|
|
Stilteroute langs
de
NIEUWE WATERWEG
 |
| De stormvloedkering in de Nieuwe Waterweg tast het open karakter van deze levensader van Nederland niet aan: hij sluit slechts eens per jaar bij een controle-sluiting en dat hij sluit vanwege hoge waterstand wordt maar een tot twee keer per tien jaar verwacht. |
door JOS VAN NOORD
HOEK VAN HOLLAND - Langs de Nieuwe Waterweg is het elke dag autoloze zondag. Hier ligt een van de populairste fiets- en wandelgebieden van de Randstad, een prachtige stilteroute tussen Hoek van Holland en Maassluis.
Hoewel nauwelijks vrijwillig overheerst hier elke dag de verrukkelijke rust van zo'n autoloze dag: nergens motorgeronk of files, want auto's mogen hier helemaal niet komen, geen dag.
|
|
| De Maeslantkering in Hoek van Holland is vanuit Den Haag en Rotterdam per fiets eenvoudig bereikbaar. Ook vanaf het NS-station Hoek van Holland is het Keringhuis prima bereikbaar, per taxi, per fiets of lopend langs de Nieuwe Waterweg. Over water is het Keringhuis bereikbaar vanuit Maassluis en Hoek van Holland. Internet: www.hoekvanholland.nl of www.minverw.nl/rws/dzh/svk. Telefoon: 0174-511 222. |
Op de Waterweg zelf is het natuurlijk een scheepvaartdrukte van jewelste: de zeekastelen die je er voorbij ziet schuiven! Enorme vrachtschepen, ferryboten, kolossale containerschepen, joekels van tankers, zeeslepers dat gaat de hele dag door. Daarom is een fiets- of wandeltocht langs de Nieuwe Waterweg altijd boeiend.
Wandelen
Fietsen of gewoon lekker wandelen, bijvoorbeeld vanaf het NS-station in Hoek van Holland: dat zijn dan ook de beste manieren om de imposante stormvloedkering in de Nieuwe Waterweg te bereiken, de Maeslantkering. Dit indrukwekkende sluitstuk letterlijk van de Deltawerken die Nederland beschermen tegen de zee, werd afgelopen jaar al door honderdduizend mensen bezocht. Elk jaar komen er meer belangstellenden naar het 'Keringhuis' aan de drukke vaarroute. Daarmee is de Maeslantkering, die drie jaar geleden door de Koningin officieel in gebruik werd gesteld en wordt beheerd door het ministerie van Verkeer en Waterstaat, ook een boeiende toeristische attractie geworden.
Margit
Dokter, een van de charmante gastvrouwen van het Keringhuis, toont de
doorsnede van de centimeters dikke buizen, die zijn gebruikt voor de vakwerkarmen
van de Maeslantkering.
Meer dan een miljoen mensen, bewoners van het Westland, maar ook van Rotterdam en zelfs Dordrecht en Sliedrecht, worden door dit opvallend witte beweegbare beveiligingswerk van een immense omvang beschermd tegen extreem hoge waterstanden en overstromingen, vooral als zich weer zoals bij de watersnoodramp van 1953 de fatale combinatie van noordwesterstorm en springtij voordoet.
De opvallende waterkerende deuren in de Nieuwe Waterweg kunnen bij
stormvloed de 360 meter brede Nieuwe Waterweg in een keer volledig afsluiten.
De stalen deuren, samen even groot als de Eiffeltoren, liggen bij normale
weersomstandigheden geparkeerd in dokken aan weerszijde van de waterweg.
Daardoor heeft de scheepvaart van en naar de wereldhaven Rotterdam, van
cruciaal economisch belang voor ons land, er geen enkele hinder van.
Op basis van meteorologische voorspellingen en waterstanden beslist een computer, het zogenaamde Beslis & Ondersteunend Systeem (BOS), geheel zelfstandig om de kering te sluiten. De computer voert deze beslissing ook zelfstandig uit. Dit gebeurt praktisch als er een waterstand van 3 meter boven NAP wordt verwacht bij Rotterdam. Dit kan zo'n een tot twee keer per tien jaar gebeuren. Maar over vijftig jaar zal vanwege de stijging van de zeespiegel vermoedelijk wel vaker een beroep op de stormvloedkering worden gedaan: naar verwachting moet de Maeslantkering dan eenmaal per vijf jaar dicht.
Alles
draait om de scharnierconstructie: de ruim 200 meter lange keringdeuren
draaien aan de grootste bolscharnieren ter wereld, die zijn vervaardigd
met de precisie van een horlogemaker.
Elk jaar wordt het systeem getest. Zo was er begin deze maand nog een controlesluiting die vlekkeloos verliep. Er wordt dan water gepompt in de droogdokken waarin de keringsdeuren rusten. De deuren gaan dan drijven en kunnen daarna worden dichtgedraaid over de twee grootste bolscharnieren ter wereld, met een diameter van tien meter, maar gemaakt met de precisie van een horloge. De scharnieren, waarop de deuren bij storm ook kunnen meedeinen op de golven, tolereren een speling van maximaal acht millimeter. De Maeslantkering is een uniek staaltje van Hollandse constructie-techniek.
Eiffeltoren
De twee varende deuren van de Maeslantkering, die als ze eenmaal naar hun plaats in de Waterweg zijn gedraaid deels worden afgezonken door er water in te pompen, hebben samen vier keer het gewicht van de Eiffeltoren. Er is 30.000 ton staal in verwerkt.
 |
| De stormvloedkering in de Nieuwe Waterweg, perfect te bereiken door wandelaars en fietsers, vormt letterlijk het sluitstuk van de Deltawerken, waarmee Nederland zich beveiligt tegen z'n eeuwige vijand: de almaar stijgende zee. |
Er is ook toenemende belangstelling uit het buitenland voor dit oer-Hollandse
verdedigingswerk tegen de zee. "We krijgen hier steeds meer groepen op
bezoek uit landen die zelf grote waterproblemen hebben", vertelt drs.
Margit Dokter, die verantwoordelijk is voor de rondleidingen in het Keringhuis.
"Laatst kwam hier ook een grote groep deskundigen uit Venetië en
er is ook veel belangstelling uit Bangladesh, Vietnam en Thailand, landen
die worden geplaagd door jaarlijks terugkerende overstromingen. Maar met
name uit China is de interesse heel groot. We hebben nu zelfs een brochure
in het Chinees."
Ook voor individuele bezoekers is het boeiend om in het Keringhuis, dat ook een restaurant herbergt, het hoe en waarom van de stormvloedkering te ontdekken. Aan de hand van bewegende maquettes kunnen bezoekers zelf de waterstandenmeter bedienen en ook zelf de stormvloedkering-in-miniatuur sluiten.
 |
|
| Echt kijk op de kering krijgen de bezoekers bij een bewegende maquette in 't Keringhuis: hier kan men zelf de deuren van de stormvloedkering sluiten en openen. |
Door middel van een video-presentatie kunnen bezoekers zelfs de grote lijnen volgen van de studie en discussie door de commissie die moest beslissen over de aard en tenslotte ook de uiteindelijke vorm van de stormvloedkering en de afwegingen die daarbij gemaakt moesten worden, bijvoorbeeld tussen de veiligheid en het grote economisch belang van bereikbaarheid van Europoort en Pernis.
De totale bouw van de stormvloedkering in de Waterweg duurde zes jaar en heeft bijna anderhalf miljard gulden gekost. Daarvan ging 960 miljoen naar de constructie van de Maeslantkering.
Publicatiedatum = 23 september 2000
