorgewinterde Boorman
daarentegen maalt er niet om. Totdat hij Madam Lauwereyssen een jaar
later per ongeluk op de markt omver loopt en ziet dat zij inmiddels een
been mist. In een plotselinge aanval van menselijkheid zet de oplichter
alles op alles om zijn slachtoffer het geld dat hij haar ontnam terug
te betalen. Zij voelt daar weinig voor, zo blijkt al snel.
Naast
Willeke van Ammelrooij heeft ook Sylvia Kristel een rol in 'Lijmen/Het
Been'. Zij speelt Jeanne, de barvrouw die alle gebeurtenissen gadeslaat
en bij wie Laarmans zo af en toe komt uithuilen. Even leek het erop dat
Kristel de rol van de ongelukkige Madam Lauwereyssen voor haar rekening
zou nemen. Zij was daarvoor zelfs al gevraagd. Tot ze op een feestje,
in gezelschap van Willeke van Ammelrooij, de producent en de regisseur
tegen het lijf liep. Toen maakte Sylvia zelf de opmerking dat Willeke
haar voor die rol beter geschikt leek. Gevolg is dat de twee straks
voor het eerst zij aan zij te zien zijn op het witte doek. Want in
tegenstelling tot de film 'Frank en Eva' waarin ze beiden een rol
hadden, maar nooit samen speelden zit er in 'Lijmen/Het Been'
wèl een gezamenlijke scène.
"Enorm leuk om een
keer met Sylvia te werken, hoewel het jammer genoeg maar heel kort
was", reageert Willeke van Ammelrooij na afloop van haar laatste
draaidag. "Nog altijd hoop ik op een productie waarin ik behalve met
Sylvia ook met Monique van de Ven te zien zal zijn. Lijkt me prachtig.
We hebben alle drie immers dezelfde soort dingen meegemaakt en kennen
elkaar ook privé. Ik zou heel graag een keer samen iets doen en
daarmee dan direct het sprookje uit de wereld helpen dat we elkaar niet
kunnen luchten of zien."
Ze is content met haar rol in
'Lijmen/Het Been'. "Tegenwoordig werk ik vooral als regisseur van
commercials. Dat vind ik heel bevredigend, al wil ik daarnaast ook
graag blijven acteren. Maar omdat filmrollen voor wat oudere vrouwen nu
eenmaal niet voor het opscheppen liggen, is dat niet altijd
gemakkelijk. Ook is het bijzonder om nu eens met Robbe De Hert te
werken, al zou ik daar vroeger tegenop hebben gezien." Ze glimlacht:
"Ik ken hem al jaren. Toen praatte hij uitsluitend plat Antwerps en
verdomde het om zichzelf te verduidelijken als iemand zijn taaltje niet
vatte. Nu is hij de eerste om alles nog eens in keurig ABN te herhalen,
zelfs als ik het al lang heb begrepen."
Regisseur Robbe De
Hert
Terwijl De Hert in een hoekje van een
plaatselijk café het draaischema van de volgende dag bijwerkt,
laten Koen De Bouw zich eveneens waarderend over hem uit. De Bouw:
"Hij is me enorm meegevallen. Robbe heeft de reputatie nogal direct en
bot te zijn en gedeeltelijk klopt dat. Maar dat weegt niet op tegen
zijn enthousiasme en zijn humor, waarmee hij een heel ontspannen sfeer
op de set weet te creëren."
Verdrengh, voormalig topman van
de Vlaamse zender VTM en getypecast als directeur Boorman, beaamt dat.
"Ook Robbe De Hert heeft oppervlakkig gezien wel iets van Boorman, is
even brutalistisch. Maar daaronder schuilt een man met een klein hart,
iemand die heel goed weet wat hij wil en dat vaak nogal plastisch
uitdrukt. Tegen acteurs roept hij soms: 'Kom op, zeg uw tekst en zorg
dat ge niet over de meubelen valt'. Maar je weet dat hij dat niet
meent. In alles voel je zijn menselijke warmte en betrokkenheid, ook in
zijn films. Ik verwacht dat 'Lijmen/Het Been' straks zo'n zelfde sfeer
uitstraalt. Dat zul je zien, dat zul je voelen."