De CHIP van COLUMBUS

door ROB RIB

Het is een van de grootste ergernissen. Wil je op je fiets springen, is-ie gestolen. Van alles is er al bedacht, steeds bleek het weer niet te werken, maar nu beweert de fietsenbranche waarachtig definitief een einde te kunnen maken aan fietsendiefstal. Alles draait om een chip.

Cynici zeggen wel eens dat de fietsenbranche helemaal niet wil dat er een eind komt aan de nationale sport van fietsen stelen. In 2002 zijn meer dan 700.000 fietsen gepikt, voor een gezamenlijke waarde geschat op meer dan 400 miljoen euro. En voor veel van die fietsen wordt een nieuwe gekocht. Kassa. Niets is minder waar, de branche zit erboven op. Er wordt intensief gewerkt aan een allesomvattend plan dat voor eens en altijd een einde moet maken aan fietsendiefstal. In dit plan staan drie dingen centraal: het slot, een chip en een snelle aangifte. Het is uitgedokterd door politie, verzekeringsmaatschappijen, ANWB, RAI, TNO, een aantal fietsfabrikanten, zoals Batavus, Gazelle, Union en Giant; en slotenmakers zoals AXA, Trelock ABus en Armada.

Je ziet tegenwoordig fietsen met allerlei variaties aan sloten; dikke kettingen, stalen beugels, kabels. Uit onderzoek blijkt verrassend genoeg dat toch een gewoon ringslot de beste beveiliging biedt, maar dan een met een kabel om de fiets tevens aan een object vast te zetten. Daarom is er gewerkt aan een ringslot dat bestand is tegen hamerslagen, schroevendraaiers, betonscharen en nog woestere pogingen om het te kraken. Verzekeraars accepteren de laatste jaren meestal alleen fietsen met zo'n slot, ART-slot genaamd, dat herkenbaar is aan een oranje sticker en keurnummer. En het werkt, aldus opgave van de RAI: in 1999 werden liefst 827.000 fietsen gestolen, in 2002 was dat teruggelopen tot 708.000.

Een nog belangrijker middel in de strijd tegen het dievengilde is de chip. Deze wordt ingebouwd in het frame of in het slot en is goed herkenbaar door een sticker of een gekleurde knop. De gegevens van deze chip staan in een nationale database. Surveillerende politieagenten worden voorzien van een scanner, die elke nacht door deze database van de laatste gegevens wordt voorzien. Scanner langs een chip halen en in één oogwenk kan worden vastgesteld: gestolen of niet. Dit systeem kent talloze voordelen. De politie wordt verlost van een enorme berg rompslomp, de rechtmatige eigenaar is meteen bekend, mensen krijgen weer vertrouwen in de politie.

Omdat veel mensen er tegenwoordig vanuit gaan dat je je fiets toch nooit meer terugziet, wordt vaak geen aangifte gedaan. Dit hele plan staat of valt dan ook met de medewerking van de bevolking. Fietsverkopers zouden geen fiets meer zonder chip moeten verkopen. Daar wordt aan gewerkt, inmiddels zijn er al 1,8 miljoen rijwielen voorzien van een chip. Fietshandelaren zouden ook allemaal moeten worden voorzien van een scanner, zodat ze zich nooit kunnen verschuilen achter derden. En het allerbelangrijkst is misschien wel dat mensen bij diefstal van hun fiets direct aangifte doen en altijd het chipnummer bij de hand hebben, zodat dit meteen in de database kan worden ingevoerd.

Gaan we het dan echt nog beleven, dat je in een grote stad ergens je fiets neerzet en dat die er gewoon nog staat als je weer terugkomt?