Op toertocht door Tennessee
en Mississippi
door HENK DE KONING
MISSISSIPPI - De KLM vliegt je in 9 uur rechtstreeks als op handen gedragen van Schiphol naar Memphis. Tal van gespecialiseerde verhuurbedrijven vlak bij het vliegveld leveren je vlug en voordelig een veilige auto naar keuze.
De benzine is hier goedkoop, de wegen zijn puik en buiten de grote steden tref je weinig verkeer in dit uitgestrekte wonderland. De bewegwijzering is bovendien zeer overzichtelijk. Strenge straffen zorgen er voor dat tegen de maximum snelheden nauwelijks wordt gezondigd. Zo beleef je weer plezier aan het autorijden.
Graceland is na het Witte Huis het meest bezochte country house van Amerika. Hier heeft The King dus gewoond en geleefd. De 7 kamers van het hoofdgebouw zijn vrijwel identiek als toen The King hier toefde. Abrikooskleuren in fondante schittering overheersen in wat men noemt: "De mooie vertrekken."
Met de vele bezoekers-jaarlijks 700.000- schuifelen we, beklemd door zoveel na-ebbende roem, langs de talrijke tentoongestelde bezittingen van Elvis. Zijn glitterpakken in vitrines, zijn vele portretten aan de wanden, zijn pannen in de keuken, zijn bordjes en lepels op tafel. In de 'Hall of Gold' prijken aan twee muren 37 gouden albums, 36 gouden singles, en 28 platina albums. Samen goed voor de verkoop van 100 miljoen platen.
Gezette negerzangeressen, met heupen als een juk, schuieren hier de toch al overeind staande oertonen van de delta blues met de grove borstel van hun stem nog eens extra op. En overweldigd door zoveel puur talent werpen we wat dollarbiljetten in de fooienpot die naast de band staat opgesteld. 'Big Mamma' zendt ons met zilveren plakwimpers vanachter haar microfoon de flits van een knipoog toe. Dan haalt ze raspend uit: "I said, when a woman gets the blues she wrings her hands and cries. But when a man gets the blues, he grabs a train and rides".
Terwijl buiten op straat zwervers lege blikjes verzamelen voor een opbrengst van 2 dollarcent bij de fabriek, verlaten 5 eenden hun eigen suite in de nok van het peperdure 'Peadbody Hotel' voor een uitgebreid bad in de fontein van de lobby. Amerika met je onbegrense mogelijkheden...
Onder begeleiding dalen de Duckjes iedere ochtend klokslag elf uur naar hun exclusieve 'zwembad' af. Een menigte enthousiaste bezoekers schaart zich langs de rode loper, waarover de eenden als prinsen naar de fontein waggelen. ,,Een traditie die vijftig jaar geleden als grap begon, maar die sindsdien, vanwege het enorme commerciële succes, in ere is gehouden", vertelt de directie.
Onze rondreis door de States voert ons via de Interstate 55 naar de diep zuidelijk gelegen plaats Jackson. Vandaar reizen we in een wijde lus via Natchez (500 herenhuizen en plantages) Vicksburg (Coca Colamuseum), Greenville (grootste en meest succesvolle openlucht muziekfestival van het zuiden), Clarksdale (Delta Blues Museum) en Tunica (met tal van gokpaleizen het Las Vegas van de Misissippi) weer terug naar Memphis. Je doet wat voor je krant.
Onderweg overnachten we afwisselend in luxe en karakteristieke landelijke hotels. Maar ook in fraaie, historische plantage-huizen, parels van de vroeg negentiende-eeuwse architectuur, met een voorliefde voor lelieblanke Griekse zuilenrijen. Dergelijke kokette bouwsels, vaak omgeven door riante tuinen en bedwelmend geurende magnoliabomen, vergen een kostbaar onderhoud. Slechts door ze in te zetten als Bed- en Breakfasthuizen kan die zorg goed worden opgebracht.
De klassieke interieurs (compleet met hemelbed, kroonluchters en open haarden) zijn vaak nog exact dezelfde als toen de rijke kantoenplanters, scheepvaartbaronnen en handelslieden hier woonden en machtige raderboten (nu veelal in gebruik als drijvende casino's) de Mississippi bevoeren.
Aan afwisseling en ontspanning geen gebrek op onze tocht door het zuiden met zijn hartelijke en gastvrije bevolking. "Nice to have you with us", klinkt het vriendelijk, overal waar we verschijnen. Souvenirs uit het verleden, vooral die uit de tijd van de Burgeroorlog, vind je hier alom.
In Vicksburgs National Military Park, met uitzicht op de heuvels, die zich hoog boven de Mississippi verheffen, herinneren plaquettes met de namen van honderden gesneuvelde soldaten aan een van de meest bloedige veldslagen die hier plaatsvonden. De Amerikaanse burgeroorlog die woedde van 1861 tot 1865 kostte in totaal aan 618.000 Amerikanen het leven.
In de 300 jaar oude herberg van Kings Tavern, in de oorspronkelijk Indiaanse nederzetting Natchez, waart sinds 1800 de geest van Madeline driftig rond. Eigenaresse Yvonne Scott toont een geschilderd portret van de mooie jonge vrouw die in die eeuw uit liefdeswraak in de herberg zou zijn vermoord. Het moordwapen- een dolk bezet met edelstenen- en Madelins skelet, zouden tijdens een verbouwing in 1930, verborgen achter een schoorsteen, inderdaad tevoorschijn zijn gekomen.
Met deuren en ramen slaand laat Madeline weten haar gewelddadige dood nog steeds niet te pikken. Ook duiken zo nu en dan tussen de gasten in de eetzaal schimmige figuren op die op raadselachtige wijze ook weer snel verdwijnen. Yvonne Scott verhaalt over logerende gasten die in het holst van de nacht lijkbleek de straat op vluchtten, stamelend: "Ik zag haar!" "Daarmee Madeline bedoelend die op de kamers weer eens aan het spoken was", aldus Yvonne, zonder een moment te blozen.
Terug in Memphis snel nog even aan bij 'Rendezvous' waar ze de lekkerste barbecue-ribbetjes van de stad bereiden. "Nice tot have you with us", roept de serveerster al van verre. Wanneer kort daarop het gesprek toch weer over Elvis gaat, blijkt ze een ware fan. "Zijn dood, daar ben ik overheen", bekent ze dapper, omgeven door rook, bier en smulpapen. "Sure, no problem". Maar in haar ogen staan tranen.
Inlichtingen tel: 023 5849067 of via Jan Doets, tel: 06 910 910 00 of via alle bij de ANVR aangesloten reisbureau's.
Publicatiedatum = 9 augustus 1997
