|
|
De intimiteit van de Reeuwijkse Plassendoor ED DE KEUNING REEUWIJK - De Reeuwijkse plassen zijn in tegenstelling tot de andere plassen in de omgeving ontstaan niet in de 17e eeuw maar pas in de 19e eeuw door vervening, toen het veen in de rest van Holland opraakte. De turf hiervan werd in de streek rond Gouda niet alleen gebruikt voor verwarming maar ook als brandstof in bedrijven als steenbakkerijen, brouwerijen en pijpenbakkerijen.
Het verschil met de andere plassen is ook dat bij de vervening de meeste wegen gespaard zijn gebleven, waardoor het plassengebied een samenstel van kleine plasjes vormt met alle intimiteit daarvan met onverwachte doorvaartjes en doorkijkjes. De plassen hebben een rechthoekige vorm, die ontstond door de verkaveling van de weilanden. waarin het veen werd weggestoken. Vervenen Doordat de kaden en wegen beplant en bebouwd zijn, krijgt men echter weer het idee dat elke plas een afgesloten geheel vormt. Samen hebben ze een oppervlakte van ruim 900 ha. Door de gebruikte techniek van het vervenen zijn de plassen niet erg diep en dus ook bij slechter weer erg rustig.
Ze liggen ten noordoosten van Gouda, met recreatieobjecten Reeuwijkse Hout, Goudse Hout, 't Weegje en het aansluitende plassen- en natuurgebied. Vooral kanoërs en zeilers van open boten vinden hier een ideale gelegenheid om van rust te genieten. Om de bescherming van de natuur te waarborgen heeft de particukiere Stichting 'Natuurbeheer Reeuwijkse Plassen' oevers met water aangekocht. Deze oevers opgeknapt met bijdragen van de donateurs en zo als natuurvriendelijke moerasgebieden uitgebreid. Dat is volgens de natuurliefhebbers nodig omdat de Plassen en grond eromheen voor 90 procent is verkaveld met honderden eigenaren. Door de natuurlijke ligging is de grond inmiddels goud waard en zeer gewild. Daardoor wordt echter de natuur weer bedreigd. Landelijk erkende Natuurbeschermingsorganisaties bemoeien zich niet met het gebied. Lintdorp Zo'n gewild gebied is bijvoorbeeld het dorp Sluipwijk, een lintdorp dat al bestond voor de ontginning. Het ligt op een smal stuk land tussen vier van de plassen. Naast villa's staan er nog enkele huisjes van veenwerkers.
Ook al om de rust te beschermen heeft het Natuur- en Recreatieschap Reeuwijkse Plassen vrij strenge gedragsregels opgesteld. Om zowel natuurliefhebbers als watersporters te behagen en elkaar niet te laten hinderen. Motorvaart bijvoorbeeld is met beperkingen toegestaan. Dus geen kapitale motorjachten, maar wel vletten en gebruik van hulpmotoren en kleine jachtjes zijn toegestaan. Zoals op de Elfhoeven, 's Gravenbroek en de plasjes die daar direct aan grenzen en ook met elkaar in verbinding staan. Daar zijn ook de jachthavens, watersportverenigingen en bootverhuurbedrijven gevestigd. Bovendien is het verboden om op op de motor sneller dan 6 kilometer te varen, moet je de schroef buiten werking stellen twee meter buiten de wal, waar je wil afmeren en mag je ook niet ankeren binnen twee meter van een rietkraag.
Het resultaat is wel dat het gebied een rijke plantenwereld heeft behouden en ook beroepsvissers hier nog hun brood kunnen verdienen. Om zelf te vissen moet men een geldige sportvisakte en een visvergunning van de gemeente hebben, die echter ook dagvergunningen afgeeft bij 't Praathuis. Om als passant Reeuwijk te bereiken moet men via Gouda door een sluisje en door de Breevaart met weer een sluisje. Dit kost de nodige tijd, hetgeen aan de ene kant de bereikbaarheid bemoeilijkt, maar aan de andere kant ook bijdraagt tot de rust op de Plassen. Gouda zelf is weer bereikbaar via de Gouwe en de Hollandsche IJssel. FOTO'S: RUUD VAN DER LINDEN Publicatiedatum = 14 augustus 1999 (Vaarkrant) 
|
Vanuit Reeuwijk moet een brug worden gepasseerd om op de plassen te komen.
Gemotoriseerd varen wordt op de Reeuwijkse plassen ontmoedigd. Er is daarom ook maar één pompstation te vinden aan de oevers.
Aan de rand van de plas liggen hier en daar nog wat veenwerkershuisjes
Het sluisje in de Breevaart,
van waaruit de Reeuwijkse plassen kan worden opgevaren.