Göteborg
gaat
zomers uit z'n dak
door
JOS VAN NOORD
GÖTEBORG
- "Hej,
hej!" hoor je maar steeds in Göteborg. Vriendelijk
volkje, die Zweden. Lopen mekaar op straat nooit zomaar
voorbij zonder iets te zeggen. Op z'n minst altijd wel
even een vriendelijk "Hallo!"
Ze
staan bekend als blonde, bleke en vooral koele kikkers.
Maar ze zijn juist hartstikke aardig. Warm en hartelijk.
Gezonde en sportieve, ja-zeg-maar-gerust mooie mensen.
Leuke koppen op strakke lijven.
De
hele winter zitten ze binnen. Dik zeven maanden. Dan
werken ze aan hun body. Ze zitten in de sauna, ze ijshockeyen
of ze schaatsen overdekt. Buiten zie je ze maar zelden.
Geen wonder: 's winters vriezen hier buiten je oren
er zowat af. Het weer is vaak knudde. Zweden zit dan
thuis bij de kachel, kijkt tv of computert wat.
Maar
als het zomer wordt, dan komen ze ineens massaal te
voorschijn. Gaan ze uit hun dak. Lente in Göteborg
betekent explosie van opgekropte energie. Het eerste
zonnetje prikt nog maar net door het wolkendek boven
Göteborg of de stad komt tot leven, de inwoners
stropen hun mouwen op, de terrassen gaan open en iedereen
gaat flaneren: in de vele stadsparken en vooral op de
winkelpromenade Kungsports Avenyn, de Avenue van de
Koningspoort, zeg maar de Champs Elysees van Göteborg.
Ze gaan fietsen door hun groene prachtstad of de Göteborgers
trekken er op uit met hun duizenden zeil- en motorbootjes,
bij voorkeur naar de heerlijk rustige eilandjes voor
de kust, waar geen autoverkeer is.
Ook
in het hoge noorden zijn zomers gezellige terrasjes
en leuke wandelstraatjes te vinden.
"Het
is nu eenmaal onze aard, die mede is bepaald door het
klimaat", zegt mij Gudrun Mattsson als we samen door
Göteborg wandelen. Gudrun is hier lerares Frans
en Spaans. Ze kent de stad op haar duimpje. "De winters
zijn hier erg lang, koud, donker en problematisch, want
we moeten steeds nadenken hoe we ons warm houden. Waar
is m'n jas? En waar is m'n bontmuts en waar is m'n paraplu?
Heel anders dan bijvoorbeeld in Frankrijk of in Spanje,
waar de mensen doorgaans op straat leven. De Zweden
steken veel geld en energie in hun huis. Dat merk je
hier in Göteborg: de mensen doen er alles aan om
het thuis mooi te maken en gezellig: ze nodigen elkaar
over en weer uit."
Een blauwe tram, onderweg naar het
centraal station.
Maar
als het zomer wordt, dan gooien de bewoners alle winterse
frustratie, alle ijsmutsen en andere dikke kleding van
zich af en dan begint het grote zomerfestival. Dan gaan
ze buiten feesten, zingen en dansen, want ze willen
en kunnen van die paar zomermaanden geen enkel zonnestraaltje
missen.
Ga
dus vooral in de zomer naar Göteborg. Buitenlanders
worden hier warm onthaald, want de bijna een half miljoen
Göteborgers maken graag kennis met mensen van elders.
Ook dat zit in hun aard. Je moet wel zelf met een praatje
beginnen, maar dan wordt het ook al heel gauw gezellig.
"Als
we in eerste instantie misschien een beetje koel overkomen,
is dat vaak een kwestie van verlegenheid", zegt Gudrun
die het weten kan. Behalve hun eigen onverstaanbare
taaltje, spreken de zowat negen miljoen Zweden allemaal
opvallend goed Engels.
De
airport-bus, die ze hier gewoon vliegbus noemen, had
me nog maar nauwelijks afgezet bij Eggers, de stijlvolle
grand old lady van Göteborgs hotellerie tegenover
het Centraal Station in hartje stad, of ik hoorde dat
de beroemde Zweedse schilder Carl Larsson dikwijls in
mijn kamer verbleef. Een sfeerrijke kamer vol allure.
