zaterdag 6 januari 2001 LUMPINI PARK VAN DE LACH door Jos van Noord Nooit geweten: lachen kun je leren. In Bangkok, de energieke hoofdstad van het koninkrijk van de lach. Is het lachen je reeds lang vergaan, door stress, tegenslag, eigen feilbaarheid, andere ellende of frustratie, dan leren ze je in Thailand weer om de lol van het leven, de grap van de gekte en de humor van de chaos in te zien. Haha, wat een bruller! Serieus: in Bangkok kun je op lachcursus. Elke ochtend om zeven uur, in het Lumpinipark, groene long midden in deze zorgwekkend vervuilde miljoenenstad. De belangstelling voor de lachtraining is enorm. Vooral in de weekeinden klinkt het 's ochtends vroeg uit wel honderden kelen staccato door het park: ha-ha-ha-ha-ha! Zo lachen veel Thais hun zorgen weg. Zo'n lachbui komt niet zomaar, je moet er ernstig op oefenen. Oe-Tsji, zo heet de cursus. Eigenlijk komt het lachlesprogramma uit China, net als Tai-Tsji. Je moet er ook veel Chinese thee bij drinken, dan blijven de stembanden en de lachspieren soepel: ha-ha-ha-ha! Een Chinese grootmeester in de pretkunde, die alle lachers op zijn hand heeft en bij zijn lachles niet alleen de toon maar vooral het ritme aangeeft, legde mij uit dat een juiste ademhaling het allerbelangrijkste is om tot een ontspannen lach te komen. De cursist ademt relatief snel in... om vervolgens langzaam, heel langzaam uit te blazen: ha-ha-ha-ha. Daarbij zet de doorgewinterde lacher alle ergernissen resoluut uit zijn hoofd. Dat is voorwaarde om tot een onbekommerde lach te komen. Lach om alle onzin in het leven, de lange rijen bij postloketten, de altijd vertraagde forenzentreinen, de dagelijkse kuren van de computer verban alle frustraties uit je gedachten. Lach alle stress weg! Als iedereen uitgelachen is, na een flink kwartier gieren en brullen om de idioterie van het leven, krijgt elke deelnemer aan de gratis pretcursus van zijn lachgoeroe een Thaise mandarijn of desgewenst een banaan. Iedereen kan er dan weer helemaal tegen. Je kunt je in het Lumpinipark ook laten masseren of meedoen aan de gratis aerobiclessen. Je kunt er gitaar- of zangles krijgen, ook kosteloos, of leren stijldansen. Zodra Thaise mensen een kunstje machtig zijn, doen zij niets liever dan hun vaardigheid doorgeven aan een ander. Kunnen ze koken (en dat kunnen de meesten), dan moet iedereen mee-eten. 's Avonds tegen zessen lijkt het wel of heel Bangkok het op een lopen zet. Dan komen zelfs de politieagenten van het bureau-Lumpini overeind om in het park te joggen, onder aanvoering van hun chef. Dan lopen er duizenden mensen te rennen, onder wie tv-sterren en parlementsleden. Lumpini is een van de leukste parken ter wereld: alle stress en frustratie van de krankzinnige metropool Bangkok wordt hier overboord gezet. Elke dag weer. Om vijf 's ochtends gaat het park al open en het is er dan meteen al druk: bij de bodybuildingclubs, bij de bootjes in de vijver, bij de eettentjes, de schaaktafeltjes, bij de gymles onder de Chinese klokkentoren en onder het monument van koning Rama de Zesde. Veel oudere parkbezoekers doen 's morgens Tai-Tsji, de bijna ingehouden bewegingsoefeningen waarbij het vooral op concentratie aankomt. Anderen zitten te mediteren. Ook in de karatehoek is het druk. Je kunt in het park rolschaatsen, badmintonnen, steppen of zwaardvechten. Op een bankje zitten en alles rustig bekijken, mag ook. Tweemaal daags, klokslag acht uur 's ochtends en zes uur 's avonds, springen de vele duizenden actievelingen in het Lumpinipark plotsklaps in de houding. Dan galmt door alle luidsprekers het volkslied, een ode aan het 'Prathet Thai', letterlijk het 'land van de vrije mensen'. Een eerbetoon ook aan hun koning. Dan mag er niet gelachen worden. Kom bij de Thais niet aan hun koning Bhumibol. Hij wordt vereerd als een heilige, is hun houvast in het leven. Niet zelden hun enige. Hoofdingang Lumpinipark: Rama 4 Road. Skytrain: Silom-lijn, halte Sala Daeng. Inlichtingen: Thais toeristenbureau Amsterdam, telefoon: 020-6386667 Website: www.tourismthailand.org