|
|
Sion is uitgehuilddoor Harry Muller SION - De Zwitserse stad Sion, favoriet voor het organiseren van de Olympische Winterspelen in het jaar 2006, werd onlangs tot groot verdriet van alle inwoners voor de derde keer afgewezen ten gunste van Turijn. Op de Place de la Planta, het centrale plein van de stad, waren zeker 20.000 mensen 's morgens heel vroeg bijeen om de uitslag rechtstreeks via de televisie te vernemen. Toen die negatief was, lieten velen spontaan hun tranen de vrije loop. Sion, hoofdstad van het kanton Wallis, wordt nu niet over de hele wereld bekend als olympische stad en mist daardoor een stroom aan publiciteit en toeristen. Toch is deze oude stad die opmerkelijk gaaf is gebleven, ook tijdens de zomermaanden beslist de moeite waard. Veel Nederlanders die met pensioen zijn, wonen er zelfs permanent. De tranen zijn gedroogd en de vlaggen met 'Sion 2006' die boven de straten hingen, zijn allemaal weggehaald. Het leven van alledag heeft weer bezit genomen van de stad met inwoners, die nu een illusie armer zijn. De toeristen (Wallis is erg populair bij de Nederlanders) zijn weer neergestreken op de terrasjes in de stad, op de campings langs de rivier de Rhône, in de hotels en pensions of in de appartementen hoog in de bergen.
Als de zon schijnt, laat een ieder zich bruin bakken of zoekt verkoeling bij een van de diepblauwe meertjes langs de rivier. Is het bewolkt, dan trekt men erop uit want bekende toeristenoorden als Saas Fee of Zermatt zijn lekker dichtbij. Natuurlijk wordt dan ook Sion niet vergeten. De stad
ligt langs de oevers van de Rhône en te midden van de wijnbergen.
Men drinkt in deze streek meer wijn dan bier en de oudste kelders in de
stad werden al in de 17e eeuw gebouwd. Smaken verschillen natuurlijk,
maar de witte Fendant-wijn is heerlijk. Als rode wijn drinkt men hier
de Dôle of de Pinot Noir. Druiven Rondom de stad verbouwt men meer dan veertig verschillende soorten druiven. In de wijnkelders als bijvoorbeeld van Giallard (een firma die in 1885 werd gesticht) kun je de verschillende soorten proeven. Ze liggen meestal in houten vaten met een inhoud van soms wel 180.000 liter opgeslagen. Tijdens de zomermaanden zijn de Nederlanders hier de belangrijkste klanten. Vlak langs de Rhône wonen de fruitboeren, die appels, peren, abrikozen, frambozen of aardbeien telen.
Sion is een oude stad
die helaas in het jaar 1788 getroffen werd door een grote brand,
waarbij een groot deel van de huizen binnen zes uur verloren ging. Soms
bleef de stenen ingang van zo'n huis bewaard en zie je 1598 boven de
deur staan in een deel van de stad waar de brand heeft gewoed. De kerk
van St. Theodol stamt ook uit de 16e eeuw. Toen men wat dieper ging
graven, vond men ook resten uit nog vroeger tijden, zoals een badhuis
met mozaïekvloeren uit de tijd van de Romeinen. Men heeft er een
stellage overheen gebouwd, zodat je alles goed kunt bekijken. 's Zomers
is de kerk meestal open voor bezoekers, maar wie voor een gesloten deur
komt, kan bij de VVV terecht voor een gids met een sleutel van de kerk.
Ook de Nederlandse Yvonne Betryson die bij de VVV van Sion werkt, kan u
verder helpen. Deuren
Het roze geschilderde stadhuis werd in 1657 gebouwd. Mooi zijn daar de deuren van notenhout met kunstig houtsnijwerk, waarbij Vrouwe Justitia en het Oordeel van Salomon zijn uitgebeeld. Nog een fraai pand is dat van Georg Supersaxo (een zoon van een bisschop), die dit paleisje in 1503 liet bouwen. Hij was een soort gouverneur voor dit gebied en liet voor de veiligheid van zijn familie zelfs een wachtlokaal bij de ingang bouwen. Wie niet welkom was, kwam soms in een gevangenisje
tegenover het lokaal met de bewakers terecht. Een van de vertrekken
wordt tegenwoordig nog als trouwzaal gebruikt en heel bijzonder is daar
het plafond met ook een overdaad aan houtsnijwerk. Overal vind je de
initialen WGW met de oorspronkelijke betekenis 'Wie Gott Will'. Maar de
inwoners van Sion maakten er snel 'Wie Georg Will' van. De gidsen
vertellen ook, dat de achternaam Supersaxo veranderd werd in Supersexo.
