Amstelpark mooiste tuin van Amsterdam

AMSTERDAM - De kippen lopen je al tegemoet bij de ingang van het Amstelpark. Vele honderden kippen en hanen. Zij scharrelen volkomen vrij door het hele park en zorgen niet alleen voor biologische bestrijding van bodeminsecten, maar geven het Amstelpark meteen een heel natuurlijke intimiteit: hier kun je ongestoord lopen, hier kunnen kinderen vrij en onbekommerd spelen net als op een boerderij, hier word je niet aangereden door auto's, brommers, fietsers of skaters en hier word je ook niet aangevlogen of aangeblaft door tegenwoordig alom loslopende honden. Prima dus voor eenlingen die rust zoeken, maar ook bij uitstek geschikt voor gezinnen met jonge kinderen. Want het Amstelpark, de trots van Buitenveldert, is een echt wandelpark, al het overige verkeer is niet toegestaan.

Het twee kilometer lange spoorbaantje - een erfenis van de Floriade 1972 - slingert zich door de schitterende heemtuinen van het Amstelpark, waar veel zeldzame planten te zien zijn.
Eigen foto

En óf er prachtige wandelingen mogelijk zijn! Er zijn schitterende routes langs waterpartijen en een enorme verscheidenheid aan tuinen, zoals de Italiaanse prieeltuin, de Japanse tuin, de rotstuin, de rododendron vallei, de Boskoopse coniferentuin, de Belgische kloostertuin met z'n rijen keurig geknotte platanen, en wat te denken van de heemtuinen, zeer fraaie natuurgebiedjes waar men bedreigde flora en fauna vindt. Hier, vlak achter de buitenplaats 'Amstel Rust', bij de rivier waar het Amstelpark naar is vernoemd, hebben het Wereldnatuurfonds en het Instituut voor Natuureducatie IVN hun onderdak in paviljoens waar dikwijls lezingen en themadagen worden gehouden.

Veel van wat er in het Amstelpark te zien en te doen is, herinnert aan de Floriade van 1972, de toen drukst bezochte tuinbouwtentoonstelling ooit ter wereld gehouden. Het expositieterrein besloeg niet alleen de 40 ha van het Amstelpark, maar ook het gebied waar nu het snelverkeer over de ringweg A-10 raast plus het Beatrixpark achter de RAI. Het Amstelpark, met z'n brede boulevards, mooie lanen en ruime paden, z'n stijlvolle paviljoens, maar vooral z'n schitterende thematuinen vol bijzondere bomen en heesters met hun specifieke aantrekkelijkheden in elk jaargetijde, is dus eigenlijk de erfenis van de Floriade.

Kinderen komen in het Amstelpark ruimschoots aan hun trekken. Ze kunnen er spelen, in de kinderboerderij elke woensdag is er knuffelmiddag naar dieren kijken en pony rijden en het Amstelpark is bewaakt. Als parkwachter Han van Rozelaar mij ter begroeting een hand geeft, dan weet ik meteen waarom er in het park vrijwel nooit problemen zijn: dit is geen man om ruzie mee te maken. "Ach, je moet zorgen dat je fit blijft", zegt Han. "Ik moet wel eens optreden, een kwajongen een draai om z'n oren geven. Maar verder hebben wij nooit last. Ik voel me een toezicht houdend gastheer en zeg altijd, ook tegen jongelui: Kom gerust en wees welkom, maar hou je aan de regels! Dat werkt. We hebben een rustig, veilig park. Voor jong en oud. Dat houden we zo."

Halverwege het park bevindt zich het zeehondenverblijf, ook een overblijfsel van de Floriade, toen de zeehonden Dolf en Elze door Artis werden 'geleased'. Dolf en Elze zijn met hun 35 en 39 jaar inmiddels de oudste zeehonden van Nederland en misschien wel van het noordelijk halfrond. Een zeehond wordt gemiddeld 20 jaar. Elke dag hebben de 'actieve bejaarden' volop bekijks, vooral als zij rond het middaguur worden gevoederd met makreel, haring en extra vitamines.

"Zij genieten hier van een rustige oude dag en wij vertroetelen ze. Laatst stapte hier zo'n rasechte Amsterdammer de parkwachterij binnen. Op hoge toon zei hij: Zitten die zeehonden niet te klein? Ik zei: Meneer, waar woont u? Bleek die man driehoog-achter in de Van Ostadestraat te wonen! Zijn flatje was twintig vierkante meter kleiner dan de ruimte van onze zeehonden! Ik dus: Meneer, niet onze zeehonden, maar ú zit te krap!"

Het Amstelpark, een ruim park. Geen wonder dus dat het jaarlijks meer dan een miljoen bezoekers trekt.