Later zou ik Larsson zelf tegenkomen, in het Konst Museum,
waar trouwens ook schitterende werken hangen van Rembrandt,
Rubens, Van Dyck, Van Goyen en tal van andere bekende
en onbekende Hollandse en Vlaamse meesters.
Rotsen
zijn veel avontuurlijker dan een zandstrand. En je weet
nooit wat je uit het water haalt
Zoals
Amsterdam ooit ontstond op een dam in de rivier Amstel,
zo was Göteborg aan het einde van de zestiende
eeuw niet meer dan een burcht in de rivier Gota. Zwedens
tweede stad, de grootste ijsvrije haven van Scandinavië,
doet op het eerste gezicht sterk aan Nederland denken:
de Göteborgers fietsen massaal door hun opvallend
groene stad vol fietspaden, je struikelt op de wandel-
en winkelpromenades over de bloembakken met tulpen en
narcissen en je kunt overal komen met een van de blauw-witte
trams. En er zijn verscheidene stadsgrachten met gezellige
terrassen en prima restaurants. Eigenlijk is Göteborg
een noordelijke variant van Amsterdam en ofschoon je
er 'in den vreemde' verkeert, voel je je dus toch meteen
thuis.
Zo
moeten ook de eerste Hollanders zich gevoeld hebben,
die de vestingstad in het begin van de zeventiende eeuw
bouwden in opdracht van koning Gustaf Adolf. Op het
plein voor het oude raadhuis staat de koning in brons
vereeuwigd en daar wijst hij met zijn vinger de plek
aan, in een destijds moerassig gebied, waar de stad
Göteborg moest komen, als Zwedens "venster naar
het westen". De Hollanders, zo hoor ik later van conservator
Lars Olaf Lööf in het schitterende Historisch
Museum, werden door de Zweedse koning in 1619 gevraagd
wegens hun kennis en ervaring in de strijd tegen het
water. De eerste burgemeester van Göteborg was
de Amsterdamse rechter Jacob van Dijck, door de koning
Gustaf Adolf zelf omschreven als "högra hand",
zijn rechterhand.
In
ruil voor hun inzet mochten de Hollanders een handelspost
opzetten, kregen zij met tien vertegenwoordigers een
meerderheid in de gemeenteraad, plus tal van voordeeltjes
op de belangrijke Zweedse hout- en staalmarkt.
Voor
Gudrun Mattsson heeft Göteborg geen geheimen
Als
ik met Gudrun langs de haven loop, langs de fabriek
van de beroemde Hasselblad-fotocamera's, zie ik de enorme
ferryboten van de Stena-lijn en DFDS Seaways bij de
terminals. De Stena Express loopt juist binnen uit Denemarken.
Een drukte van belang. Maar aan de overzijde liggen
de werven en droogdokken er leeg en verlaten bij. Havenkranen
roesten hier weg. Al sinds die mammoetschepen goedkoper
worden gebouwd in Korea, is het gedaan met de eeuwenoude
scheepsbouw in Göteborg. Langs de haven worden
nu luxe appartementen gebouwd, ook in de oude loodsen
en pakhuizen.
De
nieuwe Opera, vlak aan de haven, is gebouwd in de vorm
van een schip, niet ver van de Lilla Bommen toren, een
kantoorpaal die hier in de volksmond 'de lippenstift'
heet en waar bovenin een koffieshop een adembenemend
uitzicht biedt.
Gudrun
wil liever koffie op de begane grond, bij het Kronhuset,
eertijds wapenarsenaal, nu het oudste gebouw van de
stad, die in de loop der eeuwen wel vijf keer totaal
afbrandde. Zomers worden hier dikwijls openluchtconcerten
gegeven. We steken het Grote Haven-kanaal over met z'n
neoklassieke gebouwen en de oude Duitse kerk en we wandelen
naar het Kungsports-platsen, Plein van de Koningspoort,
aan weer een andere gracht.
Maar
in de Vastra Hamn Gatan, zogezegd de westelijke havenstraat,
wil ik eerst even kijken in de Antikhallen, een oud
bankgebouw waarin wel twintig winkeltjes leuke oude
zooi, rommeltjes en ook wel antiquiteiten verkopen.
Dan moet ik van Gudrun ook even oversteken. Wat een
smaakvol ingericht hotel, dat Elite Plaza. In het oude
kantoor van een verzekeringsbedrijf: fabelachtig mooie
suites met elk een eigen sauna en jacuzzi. Modern, maar
vol stijl.
