|
Elsenburger bos: geheime puinhoop
Midden in de Randstad op een zondagmiddag: in de verste verte niemand te zien. Geen sterveling te bekennen. Geen ziel. Geen hond. Niemand. Wel plenty vogels. Het is hier op zo'n mooie zondagmiddag een geflierefluit van jewelste.
Wedden dat u het Elsenburger bos bij het Zuidhollandse Rijswijk niet kent? Toch is dit afvalpark alleszins de moeite van een bezoek waard.
Afvalpark?
Even buiten Rijswijk broeide een groot afvalprobleem toen eind jaren zestig de roemruchte burgervader Archibald Bogaardt en zijn wethouder-dokter Bert van der Burg deze groeigemeente met veel visie uitbouwden. Aan hen dankt de Randstad nu een schitterend natuurpark en recreatiegebied. De bestuurders besloten het zompige weiland tussen Rijswijk en Delft af te graven, de bovenste kleilaag te bewaren en het ondergelegen zand te verkopen om de uitgravingen daarna vol te storten met afval en puin van onder meer Haagse renovatiewijken. Miljoenen vloeiden zo in de gemeentekas. Dat geld werd besteed aan de aanleg en inrichting van het natuurpark, compleet met vijvers en recreatieplassen, bovenop de puinbergen.
Rijswijk
maakte van het afvalprobleem dus letterlijk een puinhoop: onder de heuvels
van puin en afval, sommige wel dertig meter hoog, liggen grote delen van
de Haagse Schilderswijk en Transvaalbuurt begraven, hele straten van Spoorwijk
en het oude Laakkwartier. Zo verdween hier ook het gesloopte Hotel Terminus
onder de grond.
Glooiend
Toen de puinhopen hoog genoeg waren voor een glooiend landschapspark werd er as uit de vuilverbrandingsovens op gestort. De bewaarde kleigrond ging er tenslotte als een vruchtbare deken van ruim een meter dik weer overheen. De oorspronkelijke begroeiing van het kruidige weiland is hierdoor nog steeds terug te vinden in wat nu het Elsenburger bos is. Elk jaar wordt het gebied mooier en groener.
Vanaf
de zeer gevarieerd beplante puinheuvels zie je de moderne kantoorpalen
in de Plaspoelpolder en aan de andere kant ligt de historische skyline
van Delft met de hoge spits van de Nieuwe Kerk en de wat verzakte Oude
Kerk. Verderop zijn zelfs Pernis en Rotterdam zichtbaar. Van alle kanten
komt de lawaaiige drukte op je af. Maar als je dan naar beneden loopt
over de uitgestrekte gazons met groepen beuken, notenbomen, elsen en balsempopulieren,
dan ruist het riet bij de laaggelegen waterpartij en is het ineens oorverdovend
stil, zo midden in onze Randstedelijke heksenketel. De wilgen zijn onlangs
geknot en een groep van vijf potente kastanjes zit al weer vol kleverige
knoppen. De paden zijn van klinkers. Daartussen groeit parapluutjesmos.
Zo stil genietend van de volmaakte eenzaamheid in deze groene kom, word ik warempel toch tegemoet gelopen door een oudere wandelaar! Ik vraag hem de weg; hij wijst mij die met zijn wandelstok. Dan fluistert hij op een samenzweerderige toon: "U heeft dit bos kennelijk zelf gevonden. Het zij zo. Maar vertelt u het vooral niet verder. Het is hier zo lekker rustig."
Of we dit prachtpark dus maar geheim willen houden.
Natuurpark Elsenburger bos is altijd open. Te belopen vanaf NS-station Rijswijk. Of met tramlijn 1 tussen Scheveningen en Delft. Uitstappen: halte Vlietbrug. Langs de A4 de brug over, dan onder de brug door het Jaagpad op, voorbij het oude gemaal. Bij herberg Vlietzigt is een toegang.
Publicatiedatum = 15 januari 2000
