&referer=" WIDTH="0" HEIGHT="0" BORDER="0" ALIGN="LEFT" ALT="">
Wie de komende winter ons land Florida's eilanden een andere werelddoor HARRY MULLER
foto: Phil Holden USEPPA - Het piepkleine eiland Useppa is nauwelijks een half uur varen vanaf het vasteland van Florida, maar toch kom je hier meteen in een andere wereld terecht. Het hele jaar door wonen er maar vijftien mensen en de rest zijn vakantiegangers. Het vroegere huis van miljonair Barron Collier is nu een hotel met maar zeven luxueus ingerichte kamers en dan zijn er nog eens 25 vakantiehuizen, die verhuurd worden. De architectuur is uit het begin van deze eeuw en de sfeer uit die tijd houdt men angstvallig vast. Tijdens de wintermaanden trekken veel Amerikanen naar Florida om daar te genieten van het mooie weer. Nederlandse vakantiegangers kennen deze staat vooral door de attractieparken als Disney, Sea World en het Kennedy Space Centre. De meesten gaan er 's zomers naar toe, wanneer het daar erg heet is. Wie de komende winter even de mist, de ijzel en de sneeuw in ons land wil ontvluchten, kan heel goed in Florida terecht. Wij reisden naar de voor Nederlanders vrijwel onbekende Lee Island Coast in de omgeving van de stad Fort Myers met kleine eilanden als Sanibel, Captiva en Useppa. Het laatste werd in het begin van deze eeuw door een Amerikaanse miljonair gekocht voor 100.000 dollar en nog steeds is het een paradijsje op onze aardbol. Hier lijkt de gewone wereld wel erg ver weg. Dit is een eiland zonder auto's en dat is bijzonder in een land als Amerika. Prachtig zijn de oude bomen en de tuinen met fraaie planten en bloemen. Heerlijk kun je hier wandelen, maar nooit al te ver. Alle wandelwegen met een rose kleurtje samen zijn maar enkele kilometers lang. Wie hier met vakantie gaat, komt helemaal tot rust. Vervelend is alleen, dat die rust dagelijks tussen twaalf uur en half drie 's middags even verstoord wordt door de dagjesmensen, die hier enkele uren een kijkje mogen nemen. Voor hen is een klein museum ingericht met veel foto's van Barron Collier, die overigens in 1912 ook nog een exclusieve visclub oprichtte. Supervissen Het ging daarbij niet om het vangen van kabeljauw of makreel, maar om supervissen als de tarpons, die enkele honderden kilo's zwaar kunnen worden. Oude vergeelde foto's van mannen met zo'n vis hangen in het restaurant en het valt op, dat de meeste heren poseren in een keurig kostuum, compleet met een vlinderstrikje. Op het eilandje Useppa was eens een beroemde visclub. De eerste bewoners van Useppa waren de Calusa-indianen, die van de visvangst leefden. Heel veel later werd het eiland bezet door de Spanjaarden en ook Jose Gaspar, een beruchte piraat, woonde er eens. Useppa werd in het begin van deze eeuw een vakantieoord voor de rijken en beroemdheden als de Amerikaanse presidenten Herbert Hoover en Theodore Roosevelt logeerden hier, maar ook filmsterren als Shirley Temple en Mae West. Na de dood van Collier raakte het eiland in verval, maar nog niet zo lang geleden werd het weer helemaal in de stijl van vroeger terug gebracht. Ook werd het aangesloten op het elektriciteitsnet en er kwam telefoon. Inmiddels is er ook een Useppa Island Club voor maximaal 600 leden. Het kost wel een paar centen, maar je krijgt er ook wat voor terug. Korting op de logiesprijzen en in ieder geval hoef je hier niet als in Benidorm 's morgens heel vroeg naar het strand om een plekje te bemachtigen. Het strand van Useppa is breed en er is plaats genoeg voor het handjevol gasten van het hotel en de bungalows. Te snel Veel te snel moeten we afscheid nemen van het kleine Useppa. Op weg met de boot naar het eiland Sanibel worden we begeleid door dolfijnen, die over de golven springen. Dit is een fantastisch schouwspel en heel wat aardiger dan de kunstjes, die deze dieren in een dolfinarium moeten doen. Dit is het leven in de vrije natuur, waar we onderweg ook nog een zeekoe te zien krijgen en een visarend, broedend op het nest. Dolfijnen volgen onze boot en springen over de golven. Sanibel is door een brug verbonden met het vasteland van Florida bij de stad Fort Myers en daarom gemakkelijk bereikbaar. Het is zo'n vier kilometer breed en bijna twintig kilometer lang. Het eiland Captiva is een stuk kleiner en maar anderhalve kilometer breed. Beide eilanden worden nog niet door de toeristen overspoeld. Hier komen de mensen die van de natuur willen genieten, want