door Jos van Noord

In de sneltrein naar Leeuwarden, links en rechts het wijdse Friese land, hunker ik, met een vers van Victor Hugo:

Oh! reviens, printemps! fanfare

Des parfums et des couleurs!

Toute la plaine s'effare

Dans une émeute des fleurs.

Maar in het Leeuwardense stadspark de Prinsentuin laat het gele oproer van voorjaarsbloemen nog op zich wachten. Volgens de kalender is de lente allang losgebarsten, maar hier lijkt alles nog in winterslaap. "In het westen breekt de lente eerder uit. Komt door de warme zeewind", zegt gemeentelijk groenman Piet Braam als we een vorstelijke wandeling maken door de oude Prinsentuin. Ooit was dit de privé-tuin van de Friese stadhouders, die er vanuit hun buitenhuis op de stadswal mooie vergezichten hadden. Maar in 1819 droeg Willem I, onze latere koning, deze rijke buitentuin over aan het volk. Een wonderlijk lusthof vol eerbiedwaardige oudjes.

Landschapstijl

Er staan eiken, beuken, essen en kastanjes, een enkele iep maar bij voorbeeld ook drie machtige platanen, van wel meer dan anderhalve eeuw oud. Zij moeten daar zijn geplant door tuinarchitect Lucas Roodbaard, die voornamelijk in het noorden van ons land werkte en die dit betrekkelijk kleine parkgebiedje langs de Noordersingel in de eerste helft van de negentiende eeuw in de romantische landschapstijl inrichtte. De hellingen rond de vijver zijn niet zacht-glooiend, maar ronduit steil. De gebogen wandelpaden van de landschapstijl zijn hier korter, sneller. De uitzichten en doorkijkjes zijn daardoor verrassender. Er is in dit kleine wandelgebied heel veel te zien: de Prinsentuin is een spannend park.

Leeuwarden's Prinsentuin zit vol verrassingen. EIGEN FOTO

Wie er goed rondkijkt, ziet er ook wel wat exoten van latere datum. Niet ver van de oude muziektent zag ik een Chinese tempelboom en even verderop een bontbladige esdoorn. Bij het bruggetje over de vijver staan de hellende gazons helemaal vol stinzenplanten. De sneeuwklokjes zijn intussen uitgebloeid, maar de krokussen zijn nu op hun mooist. Narcissen en hyacinten staan op uitbarsten, hier en daar steken de gele bloemen van het speenkruid al voorzichtig de kop op en straks, als de zon weer greep op ons krijgt, springen alom in de Prinsentuin de witte bloemen van de vogelmelk uit de grond, net als de gele bostulpen, want daar staat 't er ook vol mee.

Vanaf de hoge wal, waar in het okergele buitenhuis tegenwoordig het veelgeprezen restaurant 'De Koperen Tuin' culinair uitblinkt, heb je uitzicht op de Noorderbrug, de Oude Kerk, de scheve Oldehove-toren, op het Gasthuis en uiteraard op de Noordersingel, waar het zomers een feest is van de honderden plezierbootjes die daar aanleggen. Jammer dat de afzichtelijke containers met toiletten voor deze bootjesmensen midden in het park zijn geplaatst. En wie heeft de oude taxussen bij de toegangspoort van het park aan de stadszijde zo akelig hoog opgeschoren? Andere coniferen hadden door zo'n mishandeling allang het loodje gelegd!

"Het plantsoen wordt in de zorg van het publiek aanbevolen", zegt een antiek bord bij een andere ingang. De zorg van het publiek, ach ja. De Prinsentuin, zo hoor ik van Piet Braam, heeft erg veel last van poep, het hond- en mauwzeer waarmee inmiddels alle wandelgebied in Nederland is besmet. Misschien kunnen Pronk en Brinkhorst dáár eens een voorjaarsopruiming op loslaten.

Wie op een mooie voorjaarsochtend wakker wordt en denkt 'Ik haw sin oan in kuiertocht troch de bosk', op dus naar Leeuwarden, bolwerk van onverstaanbare maar hartelijke mensen, daar midden in dat heerlijk ruime Fryske l n!

• Stadspark de Prinsentuin in Leeuwarden: altijd open. Kwartiertje vanaf het NS-station, richting Oldehove-toren lopen. Inlichtingen: 058-2338628.