Een grote groep Turken kijkt vanachter het afzetlint mistroostig naar wat eens een flatgebouw van zes verdiepingen was. Militairen en politieagenten houden in het bloedhete Istanboel de zwijgende menigte op afstand om de uit tal van landen toegestroomde hulpverleners en reddingswerkers met hun speurhonden en graafmachines hun werk te laten doen tussen de puinhoop. Avçilar, een wijk in het Europese stadsdeel van Istanboel, is zwaar getroffen door de aardbeving.

Voortdurend doorbreken gierende sirenes van politie- en ziekenwagens de stilte. "Mister, mister!" roepen sommigen wanhopig vanachter de afrastering naar reddingswerkers en journalisten, om vervolgens in 'steenkolen'-Duits te vragen of ze al overlevenden hebben aangetroffen.

Een speurhondengeleider uit Hamburg schudt het hoofd, waarna er een teleurgesteld gekreun uit de groep komt. "Dank dass Sie hier sind", zegt een van de ouderen haast op fluistertoon. De Duitser reageert met een respectvol knikje.

Dankbaar zijn de Turken zeker. Vele honderden reddingswerkers uit alle windstreken zijn naar het rampgebied gekomen. Op de luchthaven van Istanboel, waar zo nu en dan de stroom uitvalt en telefoneren onmogelijk is, wordt duidelijk hoe de handen mondiaal ineen worden geslagen, wanneer zich dergelijke rampen voordoen. Japanse, Roemeense, Nederlandse, zelfs Griekse en vooral Duitse teams staan op hun koffers te wachten. Alarmcentrale EuroCross heeft een tweede team naar Istanboel gestuurd om getroffen Nederlanders op te vangen.

Er is handenvol werk in het getroffen gebied rond Izmit, waar het epicentrum van de aardbeving lag. In het 12 miljoen inwoners tellende Istanboel met zijn 3000 jaar oude geschiedenis zijn gebouwen als kaartenhuizen ingestort. Opmerkelijk is dat niet hele wijken zijn weggevaagd, maar dat hier en daar panden volledig tegen de vlakte zijn gegaan, terwijl omliggende huizen nauwelijks schade hebben ondervonden van de aardbeving.

"Dat komt allemaal door die ellendige corruptie van de beleidsmakers in deze stad", weet een Turkse omstander. "Met voldoende smeergeld kun je hier een licentie krijgen om bouwval in elkaar te knutselen. Het is idioot. Je ziet het resultaat: het ene huis staat fier overeind, het andere is een puinhoop."

"Kijk, daar", wijst de 42-jarige Mehmet naar een paar brokken steen. "Daar woonde ik", zegt hij, vechtend tegen de tranen. "Mijn vrouw en ik hebben geluk gehad. We waren op het moment van de aardbeving net de deur uit. Maar mijn buren meneer, die zijn nog steeds niet gevonden. En heel veel mensen in deze flat waren familie van elkaar. Onder hen is het leed niet te overzien."

Inmiddels zijn 39 mensen uit de ingestorte flat gehaald. Negen doden zijn geborgen. Het zoeken naar levenden onder de puinhopen in het hete Istanboel gaat onverminderd door.

Naar boven