02-02-2002
Máxima net zo mooi als Beatrix

door Fiona Hering

AMSTERDAM - Het kleedgedrag van Máxima Zorreguieta. Na de terreuraanslagen van 11 september, waarschijnlijk het meest besproken onderwerp in Nederland van het vorige jaar. Dat begon op 30 maart 2001, toen de Argentijnse bij de aankondiging van de verloving op tv officieel aan het volk werd voorgesteld. Alle Nederlandse couturiers werden erbij gehaald om Máxima's mantelpakjes te becommentariëren. En allen vonden ze het éven prachtig, geen onvertogen woord, om hun kans op het eventueel ontwerpen van de bruidsjurk niet te verspelen.

Máxima gesnapt winkelend bij Valentino in Rome. Weekblad Privé bracht de primeur en modeminnend Nederland was in de gloria. Zelfs de Nederlandse couturiers, want onze toekomstige koningin winkelde - heel chic - na sluitingstijd waar Jackie O. en prinses Di ook kind aan huis waren. Er was echter een kleine domper op de feestvreugde. Máxima winkelde met koningin Beatrix. Gevreesd werd dat de spontane Argentijnse binnenkort in dezelfde stijve pakjes als haar schoonmoeder zou verschijnen. Hoe erg is dat?

Met het begin van de kennismakingstocht van Máxima en Willem-Alexander langs de twaalf provincies en vier grote steden, begon in dit land van boerenkool, spekzool en doe-maar-gewoon, een ware Máxima-hysterie. Het gros van het Nederlandse volk, normaliter maar slechts matig in kleding geïnteresseerd, laat staan in mode, leek zich nog maar met één ding bezig te houden. "Wat heeft ze aan en kan het door de beugel?" Je hoorde het bij de kapper, bij de bakker, in de bus. Stijlvol maar wel een beetje stijf en tuttig, was vooral het oordeel. Vast de schuld van Beatrix. En dat werd nog eens bevestigd in de roddelbladen.

Maar hé, zo erg is die bemoeienis van de Koningin met het kleedgedrag van Máxima helemaal niet! Want wie kijkt naar foto's van Beatrix ten tijde van haar verlovingstijd met Claus valt bijna van zijn stoel. Een zeer stijlvolle Beatrix (naast een goddelijke Claus) in een mantelpak van witte tweed, met zwart-witte stippelblouse en bijpassend sjaaltje nonchalant in het haar geknoopt. En in een zwarte zijden jurk met witte polka dots en wit hoedje ziet Beatrix eruit of ze net op Capri is gesnapt door de paparazzi. Echt, Jackie Kennedy verbleekt er bijna bij.

Op een foto uit januari 1969 zien we Beatrix in Ethiopië in een Pucci-jurk in gesprek met keizer Haile Selassie. Jaren daarvoor, in 1957, verscheen prinses Beatrix voor de traditionele Prinsjesdag-rijtoer door Den Haag, ondanks gipsbeen (always in style), in Dior's New Look. In 1976, tijdens een vijfdaags bezoek aan Israël, verschenen Beatrix en Claus zelfs in uniseks pied-de-poule. Claus droeg er een broek van, Beatrix een jurk. (Uniseks is nu ook weer helemaal hip onder beroemde verliefde koppels, zie de Beckham's en Brad Pitt en Jennifer Aniston).

Toen Beatrix koningin werd, volgde echter een ommezwaai. Ze ging zich stijver en afstandelijker kleden. Al sinds 1965 wordt de Koningin gekleed door Theresia Vreugdenhil van Theresia Couture in de Amsterdamse P.C. Hooftstraat, die al die jaren zwijgt als het graf. Tegenover deze krant wilde ze ter gelegenheid van de zestigjarige verjaardag van Beatrix wel kwijt dat de kleren en de persoonlijkheid van de Koningin één zijn. Dat daaraan jarenlang is gewerkt en dat ze er langzaam naartoe zijn gegroeid. "De Koningin is natuurlijk geen modepop, voor een koningin is een eigen stijl belangrijk en die moet worden opgebouwd."

Dankzij het boek 'Kleren voor de Elite' van journaliste Dieuwke Grijpma - die jarenlang een vertrouwensband opbouwde met Theresia Vreugdenhil - weten we onder andere dat de naaikamer op de tweede verdieping van Paleis Huis ten Bosch is ("daar werken de Theresia's net zo lang tot alles klaar is") en dat de kleedkamer van de Koningin zich meteen naast de koninklijke slaapkamer bevindt.

