 |
EL ROCÍO
Het dorpje van de pelgrims
door M. R. Ziegler
EL ROCÍO - Aan de binnenzijde van de nep-antieke houten kamerdeur van karakteristieke hotelletje Toruno in El Rocío onder Sevilla hangt zoals meestal een prijslijst. Gemiddeld ƒ100 per nacht. Laag- en middenseizoen. In het hoogseizoen, een week lang slechts, het vijfvoudige. In die speciale week, de Pinksterweek, stijgt het aantal bewoners van El Rocío van een paar honderd naar een vloedgolf, verleden jaar zo'n 1,2 miljoen! Met groot vertoon wordt die dagen het feest van de H. Maagd van Andalusië oftewel de H. Maagd van El Rocío gevierd, gebaseerd op een schaapsherder-legende uit de 15e eeuw.
Het is de meest omvangrijke pelgrimage in Spanje. De bedevaartgangers komen uit alle delen van Spanje. In het bijzonder, veelal te voet, te paard of in wagens en koetsen dwars door de velden, uit Andalusië. De religieuze reizen nemen vaak dagen in beslag. De bewoners uit Cadiz en omgeving mogen bij wijze van uitzondering door het beroemde, zwaar beschermde nationale park Donana trekken via aangegeven routes en overnachtingsplaatsen. Respect voor die wonderschone natuur toont de horde evenwel niet, gelet op de als dank voor het verpozen vuilafval die wordt achter laten. Aldus de klacht van parkwachters.
Op deze rijk versierde
beeltenis van de H. Maagd komen in de Pinksterweek meer dan één
miljoen gelovigen af. Lange tijd ervoor is ieder logies tot in de verre
omtrek volgeboekt
Buiten de pelgrimstijd lijkt El Rocío op een wit spookdorpje met weinig inwoners die leven van een handjevol toeristen en bedevaartgangers die buiten de Pinksterweek een een-tweetje met de H. Maria in de in 1969 opnieuw gebouwde kerk willen 'afbidden'. De luiken van de meeste witte woningen rond ruime zanderige campussen, er is geen bestrating, zijn dicht. De grotere huizen en gebouwtjes zijn eigendommen van tal van broederschappen die eens per jaar de indrukwekkende processies en de Maria-verering organiseren. De klepels van de gevel-klokken zijn vastgebonden tot zwijgen gedwongen.
Maar El Rocío ligt schitterend aan de rand van het moeras van Donana, dat 's winters en in het voorjaar is gevuld met water waarin duizenden roze flamingo's en andere vogels zwemmen of pootje-baden. 's Zomers is de vlakte het domein van honderden wilde paarden. Meer dan 50.000 ha. meet dit nationaal park dat door Spanje zelf en UNESCO rigoreus wordt beschermd.
Ondanks deze maatregelen heeft het een haartje gescheeld of de ernstige (mijn)giframp, wat noordelijker, had hier onherstelbare schade aangericht. Doch kleilagen lijken, vooralsnog, het gif te hebben tegengehouden.
EIGEN FOTO
Publicatiedatum = 27 mei 2000
