|
|
Voor de wind er op uit in Zeelanddoor Nico van der Zwet Slotenmaker KORTGENE - Ieder dorp met een beetje water voor de deur meent zich tegenwoordig wel een jachthaven te kunnen veroorloven. Of veroorloven, het wordt steeds meer een kwestie van heilig moeten. Onder het motto dat de waterrecreatie letterlijk en figuurlijk de bron is waarop het toerisme optimaal kan drijven worden kilometers lange steigers aangeslagen. Vervolgens wordt de bootbezitter wijsgemaakt dat hij het ware geluk uitsluitend kan vinden als hij een stulpje betrekt van waaruit hij zijn schuitje voor de deur kan zien dobberen en als de projectontwikkelaar niet geheel van goede wil is ontbloot doet hij er ook nog een kantine en een pingpongtafel bij.
Bouwvergunningen zijn doorgaans geen probleem, want het desbetreffende gemeentebestuur wordt gepaaid met schone beloftes over toenemende werkgelegenheid en opstekers voor de plaatselijke middenstand die de rijen voor de kassa's met de dag zal zien groeien. Meestal valt het tegen. Vaak is het een sof. Mensen met een kruisertje hebben de boodschappen inclusief de bevenlanders in de kofferbak als ze komen aangereden, de patsers met de dikke jachten drinken hun eigen whisky aan boord en het jongere volk komt de enige plaatselijke herberg slopen nadat het eerst aan boord veertig ook van huis meegenomen kratten bier heeft genuttigd. Vooral de laatste categorie zorgt voor veel onrust op en rond het water. Met hele verenigingen, dertig, veertig, vijftig man komen ze opdagen. Een normaal schip is daar niet op ingericht, maar door het ombouwen van versleten rijnaken en andere roestbakken konden snelle ondernemers probaat aan de vraag voldoen. Wervend wordt daarbij vaak de naam 'bruine schuiten' gebruikt om een band met een rijk nautisch verleden te suggereren. Verder dan watervervuiling komt het echter niet en de schipper van een echt historisch scheepje, de laatste jaren toch al steeds meer in het vaarwater gezeten door protserige jachten zonder hart, blijft er verre van. Geneugten  Piet
Baay: "Alleen de jachthavens zijn vol, op het water is er nog ruimte
zat."
Het is dan ook met enige schroom dat ik me voor het weekeinde naar het Zeeuwse Kortgene begeef waar enige culinaire geneugten volgens de uitnodiging van mijn gezelschap zullen worden afgewisseld met een vaartocht. Kortgene, vroeger wel eens op doortocht geweest. Dat zal ook wel weer een nederzetting zijn geworden die in de race naar de vooruitgang een recreatiewaterhoofd heeft gekweekt. Dat valt alles mee. Kortgene heeft inderdaad een haven. Maar die had het al in de jaren dat de watersport nog slechts werd beoefend door enkele zonderlingen die kennelijk niets anders te doen hadden en geen hand op elkaar kregen. Er werden in Kortgene uitsluitend landbouwproducten ingeladen en in die slaperige atmosfeer bevindt men zich hier nog steeds, al is er inmiddels natuurlijk een steviger damwandje geslagen om paraat te zijn als er wat meer verkeer komt. In ons geval is dat het Hoogaarsjacht 'De Wet' dat weliswaar hier niet zijn thuishaven heeft, maar is verschenen op afroep van Hans en Sylvia Ventevogel die de directie voeren over 'Restaurant Brasserie Hotel de Korenbeurs' en naast eminente gastvrijheid en een meer dan prima keuken over voldoende connecties beschikken om het de gasten ook buiten het bereik van de bar naar de zin te maken. Onder het toeziend oog van schipper Piet Baay en fokkemaat Jan Hendriks verzorgt Hans Ventevogel ook de catering van 'De Wet', waarbij hij het aantal gisteravond aan zijn dinertafel genuttigde consumpties als richtlijn neemt. Maar hij heeft onze dorst verre overschat. Want het wordt zo'n dag dat je zelfs daar niet meer aan denkt. Zo'n dag als er maar een paar in een mensenleven zijn. Ideaal weer en toch een goed windje. Op de zeilen naar Veere. Naar de historie op een schip dat zelf historie is. Want 'De Wet' is van 1909 toen de hoogaars op de werf van Jacob Stam in Nieuw Lekkerkerk van de helling liep.
Oorspronkelijk bedoeld als vissersschip dat overigens nog niemand had besteld. Een voorbijkomende Brit liet zijn oog erop vallen, kocht het en liet er het een en ander aan ombouwen om er als plezierjacht mee te kunnen varen. Pas in 1976 kwam het schip in Nederland terug en na vele verbouwingen wordt 'De Wet' thans voorgesteld als het meest representatieve jacht van de Zeeuwse wateren. De waarde ligt rond de zes ton. Niet dat dat geld bij verkoop op naam van Piet Baay zou komen te staan. Net als zijn bootsman is hij vrijwilliger. Jaren op de binnenvaart gezeten en bij een pensioen houdt de passie voor het water niet op. Varen wil hij. Ook hij geniet met meer dan volle teugen. Wij vinden het vandaag best wel druk op het Veerse Meer, maar hij is het er niet mee eens. "Druk is het alleen in de jachthavens", zegt hij, om heerlijk smalend te vertellen over met kapiteinspetten uitgedoste zoetwatermatrozen die inderdaad maar beter aan de wal kunnen blijven om op hun dek te bbq'en. Zeldzaamheid Bij Veere krijgen we nog een hoogaars in het vizier. Een zeldzaamheid, want er zijn er in het hele land nog maar veertien over. Dit keer betreft het de Ye 36, de stamvaarder zeg maar, de oudste. Wat een pracht. Piekfijn bijgehouden net als 'De Wet'. Kosten zo'n half tonnetje per jaar en dan nog alleen als het werk door vrijwilligers wordt gedaan. Net als bijvoorbeeld bij amateursportverenigingen de kurk waarop de hele affaire drijft, al wil minister Borst diezelfde kurk zo diep in de fles slaan dat niemand hem er meer uit kan krijgen. Drooglegging van de clubhuizen, hoe verzin je het.  In de haven van
Kortgene liggen slechts wat woonboten afgemeerd. Ruimte genoeg dus voor
'De Wet' en voor ons om aan boord te stappen. Gelukkig zijn we op het water nog eigen baas. Schipper Piet legt 'De Wet' nog eens scherp aan de wind. We flitsen vooruit. Vele volle jachthavens achter ons latend. Hans en Sylvia Ventevogel van 'De Korenbeurs' in Kortgene kunnen u naast een onderkomen aan veel leuke tips helpen en ook een bootje voor u huren. Tel. 0113 301342. De hoogaars 'De Wet' is met bemanning te huur voor ƒ800,- per dag en kan gezelschappen tot een kleine twintig personen aan boord hebben. De stichting 'Behoud Hoogaars' is te bereiken onder tel. 01184 71324. EIGEN FOTO'S Publicatiedatum = 28 augustus 1999
|
Enige
zelfwerkzaamheid wordt wel verwacht. Ook van hen die het niet gewend
zijn.
Na een oponthoud in
het schone Veere gaan we opnieuw aan
boord.