 |
Nessie heeft overal familie
| Monstertoerisme neemt toe |
door Gerrit Leeflang
ÖSTERSUND - Hij is de afgelopen 365 jaar door velen gezien; ooggetuigen genoeg. Wetenschappelijk is hij echter nog niet geaccepteerd, maar de plaatselijke VVV heeft hem omarmd als een kameraad in de strijd voor meer toeristen. Wat ze in Schotland kunnen met Nessie, kunnen ze in centraal Zweden ook met het Monster van het Storsjön Meer. Er zijn zelfs plannen om deze zomer vier observatietorens neer te zetten voor monstertoeristen rond het meer.
In Zweden is het Monster goed bekend, weet Astrid Adsten van het Turist- & KongressbyranDaar wordt hij niet het Monster van Storsjön Meer genoemd, maar gewoon bij zijn koosnaam, Storsjöodjuret. Asten bezocht Schotland om te zien hoe het Monster van Loch Ness gebruikt werd om toeristen te trekken.
"Wanneer de bezoeker eenmaal in Schotland is, zijn er andere zaken die zijn vakantie vullen. Jazeker, er zijn tentoonstellingen over Nessie maar het zijn restaurants, hotels en attractieparken, die werkelijk het genot van de publiciteit van Nessie hebben. Dat willen wij in het gebied rond het Storsjön Meer ook." Waar rook is, is vuur, is het motto dat de lokale toeristenbranche wil overbrengen. Want de ooggetuigenverslagen zijn talrijk en soms bloedstollend. De overheid is alvast tot een soort erkenning overgegaan, want in 1986 bepaalde het bestuur van de provincie Jämtland, waarin het Storsjön Meer ligt, dat het verboden is het monster te vangen, te verwonden of te doden. Nog niet zo lang geleden ging een vloot van 15 schepen en zes duikers met videocamera's en onderwatermicrofoons op zoek naar Storsjöoduret. Hij werd niet gevonden, maar de onderzoekers geven de moed niet op. Er werd namelijk maar vijf vierkante kilometer doorzocht, dat is één procent van het totale oppervlak. Daarbij komt dat het meer op sommige plaatsen 100 meter diep is.
De circa 450 ooggetuigenverslagen kunnen grofweg worden verdeeld in twee categorieën. De eerste heeft het over een soort aal van 10 meter lang en een meter breed. De tweede spreekt over een slangachtig wezen met bobbels op zijn rug en een hondenkop met een lengte van 14 meter.
Storsjöoduret werd in 1635 voor het eerst door een plaatselijke geestelijke gezien, die zijn bevinding noteerde in het kerkboek van Herdal. Daarna volgde mondjesmaat wat waarnemingen. In 1863 was het de beurt aan Jöns Bromée: "Er was een groot lelijk monster in het meer en we besloten het te volgen. Twee geweren werden geladen en twee boten haastig klaar gemaakt. Ondertussen was het monster van de kant verder het water in gegleden. Het leek op 10,12 glinsterende zwarte ankers die aan elkaar gekoppeld waren en elkaar volgden."
Op 12 augustus 1947 verscheen in een lokale krant het relaas van Anna Rahm: "Het monster was 3 meter lang en grijs als een olifant met een harde gladde huid. Zijn hoofd was zo groot als een kruik met hier en daar deuken. In zijn afschrikwekkende en wijde mond bewoog dreigend zijn tong. Zijn ogen rolden en zijn oren waren groot en ver uit elkaar staand. Hij scheen een grote krachtige staart te hebben. We zagen alleen het bovenste gedeelte, maar zijn rug was breed en het was geen slang. Dat weet ik zeker."
Er zou één vage foto van Storsjöodjuret bestaan. Deze werd gemaakt op 10 augustus 1983 vanuit een boot door Carina Johnson. "Plotseling zag ik ver op het meer iets dat leek op opvliegende vogels. Ze zagen eruit als drie witte meeuwen, die met een ongelooflijke snelheid richting Östersund gingen. Toen we dichterbij kwamen veranderde het van richting, van ons vandaan, en toen werd het water plotseling erg kalm. Ik had het gevoel dat het ding relatief groot was en wat me achteraf zo opviel was, dat het zo snel bewoog."
De meeste waarnemingen vonden plaats in de jaren tachtig van de vorige eeuw en de topmaanden om een glimp op te vangen van het wezen zijn juni en augustus. Storsjöodjuret en Nessie zijn niet de enige monsters, die in meren en zeeën zijn waargenomen. Wereldwijd gaat het om tientallen. Er bestaat een fascinerende video van een monster in Van Gölu in Oost-Turkije. Deze werd genomen door een universiteitsmedewerker. Het gaat hier om een creatuur van ongeveer 15 meter.
Eigenlijk heeft de lieflijke provincie Jämtland zo groot als Nederland en slechts 136.000 bewoners geen monster nodig. Het heeft alle potenties van een goed vakantieoord namelijk echte natuur en ruimte.
Publicatiedatum = 6 mei 2000