attractieparken en discotheken met veel herrie zijn er gewoon niet. Op onze hotelkamer hangt een kaartje met het vriendelijke verzoek om tussen de maanden mei en oktober 's avonds het licht op het balkonnetje van de kamer niet te laten branden. In die tijd leggen de zeeschildpadden hun eieren zo groot als pingpongballen op het strand en daarbij wil men ze zo min mogelijk storen. Een bruisend nachtleven kent men niet en je zult je hier moeten vermaken met wat zwemmen in zee, je bruin laten bakken op het strand, wandelen langs het water en genieten van de pelikanen die een visje proberen te verschalken. En af en toe zijn er dan ook de springende dolfijnen net voor de kust. Reservaat Een groot deel van het eiland Sanibel wordt ingenomen door het Darling-natuurreservaat. Een parkwachter rijdt je rond in een soort auto-treintje en stopt nu eens aan de rand van een meer met heel wat verschillende watervogels en dan weer bij een mangrove-bos, waar op de luchtwortels heel wat krabbetjes zich hebben vastgezet. Er zijn looppaden gemaakt boven het water. Het is zo helder, dat je de vissen kunt zien zwemmen en met een beetje geluk krijg je ook de alligator, een klein soort krokodil, te zien. De witte pelikanen in het Darling-natuurreservaat. In de loop van het jaar zijn er enkele honderden verschillende vogels te zien in het reservaat. In de maand februari zijn er bijvoorbeeld veel witte pelikanen. Men heeft in dit gebied zeker vijftig soorten reptielen en dertig soorten zoogdieren geteld. Wandelpaden leiden je door de mooiste stukjes van dit reservaat en onderweg is een picknickplaats gemaakt. Ook is het mogelijk met een kano er op uit te trekken. Uitvinder De Lee Island Coast is tegenwoordig ook 's winters een geliefd vakantiegebied. Dat had indertijd de beroemde uitvinder Thomas Edison ook al ontdekt, die in de stad Fort Myers een villa liet bouwen, waar hij maar liefst 46 winters verbleef. Het landgoed met een oppervlakte van vijf hectare kocht hij voor 2750 Amerikaanse dollars. Het huis met een identiek gastenverblijf en ook de villa van Henry Ford (van de automobielen) is nu een museum, waar een half miljoen bezoekers per jaar komen. In dit laboratorium probeerde Edison uit planten rubber te halen, maar dat mislukte helaas. Onze gids Bob kent tientallen verhalen over de twee beroemde Amerikanen, die als vrienden met elkaar omgingen. De tuin staat vol met tropische bomen, struiken en planten, die Edison door zijn medewerkers uit de hele wereld liet meenemen. Heel mooi is bijvoorbeeld de lipstick-boom uit Zuid-Amerika, waarvan de vruchten gebruikt werden om het voedsel te kleuren. Onze gids Bob voor het huis van Henry Ford. In de tuin is ook een zwembad, maar daar maakte Edison nauwelijks gebruik van, omdat hij elke dag zo'n twintig uur in zijn laboratorium werkte. Daar probeerde hij ook eens uit een plant rubber te halen, maar dat project mislukte. In totaal deed hij precies 1093 uitvindingen met als belangrijkste de gloeilamp, de koolmicrofoon, de grammofoon en een verbeterde telefoon. Er hingen al lampen in zijn huis, toen er nog geen elektriciteit was. Een generator was het volgend jaar klaar en op 27 maart 1887 liep de hele stad uit om de lampen van Edison te zien branden. De eenvoudige lantaarnpalen in de tuin staan er nog steeds. Het huis van Edison met een prachtige tuin er omheen. Origineel lHet huis van de uitvinder is helemaal origineel ingericht, compleet met foto's en schilderijen. Alleen het behang is regelmatig vervangen. In de huiskamer staat een schommelstoel voor de kinderen, maar ook een kast met opgezette vogeltjes, die zijn vrouw als hobby verzamelde. Henry Ford was destijds een van de rijkste mensen in Amerika, maar liet zijn huis erg sober inrichten. Van het oorspronkelijke meubilair is niets meer over, maar men heeft getracht zo goed mogelijk weer te geven zoals het vroeger was. Ford ging graag met Edison met de auto op stap en had zelfs een vrachtwagentje tot kampeerauto omgebouwd. Deze en andere T-Fordjes zijn nu tentoongesteld in een grote ruimte, waar ook allerlei uitvindingen van Edison te zien zijn als de eerste gloeilampen, strijkijzers en ventilatoren. Maar ook een grammofoon, waar Edison zijn tanden in het houtwerk moest zetten om zo via de trillingen nog iets te kunnen horen. Want helaas was de man zo doof als een kwartel.
INLICHTINGEN: Eigen foto's
Publicatiedatum = 7 november 1998
|