&referer=" WIDTH="0" HEIGHT="0" BORDER="0" ALIGN="LEFT" ALT="">
| ||
VERLIEFD OP DE OVERKANT
Bij een 'hostellerie' mag je aan een hotel denken want dat is het ook maar onmiddellijk daarnaast ligt het accent toch op de happen en de slokken. Een plaats waar je geheel wordt verwend, zo zou je het beter kunnen stellen. Met de veertien kamers van de hostellerie Van Gaalen in Heeze (N.B.) is in de eerste plaats al niks mis. Ik heb zo'n tv-eilandje voor mijn bed, zodat alle onzin van de verrekijk goed te volgen is. Daar is nog wel eens wat mee. Veel herbergiers plaatsen het kijkkastje ergens hoog in een hoek, hetgeen ruimte bespaart maar wel een stijve nek en knijpoogjes oplevert. Het badvertrek is ook in orde, al bemerk ik op blote voeten iets te laat dat er zich een drempeltje voor bevindt. Maar vervolgens kan ik me zowel liggend als staand afsponzen. Douche en kuip staan apart en zo hoort het ook. Hostellerie Van Gaalen onderhoudt innige banden met tapperij De Zwaan. EIGEN FOTO
Als ik daartoe nog eens tijd vind, zal ik een groot handboek over badkamers het licht doen zien dat zeker 800 pagina's zal bevatten en waarin vooral de sproeier boven het ligbad ervan langs zal krijgen. Er komen twaalf aparte hoofdstukken in over ongevallen die je in deze accommodaties moeiteloos oploopt, vooral bij het in- en uitklimmen. Ouderen vliegen bij dit sanitaire pootje-over vaak uit de bocht en niets is harder dan een tegelvloer wanneer je in je blootje staat. Of ligt, want daar komt het vaak op neer. Beneden in het restaurant ziet alles er even prima uit, maar dat was ook te verwachten van Jules en Josephine van Gaalen, die met de Arendshoeve in Bergambacht een flinke reputatie vestigden. Opvallend in Heeze is het gebrek aan een echte borreltafel, alhoewel daarin op vijftien meter afstand is voorzien in de tegenovergelegen tapperij De Zwaan, waarmee de hostellerie innige banden onderhoudt. Zo innig zelfs dat de directeur van De Zwaan zijn oog heeft laten vallen op de dame die in de hostellerie over de pannen gaat. Maar ook daarvoor was het al koek en ei tussen de ondernemingen. Als je zit te borrelen, wordt de kaart van de overkant gebracht en kan je achter je neutje even overdenken wat je straks gaat eten. Dat deed op een gegeven dag ook een hoog gezelschap van Philips. Men nam de kaart door toen plotseling uit de keuken van De Zwaan een heerlijke erwtensoepgeur opsteeg. Het gevolg laat zich raden. Toen de kelner van de hostellerie de bestellingen op kwam nemen, had ineens niemand meer honger. De snert had meer dan uitstekend gesmaakt.
Publicatiedatum = 16 december 2000
|