02-02-2002
Máxima: Bankmeisje wordt prinses

door Jan-Kees Emmer

BRUSSEL - Loodzwaar was het de afgelopen maanden voor Máxima. Niet alleen de openbare verplichtingen aan de zijde van haar prins, maar ook nog eens de besloten kennismakingen en het studeren op de Nederlandse samenleving en geschiedenis. En dat allemaal ook nog eens in het Nederlands. Een taal die zij inmiddels wel machtig is, maar die haar nog steeds moeite kost.

Dan waren er ook nog de voorbereidingen voor het huwelijk. Bewust koos het paar ervoor om het vooral 'hun' huwelijk te laten zijn. Dat maakt het evenement vandaag persoonlijk, maar geeft wel veel extra werk, want over alle details moest vooral Máxima een mening geven. En dat ging ver. Van de kleur van de loper tot de hoogte van de treden van het fotopodium.

Maar daar staat wel wat tegenover. Na vanmorgen is Máxima Zorreguieta, Argentijns meisje uit de gegoede middenklasse, opeens Hare Koninklijke Hoogheid Prinses Máxima der Nederlanden, Prinses van Oranje-Nassau, mevrouw Van Amsberg. En natuurlijk aanstaand koningin van ons land. Met een inkomen van bijna zeshonderdduizend euro.

Het kan bijna niet anders of ze denkt nog wel eens terug aan de tijd in New York, waar ze een groot deel van de jaren negentig doorbracht als bankemployee. Daar, in the Big Apple, was het nog mogelijk ongestoord over straat te gaan. Sinds de verloving wordt ze continu omringd door bodyguards. Veel van haar privé-leven heeft ze inmiddels moeten prijsgeven. Iets dat ze niet altijd even makkelijk vindt.

Hoe hectisch ook, ze zal de afgelopen weken ongetwijfeld wel eens hebben teruggedacht aan het zwoele Sevilla in het voorjaar van 1999, waar zij Willem-Alexander voor het eerst ontmoette. Het was die avond ongewoon warm daar aan de zuidoostkust van Spanje.

Vrienden hadden haar uitgenodigd voor het meevieren van het volksfeest de Feria. "Nog geen uurtje na de aanvang van de avond en na een vluchtig oogcontact stapte de ook aanwezige Willem-Alexander langzaam maar resoluut op Máxima af om haar met uitgestrekte arm richting dansvloer te loodsen. Ze hebben elkaar die avond niet meer losgelaten", zo herinnert zich een van oorsprong Nederlandse vriendin van de 29-jarige Argentijnse.

Terug naar de jaren tachtig. Op een of andere manier wist de aanstaande prinses al vroeg de aandacht op zich te vestigen. Zo haalde de extraverte Argentijnse op haar middelbare school, het Northlands College, haar neus op voor het lunchlokaal.

"Nee, Máxima lunchte anders", weet een klasgenote nog. "Terwijl iedereen gewoon een lunchpakketje van thuis meenam of tussen de middag in de schoolkantine een hapje at, kwam Máxima bijna elke dag met een soort picknickmandje aanzetten om dan onder een boom aan de kant van het hockeyveld aan kaasjes en andere lekkernijen te knabbelen."

"We hadden snel door dat het onder die boom veel beter toeven was dan in de rumoerige kantine. En een paar weken nadat de vierde klas begonnen was, had Máxima's goede voorbeeld navolging gevonden en zaten we in de lunchpauze met z'n allen in de schaduw."

Het leventje van Máxima Zorreguieta staat in de jaren tachtig in het teken van de 'destape', de ontwaking die Argentinië doormaakte na de val van de dictatuur in december 1983. Ze geniet van het leven, onder anderen met Martin Rodriguez Giesso, haar eerste vriendje. Met hem deelt zij vanaf 1986, Máxima is dan 15 jaar, bijna drie jaar lang meer lief dan leed.

Máxima was in bepaald opzicht een buitenbeentje. "Het was in die tijd niet makkelijk om een vader te hebben die van zijn eerste vrouw was gescheiden", vertelt oud-klasgenoot Lorena Triacca. "Ze leefde dan wel niet in een gebroken gezin, maar dit stukje verleden van papa Jorge moet haar vaak moeilijkheden en pijn hebben bezorgd."

En niet alleen dit deel van het verleden van haar vader zal ze de afgelopen jaren wel eens hebben vervloekt. Want hoezeer ze ook van haar vader Jorge houdt, hij was er bijna de oorzaak van dat het huwelijk met haar droomprins niet kon doorgaan. Papa Zorreguieta heeft een omstreden rol gespeeld tijdens het bloedige bewind van de dictator Videla. Zijn ministerschap maakte dat hij geen afstand nam van de wreedheden van het bewind.

Om die reden is papa niet welkom vandaag, en dat is voor Máxima, die zeer van haar vader houdt, niet makkelijk. Maar haar broers en zussen zijn er wel. En ze weet dat papa Jorge en moeder Maria ergens op de wereld naar de televisie kijken en in gedachten bij haar zijn en vol trots zullen kijken naar hun prinses. Hoewel, zoals Máxima zei na afloop van de kennismakingsbezoeken: ,,Ze weten niet wat ze zien. Het is bizar, voor hen ben ik gewoon Máxima."