Deze
gigantische kas in het stadspark van Göteborg
is geïnspireerd op het Crystal Palace in London.
Eten
moet. Wie van vis houdt, die kan hier z'n lol op. Je
eet in Göteborg ontzaglijk lekker en ook gezond.
Alsof ze hier denken: bekijken jullie 't maar met jullie
koeiengekte! Hier eten ze vis. Vis zoals het hoort.
Want met vis is niks mis. Attenooie, wat heb ik in Göteborg
superlekker gegeten. Mensenlief, die romige vissoep
van chefkok Gunnar Malm! Deze 'kookgek' van Zweden (elke
zaterdagochtend geeft hij viskookles op de Zweedse tv)
is doordeweeks te vinden in zijn restaurant 'Gabriel',
de eethoek van Göteborgs dagelijkse vismarkt, de
Feskekörka. Elke dag stampend vol, dus vooral reserveren.
Gudrun
en ik, we dronken er een droge, witte Esmeralda bij,
van het Spaanse huis Torres. In Nederland is deze topwijn
bijna nergens te vinden, maar in vergelijking met de
Zweden zijn wij Hollanders maar slobberaars. Zweden
zijn wijnkenners en dat komt ook doordat op het gebied
van feestdrank alleen wijn hier nog enigszins betaalbaar
is.
De
overheid heeft het monopolie: bier, wijn en sterke drank
worden uitsluitend verkocht in de 'Systembogalet', nergens
bij de supermarkt of andere particuliere winkel. De
staatswinkels bieden een zeer uitgebreide keus aan prima
wijnen en de Zweden zijn daar goed in thuis.
Sjömagasinet
heeft als visrestaurant een Michelin-ster en is dus
excellent, maar wel prijzig. Je kunt ook voor 15,50
een fantastische sushi gaan eten bij 'Sushi & Soda'
aan de Drottning Gatan. The Palace aan het zeer centraal
gelegen plein Brunnsparken heeft ook een prima restaurant.
George Bush kwam hier lunchen toen hij nog president
was van de VS. Nu komt zijn zoon George Dubbel Joe er
aan, want die zal als nieuwe Amerikaanse leider in juni
de Eurotop in Göteborg bijwonen en hij zal vast
wel zoiets roepen als: "Ich bin kein Hamburger aber
ein Göteborger". De Zweedse kranten, Göteborgs
Posten uiteraard voorop, staan er nu al vol van en in
de stad is iedereen bezig alles schoon te poetsen wegens
het hoge bezoek.
Wat
George Dubbel Joe niet weet: het beste kun je Göteborg
oefen eerst even op de correcte uitspraak: Jur-ter-borrie
per fiets verkennen. Bij 'Cykel Verkstan' aan de Parkgatan
waren de huurfietsen voor het komende zomerseizoen nog
niet uitgepakt. Daarom kreeg ik er van Jörgen Jacobsson
een Zweedse militaire pantserfiets mee van 50 jaar oud:
de tank onder de fietsen. Langs de baai ben ik er, op
dat zadel van glasvezel, mee naar Alvsborg gefietst.
Nog doet het zitwerk zeer. Met zo'n loodzware groene
oldtimer onder de dienstfietsen helemaal naar het haventje
van Saltholmen, een dik uur stevig peddelen vanuit de
stad. Daar liggen de veerboten waarmee je kunt eiland-hoppen
voor de kust. Elk halfuur vertrekt er een boot. Ik zeg
er verder niks over, want dit is te mooi voor woorden:
deze ontdekking moet de zomerse Göteborg-ganger
helemaal zelf doen. Een vakantiefeest op zichzelf. "Ha
det gött!" zeggen de Göteborgers in hun eigen
accent en dat wil zoveel zeggen als: Heb 't goed!
- R
E I S W IJ Z E R
Dagelijks
zijn er vluchten naar Göteborg: SAS vliegt via
Kopenhagen, KLM vijf keer per dag rechtstreeks vanaf
Amsterdam en Sabena rechts direct vanaf Brussel.
Inlichtingen:
Projectburo Zweden, Alphen a/d Rijn,
tel. 0172- 492946; website: www.zweden.nl
. .
FOTO'S: GORAN ASSNER e.a.
|