Egmond, Schoorl en Bergen praten over fusie, maar...
'Stropers' en 'Kouwe kak'
gaat dat samen in 2000?
door Nico van der Zwet Slotenmaker
EGMOND/BERGEN/SCHOORL - Wie Egmond zegt noemt Bergen en Schoorl in dezelfde ademtocht en als Bergen wordt aangehaald volgen... nou ja, de rest van het rijtje kunt u zelf wel opzeggen. De drie-eenheid wordt op 1 januari van het jaar 2000 nog officieel ook, want dan ontstaat een nieuwe gemeente van 32.000 inwoners. Een naam is er nog niet. Wel veel suggesties. "Duinrand" gaat hoge ogen gooien. Want dat is precies wat het is, de duinrand.
De fusie is niet direct opgedrongen, maar de gemeentebesturen zijn zo verstandig geweest zelf om de tafel te gaan zitten voordat ze uit Den Haag met een wellicht heel andere verbintenis werden opgezadeld. Heiloo bijvoorbeeld is daarbij genoemd.
Een gezellige winkelstraat in Egmond aan Zee.
Een tumultueus volksfeest zal het op 1 januari 2000 niet worden. Daarvoor zijn de onderlinge verschillen - en geschillen - nog een beetje te groot. Die van Egmond vinden Bergen een dorp van de "kouwe kak" en andersom zit het de Bergenaren niet lekker dat ze door de fusie straks met een "stelletje stropers" in zee moeten.
Letterlijk in zee, want als je elkaar op het hoogste niveau de hand reikt lijkt het toch niet meer dan normaal dat de drie VVV's dat ook zullen doen. Schoorl kleurt wel bij Bergen en die twee zullen elkaar tenslotte wel vinden, maar Egmond, nee, Egmond is een ander verhaal. Het kan nog wel menig jaartje aanlopen voordat de badgasten door een en dezelfde deur naar het strand kunnen gaan. Henk Jellema, de voorzitter van de VVV van Bergen ("en Bergen aan Zee", zegt hij er nadrukkelijk bij) meent dat de partijen nog lang niet op een lijn zitten. Een kleine twee jaar geleden zijn er ook al besprekingen over samenvoeging geweest en die zijn bepaald niet vlekkeloos verlopen.
De vuurtoren van Egmond aan Zee.
Egmond zag meer in een stichting, maar de Bergenaren meenden daardoor de besturing van hun oude en diep in de gemeenschap gewortelde vereniging te verliezen. Ze waren toch al niet zo happig, want in Egmond, ja, daar doen ze maar wat. En dan wordt er gewezen op de hoogbouw bij het Egmondse strand die inderdaad geen schoonheidsprijs verdient. De Egmonder (Derper in de volksmond) is een beetje slordiger. Misschien is hij van nature nog steeds een visser. En een zeeman staat nu eenmaal niet hoog aangeschreven. Zeker vroeger niet, toen het beroep ergens in de piratenhoek thuishoorde en bewoners van een dergelijke plaats een beetje met de nek werden aangekeken. Ik kan het als geboren IJmuidenaar weten. Als kind kreeg je het vaak te horen in weinig vleiende bewoordingen, waarvan "het is geen vlees en het is geen vis" nog de minst onvriendelijke was.
Maar aan de andere kant heb je vakantiegangers die dat wel leuk vinden, een beetje ongeregeld. Niet dat alles zo is aangeharkt en je om de paar meter op bordjes moet lezen wat nu wel en wat niet is toegestaan. En strand is strand nietwaar? Er zijn nog nooit draden gespannen of geulen gegraven om de gebieden af te perken. En de argeloze kustwandelaar kan pootjebadend door de drie gemeentes gaan zonder dat hem ook maar het geringste verschil in golfslag, zandkwaliteit en duinhoogte opvalt.
Persoonlijk val ik op Schoorl. Dat komt misschien omdat ik daar een op een schoolreisje (dubbeltje in de week sparen) heen ben geweest. Die hoge duinopgang midden in het dorp, zo sterk gelijkend op Kraantje Lek in Overveen. Daar kon je zo heerlijk ravotten. Een in onbruik geraakt woord, dat ravotten. Stammend uit een vakantietijd toen alles nog niks mocht kosten.
Misschien mag het in Bergen (en Bergen aan Zee) ook nog, ravotten. Al zal het niet echt op prijs worden gesteld. Bergenaren willen bijvoorbeeld ook geen kampeerders en dat word je op bordjes aan de lantaarnpalen herhaaldelijk duidelijk gemaakt. Dat kan niet, daar is Bergen te deftig voor. Het heet een kunstenaarsdorp te zijn, maar waar de artiest elders staat voor flamboyant gedrag en een borreltje te veel is er in Bergen sprake van veel meer ingetogenheid. Hier werkt men in stilte.
Het centrum van Bergen met enkele van de vele terrasjes..
Een stilte die ook allang niet meer wordt doorbroken door de legendarische Bello, het stoomtreintje dat de vakantiegangers van Bergen naar Bergen aan Zee voerde. Er is hier en daar voor geijverd om deze absolute publiekstrekker op het nog voor een groot deel bestaande tracé terug te brengen, maar die pogingen hebben waarschijnlijk geen enkele kans. Je zou ook protesten krijgen denk ik. Want waar je niet mag kamperen laat je ook geen rochelend en vuil spuitend spoortje lopen. Er zou eens roet op het schilderslinnen kunnen komen.
De weg naar het strand in Bergen aan Zee
met op de voorgrond een beeld van Nic. Jonk.
In Egmond hoef ik eigenlijk niet verder dan de Prins Hendrikstichting. Nog niet erg lang geleden was het een rusthuis voor oud-zeelieden en ik heb er nog eens een man gesproken die op de zielen langs Kaap Hoorn is gevaren. Nu mag iedere bejaarde erin, maar de sfeer en de aankleding van dit museummonument is nog zo nautisch als het maar zijn kan. En ook nu nog treft u ongetwijfeld een oude pikbroek die veel kan verhalen.
Als hij nog eens naar het strand kuiert is dat alleen om te zien of hij in de verte misschien een schip kan ontwaren. En of zijn uitkijkpost zich nu in Egmond, Bergen, Schoorl of Duinrand bevindt zal hem een zorg zijn. Hij heeft zijn laatste tent al opgeslagen.
Publicatiedatum = 4 april 1998
