zaterdag 20 januari 2001 Hotel Wientjes: sfeer van klasse ZWOLLE - Een goed hotel stond vroeger tegenover het station. Automobielen bestonden nog niet of nauwelijks en een treinreiziger had het recht te verlangen dat hij binnen vijf minuten in zijn tijdelijk onderkomen achter de eerste verversing zat. Zo heb ik destijds ook kennis gemaakt met het Zwolse hotel Wientjes, de eerste herberg waar ik in mijn leven beroepshalve overnachtte. Het was een ware uitwedstrijd, want de lokale krant waar ik destijds mijn povere baantjes zwom, reikte niet verder dan de IJmond en omdat ik daar ook woonde vielen er weinig reisreportages te declareren. Er was echter een uitnodiging binnengekomen van een oud-Beverwijker, die in een mij ontschoten buitenland veel geld had verdiend en dat nu in een bij Zwolle gebouwde vruchtendrankenfabriek had geïnvesteerd. Daar wenste hij ook de pers van Kennemerland vertegenwoordigd te zien, waarschijnlijk om zijn oud-stadgenoten zwart op wit van zijn geslaagde loopbaan kond te doen. Het treinkaartje was bij de uitnodiging ingesloten. Hotel Wientjes oogt nog steeds voornaam. (Eigen foto) Veel kan ik me er niet meer van herinneren, vooral waarschijnlijk omdat ik me aan de hotelbar schaamteloos te goed had gedaan aan calvados, een drankje dat ik op het spoor was gekomen omdat ik net 'Arc de Triomphe' van Erich Maria Remarque had gelezen, waarin dit appelaftreksel in ruime mate werd genuttigd. En nu ik dus ook een man van de wereld was geworden, lag mijn protserige keuze voor de hand. Hoewel 'Wientjes' in die veertig jaar van mijn afwezigheid een paar keer is verbouwd, toont het nog steeds de sfeer van klasse en voornaamheid die mij toen ook al imponeerde, al kon ik het toen toeschrijven aan plankenkoorts en ontzag voor het nieuwe. Voor ƒ240 weet men aan de balie voor mij nog een keurige eenpersoonskamer die qua inrichting ook geschikt is voor een passant in een rolstoel, gezien de ijzeren ombouw rond het toilet en de ruime gelijkvloerse doucheruimte, war je het gemalen water zittend op je kan doen neerkomen. Eerst moet er echter wat opgebeld worden en dat lukt niet meteen. Dat gebeurt vaak. Er zijn herbergen waar bij binnenkomst gelijk (en soms automatisch) je telefoonlijn vrij komt, maar nu moet ik eerst weer naar beneden om dat te regelen. De balie of telefoniste waarschuwen kan ook niet van mijn kamer, want aan een lijst met interne nummers ontbreekt eveneens. Als excuus zeggen hotelbazen altijd dat de vorige gast die kennelijk heeft meegenomen, al vraag ik mij af wat die er dan mee van plan kan zijn geweest. Omdat het winter is kan ik het terras en de tuin natuurlijk wel vergeten, maar dat wordt ruimschoots goedgemaakt met het café Le Royal, een schitterende diepbruine kroeg die je gezien de omvang ook zou kunnen zien als een groot Frans wijnlokaal met een niet te beschrijven, maar zeer aanwezige sfeer. Als het restaurant je net iets te veel is kan je hier ook een hapje nemen. Daar het morgen weer vroeg dag is en ik de calvados dit keer ontzie, ben ik vroeg p de kamer waar ik aanvankelijk bezwijk voor het trommeltje Haagse hopjes in de minibar. Als ik het open bemerk ik echter dat de vorige gast (of de vorige gasten) het busje al voor de helft hebben opgeknabbeld. Ik neem een snoepje en zet de rest terug. Ja, ik ga me daar een beetje voor mijn voorgangers betalen. En weet u wat zo jammer is: het mag niet, maar we doen het allemaal. Bilderberg Grand Hotel Wientjes, Stationsweg 7, 8011 CZ Zwolle, tel. 038-4254254, e-mail: wientjesbilderberg.nl, internet: www.bilderberg.nl