Toch is ook Lyne erin geslaagd een film neer te zetten die staat als een huis, niet in de laatse plaats dankzij de acteerprestatie van Jeremy Irons. Deze maakt van hoofdpersoon Humbert Humbert een tragischeheld, wiens noodlottige liefde voor de veel te jonge Lolita Haze niet wordt vergoelijkt, maar wel wordt uitgelegd.

Als Humpert Humpert vertelt Irons in éen lange flashback de geschiedenis die tot zijn zondeval heeft geleid. Over zijn liefde voor jonge meisjes sinds de dood van een jeugdvriendinnetje, zijn ontmoeting met Lolita (gepeeld door de indrukwekkend debuterende Dominque Swaine), over zijn huwelijk met haar moeder Charlotte (Melanie Griffith) en over de lange weg van de verleiding.

Lyne, die zich met films als 'Nine 1/2 Weeks' en 'Indecent Proposal' niet van zijn gevoeligste kant liet zien, betoont zich hier verrassend subtiel. Zijn film spitst zich toe op de verhouding tussen Humbert en Lolita. Daarbij gaat hij de erotische lading van het boek allerminst uit de weg gaat, overigens zonder deze te laten overheersen of platvloers te worden. Dat andere aspecten van Nobokovs roman hierdoor wat onderbelicht blijven - zoals diens ironische ondertoon - stoort nauwelijks. Irons creatie van een man met een verboden obsessie blijkt boeiend genoeg.