Dit omdat Georg maar liefst 23 kinderen kreeg van één
vrouw. Rivier Sion, genoemd naar de rivier de Sitter die nog steeds onder de straat 'Rue du Grand Pont' door loopt, is vooral een gezellige winkelstad. Talrijk zijn de winkeltjes met lokale delicatessen, mooie horloges en veel antiek. Heel wat huizen hebben een toren, waar vroeger het vlees gedroogd werd. Even buiten de stad zijn twee heuvels, die karakteristiek zijn voor Sion. Op de ene staat de ruïne Tourbillon, eens het zomerpaleis van de bisschop. Bovenop de heuvel ernaast staat de vestingkerk Valère uit de 14e eeuw, compleet met poorten en valluiken. Onlangs werd deze kerk gerestaureerd en moest het bouwmateriaal met een helikopter aangevoerd worden. Alleen via een trap kun je er komen en dat is een hele klim. Onderweg kun je gerust even stoppen om weer op adem te komen. Dan geniet je meteen van het fraaie uitzicht over de stad en het dal van de Rhône.
In de kerk is het oudste
orgel ter wereld, dat nog bespeeld kan worden. Het werd gebouwd in het
jaar 1435 en voor het laatst gerestaureerd in 1954. Elk jaar worden op
zaterdagen tijdens de maanden juli en augustus daar orgelconcerten
gegeven. Het koor in de kerk is afgesloten en is nu alleen toegankelijk
met een gids. Men nam deze maatregel nadat ikonen en een schilderij
vernield waren met een mes. Aan de wand zijn fresco's te zien uit de
15e eeuw. Tilburg In het dorpje Veysonnaz in de bergen dichtbij Sion komen veel toeristen uit ons land. Dat is te danken aan Fleurette Wagemakers uit Tilburg, die namens de gemeente verantwoordelijk is voor de toeristische ontwikkeling van dit dorp met slechts 360 inwoners en 4500 bedden voor de vakantiegangers. Zij is directeur van de firma VIP en ontwikkelt en beheert appartementen, hotels, chalets en de skiliften. Dertig jaar geleden kwam zij naar Veysonnaz, toen een kwijnend bergdorpje. De plaatselijke middenstand was voor een groot deel al naar elders vertrokken.
Nu er veel toeristen komen, is er inmiddels een
supermarkt, een bakkerij en een slagerij bij gekomen. Ook kwamen er
tennisbanen en een overdekt zwembad. Onder een van haar hotels werd in
de rotsen een parkeergarage gebouwd met 400 plaatsen en daar is ook de
discotheek voor maximaal duizend gasten. Niemand heeft zo last van het
lawaai. Tijdens de zomermaanden boekt men zeker 80.000 overnachtingen.
De helft daarvan komt op rekening van de Nederlanders. Uitzicht Vanuit Veysonnaz heb je een mooi uitzicht over Sion, het dal van de Rhône en de besneeuwde bergen van het Berner Oberland. Je kunt hier in de omgeving heerlijk wandelen langs smalle irrigatiekanaaltjes, die al gebruikt werden tijdens de Middeleeuwen. Er zijn wandelroutes beschikbaar waarbij je nauwelijks hoeft te klimmen. De flora in de bergen is bijzonder. Overal zie je een zee van kleurige bloemen.
Kees Osterholt uit Schiedam verzorgt samen met zijn Zwitserse vrouw Katy de post in Veysonnaz. Met zijn gele postauto brengt hij de brieven en de pakjes rond. Dat is lang geen gemakkelijke taak, want het dorp heeft geen straatnamen en de huizen hebben geen nummers. Alle brieven worden alleen met naam en voornaam geadresseerd. Het is soms een hele puzzel om de post op de juiste plek te bezorgen, want de meeste mensen in het dorp heten ook nog eens Fournier...
INLICHTINGEN: Zwitserland Toerisme, telefoon 020-6222033. Eigen foto's en VVV Sion Publicatiedatum = 7 augustus 1999
|
De stad Sion met op de
achtergrond op een heuvel de kerk Valère.
Het beroemde plafond in het
huis van Supersaxo.
Het stadhuis
met prachtig houtsnijwerk op de deuren.
Dit is het
oudste orgel ter wereld, dat nog bespeelbaar is.
Vanuit haar kantoor heeft Fleurette
Wagemakers een prachtig uitzicht over Sion, het dal van de Rhône
en de besneeuwde bergen van het Berner Oberland.
Wandelen in
de omgeving van Sion is heerlijk.
Kees Osterholt is de
postbode van Veysonnaz.