Op oer-oude tradities wordt hard aan toekomst gewerkt
Interlaken: bloemen, bomen en parken
door Charles Taylor
INTERLAKEN - Een droom is het zeker. Interlaken, markt- en centrumplaats in Berner Oberland. Barstensvol bloemen, bomen en parken. Op bijna 700 meter hoogte ingeklemd tussen de koele meren van Thun en Brienz en voor eeuwig beschermd door de fameuze bergreuzen Eiger, Mönch en Jungfrau. Interlaken is bovendien eigenzinnig en traditioneel.
Het decor van Interlaken wordt gevormd door het machtige Alpen-massief van de Mönch, Eiger en Jungfrau.
Art Deco. Jugendstill, maar ook fonkelnieuwe, strakke lijnen en veel getint glas wijzen zowel op verleden als heden en toekomst. Geslaagde symbiose,/freilich/. Maar dit bruisende epicentrum van een van Zwitserlands meest fascinerende kantons kent ook de Japanisering. Een fenomeen dat de eigen folklore, de eigen identiteit, geweld dreigt aan te doen.
Het is even na vijven als de bordjes worden verhangen. Letterlijk. /Grützi mit einant/ wordt /Yokoso/ en wervende Duitse, Engelse en Franse teksten veranderen in onleesbare Japanse tekens. /Yokoso/ dus opeens. Hartelijk welkom, in Interlaken. Stad van handel-is-handel, en als er twee volkeren op aarde precies begrijpen wat dat betekent, dan zeker de Japanners en Zwitsers wel.
Niettemin: iedere dag is het zomers en s'winters raak. Braken bussen rondom dat tijdstip hun enorme ladingen uit en worden er zaken gedaan. Vooral natuurlijk in de horloge- en bijoux-winkels die aan de Höhe Promenade, de Höhe Weg en de Bahnhofstrasse kittig koketteren met hun Rolexen, Jordi's, Blancpains, Piagets, en andere peperdure exclusieve hebbedingen, waarop de Aziaten hartstikke gek zijn en waaraan ze heel veel geld besteden.
Afgelopen
Met een koetsje paraderen op de Promenade van Interlaken, de Höheweg waaraan
tal van prachtige oude gebouwen pronken.
Maar na een paar uur is het ook opeens afgelopen. 'Sayonara', Tot ziens. Weg Japanners die nauwelijks iets anders van Interlaken hebben gezien, maar daar wellicht onder het motto tijd is geld, ook geen aandacht voor willen of kunnen hebben. Weg stinkende bussen, en Interlaken haalt adem. Is weer gewoon die kleurrijke, tikje mondaine stad met zijn heerlijke royale terrassen vol Europese en eigen gasten, genietend van geurende espresso's, chocoladetaarten, koele witte Fendents, goudgele Stangls, zuivere lucht en vertrouwde geluiden. De historische halteplaats tussen de wonderschone waterplassen van Thun en Brienz. Een stad waar verleden en toekomst sterker dan ooit worden gekoesterd.
Dat voel je, dat zie je en hoor je al wandelend tussen west en oost. Langs oude pensions en hotelletjes met bekende namen als Bären, Hirschen, Rössli, Hardermannli, Lötschenberg en Luegibrüggli. Maar ook vanzelfsprekend met Victoria Jungfrau, Beau Site, Beau Rivage, Bellevue, Chalet Swisse, Alpina, Sonne en Splendid. Eén en al grandeur en traditie, die laatste categorie. Eén en al schoonheid aan architectuur, stijl, charme en bovenal kwaliteit.
Even pauzeren, even uitblazen in een van deze rijk met Art Deco en Jugendstill-elementen versierde uitspanningen is een weldaad voor geest en lichaam. Het verleden springt je vanuit de vele kasteeltjes en musea letterlijk tegemoet maar tegelijkertijd kan de moderne toerist, reiziger of zakenman zich ook thuisvoelen in dat andere Interlaken. De congres- en casino-stad. De stad van actie en ambitie. De stad met een bijna perfecte infrastructuur, met adembenemend mooie Alpen-mastodonten in de achtertuin en een toeristisch aanbod om U tegen te zeggen.
Componist
De schitterende balzaal van het Victoria Jungfrau-
hotel is een van de mooist bewaard gebleven Jugendstill-
diamanten in Interlaken.
Zakendoen en vakantie vieren spreken in het Interlaken van nu dan ook terecht sterk tot de verbeelding en passen helemaal in deze tijdgeest waar stress en de hectiek van alledag met ontspanning moet worden bevochten. In dat scenario heeft de lievelingstad van wijlen de grote componist Felix Mendelssohn enorm veel te bieden. "Wie het land van en rondom Interlaken, ofwel Das Bödeli, niet heeft gezien of geproefd, kent Zwitserland niet", schreef hij ooit aan zijn moeder. En het moet gezegd, er zit heel veel waarheid in zijn legendarische woorden.
Interlaken verdient het om er te blijven hangen, maar kan ook heel goed uitvalsbasis zijn voor ontelbare activiteiten. In de richting Unterseen bij voorbeeld of Grindelwald, met zijn beroemde treintje naar de wereldvermaarde Jungfraujoch dat via de kleine Scheidegg op ruim 3400 meter hoogte ligt en unieke vergezichten en panorama's garandeert. Ook de boottochten op de romantische Thuner en Brienzer See lokken, en verder in het sportieve menu zijn golf, tennis, vissen, jagen, bergklimmen, fietsen/ ATB, wandelen, paardrijden, zeilen, fitness, bungy jumping, paragliding en zwemmen vanzelfsprekendheden en populair bij jong en oud. Interlaken is dan ook terecht trots op zijn toeristisch, sportieve maar zeker ook bestuurlijke en zakelijke rijkdom. Waarbij overigens zeker de culturele kant niet vergeten mag worden.
Wens
Volgens Christina Horn van deze gemeente heeft de eigen folklore, ondanks de tegenwoordig sterk toenemende drukte uit Azië, nog niet geleden. "Er is wel iets minder interesse voor, maar de eigen mensen hier begrijpen drommels goed dat het in ons leven niet alleen om horloges gaat. Neen, Interlaken moet een stad zijn waar men zich thuis voelt. Waar voor ieder een wens in vervulling kan gaan.
Maar ook waar we de traditie, de oude gebouwen, de oude cultuur, onze eigen specifieke identiteit, moeten behouden en blijvend moeten kunnen laten zien aan iedereen die daarvan wil meegenieten. Juist zo kan begrip worden gekweekt. Juist door die uitwisseling kunnen mensen elkaar verrijken en zich met elkaar verzoenen, zoals de geschiedenis al vaker heeft geleerd.
En daarom hoort de folkore met zijn oude dansen, zijn fraaie klederdracht, zijn vendelzwaaiers en jodelaars, alsook het bijna 200 jaar oude Unspunnenfeest waarbij een steen van 167 pond zover mogelijk moeten worden gestoten, helemaal bij ons. Bij Interlaken".
FOTO's: Zwitserland Toerisme, Amsterdam/ Interlaken Tourismus.
Publicatiedatum = 23 mei 1998
