&referer=" WIDTH="0" HEIGHT="0" BORDER="0" ALIGN="LEFT" ALT="">

Boswachters gaan toeristen opvoeden

Eetbare paddestoelen zijn bijna op

door Thijs Jansen

NUNSPEET - Er zijn in ons land steeds minder wilde eetbare paddestoelen te vinden. Boswachters vrezen voor het komende najaar, als het paddestoelenseizoen op zijn hoogtepunt is, het ergste. In bezoekerscentrum Zandenbos van Staatsbosbeheer in Nunspeet tikken ze bezoekers op de vingers. "Als u er niet af blijft, blijft er niets over."

Boswachter Gert-Jan Brandenburg "Het is niet nodig om paddestoelen te plukken, want ze worden volop gekweekt en zijn te koop in de winkel. Je kunt ze hier in de buurt zelfs eten in een hotel, dat een speciaal paddestoelen-arrangement heeft."

Komend najaar laten de Veluwe Rangers, zoals boswachters ook wel worden genoemd, jong en oud de bijzondere wereld van het bos en zijn bewoners zien en natuurlijk ook die van de paddestoelen.

Het bezoekerscentrum Zandenbos ligt op de Noord-Veluwe, in de boswachterij Nunspeet. De Noord-Veluwe is wat natuur betreft een van de rijkste gebieden van ons land. Het strekt zich uit van de Randmeerkust in het westen tot aan de IJssel in het oosten. Het bezoekerscentrum geeft informatie over dit gebied, zodat bezoekers nog meer plezier kunnen beleven aan wandel- of fietstochten.

"In een goed paddestoelenjaar zijn er zo'n dertig tot vijftig soorten te zien. Prachtig zijn de kleuren en de verschijningsvormen", zegt Brandenburg. Hij laat de deelnemers aan een excursie giftige en niet-giftige exemplaren zien. "Wat mag nou worden geplukt?", vraagt iemand argeloos. Brandenburg lijkt door een slang gebeten. "Helemaal niets", antwoordt hij sissend.

De boswachter: "We zien dat er de laatste jaren steeds minder eetbare paddestoelen zijn. Die paar eetbare soorten die er nog zijn moeten we koesteren. Maar mensen zijn soms rare wezens. Vorig jaar hebben we tijdens een paddestoelenwandeling een aantal eetbare soorten laten zien. En wat denk je? De volgende dag waren ze allemaal weg. Het is natuurlijk niet de bedoeling van een excursie om zo aan eetbare paddestoelen te komen."

Brandenburg is gastheer van Staatsbosbeheer in Nunspeet en ontvangt jaarlijks honderden bezoekers, onder wie veel schoolkinderen. In het bezoekerscentrum worden natuurfilms vertoond en er is een permanente tentoonstelling over planten en dieren uit de omgeving. In de zomer bezoeken veel fietsers het centrum. Voor kleuters is er een speciale 'kabouterwandeling' uitgezet.

Staatsbosbeheer ontwikkelt steeds nieuwe activiteiten ter lering en vermaak. Nieuw op het centrum in Nunspeet zijn de belevingstochten ofwel 'earthwalks'. "Kinderen zijn tegenwoordig snel afgeleid. Maar als je kinderen iets laat meemaken zijn ze dol-enthousiast", verzekert hij.

Met de boswachter op pad.

Earth Education komt uit Amerika en is in ons land vrij onbekend. "Het is een avontuur waarbij de tijd even stil staat. Tijdens de belevingstocht worden vier tot zes opdrachten uitgevoerd. De spelleiders - boswachters - doen mee met de groep en het bos is het speelveld. In tegenstelling tot excursies ligt het accent bij een earthwalk niet op leren, maar op ervaren van de natuur.

Brandenburg: "Onze zintuigen worden bij het spel optimaal gestimuleerd. Een onderdeel van een earthwalk is de 'mollenloop'. De deelnemers worden geblinddoekt en hand in hand het bos ingestuurd. Door niet te praten en vooral te luisteren ervaren ze het bos als een mol. Bij de 'eekhoorntjesloop' krijgen deelnemers een spiegel onder de neus. Dit gebeurt in een jong bosje met lage takken zodat het lijkt alsof ze door de kruinen lopen als een eekhoorn. Na afloop ontvangt iedere deelnemer een button met de tekst: 'Erkend Earth Walker'."

Voor Gert-Jan Brandenburg is de herfst het favoriete jaargetijde. "De verkleuring van het bos begint altijd met de bladeren van de Amerikaanse Eik. Deze krijgt als eerste een prachtig rood blad. Maar ook de krentenboom en de heide zijn op hun mooist. Het is het jaargetijde om te genieten van de natuur", aldus de boswachter.

In deze periode organiseert hij ook 'burlentochten': kijken naar bronstige herten die op een wijfje uit zijn. De tochten zijn een combinatie van kijken en luisteren. Zo'n tien deelnemers per groep kunnen met een boswachter mee om naar het blatende geluid van een mannetjesedelhert te luisteren. "Een machtig en indrukwekkend geluid en zeker de moeite waard om een keer mee te maken", vindt Brandenburg.

Binnenkort komt er een nieuw bezoekerscentrum vlakbij het station in Nunspeet.

Inlichtingen: bezoekerscentrum Zandenbos, telefoon 0341-252996.

EIGEN FOTO

Publicatiedatum = 26 augustus 2000