03-02-2002
Tango moeilijkste moment op huwelijksdag

door Jan-Kees Emmer

AMSTERDAM - Het wordt stiller en stiller in de Nieuwe Kerk wanneer Carel Kraayenhof de eerste noten op zijn bandoneon speelt. Op de monitoren in de kerk is te zien dat het Máxima raakt. Haar ogen worden dikker en de tranen wellen op. Het lijkt alsof ze op de Argentijnse klanken in gedachte een reis over de weidse pampa's maakt en afscheid van haar vaderland neemt.

Niet dat ze er nooit meer zal terugkomen, maar voortaan wel als Nederlandse prinses en niet meer als Argentijns burgermeisje. Onder de tonen van de tango Adios nonino, Vaarwel vader, zijn we getuige van de definitieve transformatie van Máxima van burgermeisje tot prinses.

Bijna onzichtbaar zoekt de prinses steun bij haar echtgenoot. Stijf houden ze elkaars hand vast terwijl de tranen vloeien. De gasten beseffen hoe gelukkig ze zijn binnen te mogen zitten en dit historische moment te mogen meemaken.Op het moment dat het paar elkaar het jawoord geeft, stijgt onder de duizenden mensen die buiten op een groot videoscherm de dienst volgen een luid gejuich op dat prompt naar de kerk overslaat.

Er zijn meer dan duizend genodigden, onder wie de ex van de prins, Emily Bremers en haar ouders, en Mabel Wisse Smit, vriendin van prins Johan Friso, maar ook bekende sportmensen, waterbeheerders, captains of industry, notabelen en leden van Koninklijke Huizen uit de hele wereld. Allen kennen Máxima en Willem-Alexander op een of andere manier persoonlijk. Ze weten dan ook eigenlijk al hoeveel het paar om elkaar geeft.

Maar voor wie dat nog niet weet, maakt dominee Ter Linden het voor altijd duidelijk. Hij citeert uit de brieven die het paar hem had geschreven ter voorbereiding van de kerkdienst. Vol liefde beschrijft prins Willem-Alexander zijn twijfels.

"Kan en mag ik Máxima wel vragen het grootste deel van haar vrije en zelfstandige leven waaraan zij zoveel waarde hecht en waaraan zij zo hard gewerkt heeft op te geven? Vanaf mijn vroegste herinneringen weet ik hoeveel het koningschap vraagt. Ja, dat het een offer is, een bijna onmenselijk offer, dat ik mijn toekomstige vrouw vraag te brengen. Zij trouwt niet alleen met mij, maar met het hele land."

Máxima wil het offer brengen, schrijft zij, want Willem-Alexander laat haar zich sterk voelen en ze kan bij hem zichzelf zijn. Het zit dus wel goed tussen die twee. En daarmee maakt Ter Linden af wat burgemeester Job Cohen die ochtend is begonnen: het sluiten van een sprookjeshuwelijk.