Het kleedgedrag van de Oranjes was door de afgelopen 160 jaar best oké, op de schoenen na dan. Toch, zeg maar, de bekroning op een outfit. Door de keuze van de verkeerde hak, met de nadruk op degelijk, gaat het daar helaas bijna altijd mis. (Máxima leek veelbelovend totdat ze haar been brak).

Zo zien we Juliana in mei 1952 aan boord van de Piet Hein in een poging chic te zijn in zomerse bloemetjesjurk met reusachtige vos om d'r nek en hoedje met voile, waaronder witte sandalen. Nu sloeg Juliana regelmatig de plank mis, maar dat vergaf iedereen haar omdat ze zo'n gewone, lieve koningin was. Om centen te besparen zou Juliana zelfs regelmatig kleding van Wilhelmina hebben laten vermaken. En ook haar bruidsjurk - een ivoorkleurige japon geïnspireerd op een 14de eeuws gotisch beeld van een Madonna in combinatie met de vele bruidsmeisjes in fluwelen pasteljurkjes in alle kleuren van de regenboog - was onderhevig aan veel kritiek. Een 'nogal theosofisch ratjetoe' werd het genoemd. Het wollen ondergoed dat Juliana van Wilhelmina vanwege de kou onder de jurk moest dragen, werkte natuurlijk ook niet mee.

Tijdens Juliana's huwelijksreis leek het even te gaan lukken, zo valt te lezen in het boek 'Juliana, vorstin naast de rode loper' van dra. M.G. Schenk en Magdaleen van Herk. Bernhard troonde Juliana in Parijs mee naar de couturehuizen Molyneux en Worth. Ongekend elegant arriveerde Juliana, genietend van haar nieuwe rol van grande dame uit de beau monde, weer in Nederland. Maar de elegante robes verdwenen onder druk van Wilhelmina - die ze veel te chic vond - meteen weer in de kast. Gedwee haalde Juliana haar vertrouwde garderobe weer tevoorschijn. Volgens Bernhard was die gemaakt 'door de dorpsnaaister'.

Terug naar Máxima die als partner van de kroonprins vanaf vandaag een jaarlijkse toelage ontvangt van Î733.762, die is samengesteld uit drie componenten: persoonlijk inkomen Î196.487, voor personeel Î242.772 en voor overigen, waaronder ook haar kleding valt, Î294.503. En voor bijna drie ton in de Europese munt kan Máxima jaarlijks flink wat jurkjes kopen. Verder krijgt Máxima net als Beatrix een kamenier, een dame die zich fulltime bezighoudt met de verzorging van de garderobe, de bijpassende juwelen en schoenen en die dus ook altijd meegaat op staatsbezoek. Prins Bernhard, prins Claus en Willem-Alexander hebben een valet, een man met dezelfde functie als de kamenier.

Maar Máxima kan met haar koninklijke uitstraling en stralende lach al niet meer stuk. Haar pakjes mogen dan nog wat stijfjes zijn, maar er is goede hoop. Zo bestudeerde Máxima tijdens een bezoek aan het Groninger Museum al diverse ontwerpen van jonge modehelden Viktor & Rolf en sprak ze na afloop van de Prins Claus Prijzen een tijd met topvisagist John Kattenberg (als iemand verstand heeft van de juiste look voor een persoon, dan is híj het wel).

En een toekomstige koningin die na sluitingstijd winkelt bij Valentino heeft allure en dat biedt perspectief. Je ziet haar bij wijze van spreken al zitten in d'r privé-jet op weg naar Rome of Parijs, haar prins Alex (met spierwitte tanden en stralend van geluk, zie wat de liefde nu al voor zijn uiterlijk heeft gedaan) achter de stuurknuppel, om daar de euro's eens flink te laten rollen en na afloop van het buitensporig winkelen, nog wat te borrelen op het jacht van Valentino of Yves Saint Laurent. Om er met twee te beginnen.

Hopelijk krijgt deze Argentijnse ons eindelijk af van de spekzool (lekker goedkoop want gaat lang mee), worden er vanaf vandaag geen oude kleren meer voor de Oranjes vermaakt, en gaan we ook in dit land eindelijk eens inzien dat Yves Saint Laurent écht iets doet voor een vrouw. Rest mij nog een kleine tip voor Máxima: Manolo Blahnik!