Mauritius, klein eiland in de Indische Oceaan, werd precies 400 jaar geleden door de Nederlandse vice-admiraal Wijbrandt van Warwijck ontdekt. Hij gaf het de naam van stadhouder Prins Maurits en daarom was het lang geen onaardig idee van de Mauritianen om Maurits en Marilène voor de feestelijke herdenking uit te nodigen.

Goed voor de promotie van het eiland en nu weten we ook meteen, dat het eiland niet in de buurt van Aruba ligt, maar even ten oosten van Madagaskar en niet ver van Zuid-Afrika. Het prinselijk paar had het erg druk met allerlei officiële plechtigheden, maar gelukkig waren ook enkele dagen gereserveerd om te genieten van de zon, de spierwitte stranden en de diepblauwe zee.

Slechts ongeveer tweeduizend Nederlanders trekken jaarlijks naar dit vakantie-eiland. Heel veel meer moeten dat er niet worden, want men wil het eiland graag een beetje exclusief houden.

Na het bezoek van prins Maurits weten we nu precies waar het eiland ligt

Mauritius wil een beetje exclusief blijven

door HARRY MULLER

PORT LOUIS - Wie naar Mauritius reist om nog iets te ontdekken van de geschiedenis van de Nederlanders, heeft daar veel fantasie voor nodig. Een simpel monument aan de rand van de oceaan herinnert aan de plaats, waar Wijbrandt en zijn mannen vier eeuwen geleden voet aan wal zetten. Van een nederzetting is niets overgebleven, maar wel is uit de geschiedschrijving bekend geworden dat de Nederlanders de dodo uitroeiden, een soort kruising tussen een houtduif, een eend en een pinguïn. Het was een gemakkelijke prooi, want meestal waggelde zo'n dodo zo de pan in. Er staat aan de rand van het vliegveld achter prikkeldraad nog een beeld van de vogel en natuurlijk worden er dodo-mokken, dodo-shirtjes, dodo-snoepjes en andere dodo-prullaria aan de toeristen verkocht.

Mauritius werd later een steunpunt voor de schepen van de VOC, die op weg waren naar Indië en in die tijd introduceerden de Nederlanders het suikerriet op het eiland. Zoals in ons land de maïs overvloedig op de akkers staat, zo is het hier met het suikerriet gesteld. Het is overal duidelijk aanwezig in het landschap en natuurlijk is er ook een suikerriet-monument.

De Nederlanders introduceerden het suikerriet op Mauritius en het is nu een belangrijke bron van inkomsten.

Resten

Gelukkig voor de historici onder ons heeft men onlangs de resten gevonden van het fort Frederik Hendrik. Archeologen van de Universiteit van Amsterdam hebben daar opgravingen gedaan en muntjes, pijpen, flessen en aardewerk uit ons land gevonden. Bijna alles zit nog onder de grond, maar de bedoeling is dat er opnieuw opgravingen worden verricht. Al wat dan uit vroeger tijden wordt gevonden, zal tentoongesteld worden in een bezoekerscentrum. Voorlopig zullen we het moeten doet met een kamer in het Naval and Historical Museum, waar een stukje geschiedenis van de Nederlanders op Mauritius te zien is. Natuurlijk met een schilderij van stadhouder Prins Maurits, prenten van schepen, zeekaarten en wat spullen die opgegraven zijn.

De service is uitstekend en de bevolking vriendelijk

Na de Nederlanders kwamen omstreeks het jaar 1700 de Fransen aan de macht en weer een eeuw later de Engelsen. Zes jaar geleden werd Mauritius een onafhankelijke republiek. De Engelse invloeden zijn het langst blijven hangen. Zo lijken de politieagenten op die aan de andere kant van de Noordzee, is het verkeer links, zijn er wel erg veel rotondes en wordt er op de scholen nog een uniform gedragen. Toch spreekt ook een groot deel van de bevolking Frans.

Tempels

Veel mensen komen uit India en daarom vinden we er veel hindoetempels. De heiligste plaats op het eiland bevindt zich in het heuvelachtige gebied rond Grand Bassin. Een priester zou een visioen gehad hebben, dat het meertje daar in verbinding zou staan met de heilige rivier de Ganges in India. Talrijk zijn de tempels die rond het water zijn gebouwd met daarin allerlei beelden van goden en godinnen. De tempel hangt meestal vol wierook en overal staan rode kisten met grote hangsloten om geld in te doen. Er wordt vriendelijk gevraagd om vooral ruim te offeren.

Dit is is heilige meertje van de hindoe's aan de rand van het Nationale Park. In de tempels wordt gevraagd veel geld te offeren.

We zijn hier meteen aan de rand van het Nationale Park 'Black River Gorges' in de binnenlanden van het eiland. De keurig aangelegde asfaltwegen doen denken aan die in de nationale parken van Amerika. Overal zijn wandelroutes uitgezet en er zijn tal van punten, waar je van een mooi uitzicht kunt genieten met watervallen en diepe dalen met bossen en rotsen. En altijd is ergens aan de horizon wel een stukje blauw van de zee te zien. Als je geluk hebt, kun je hier ook de pijlstaartvogel (het symbool van Mauritius) over de toppen van de bomen zien zweven.

Particulier

Het 'Domaine du Chasseur' en het 'Domaine les Pailles' zijn particuliere natuurparken. Hier groeien gewassen als koffie, thee, mango's en bananen. In beide parken leven enkele duizenden herten, die door de Nederlanders vanuit Java naar het eiland werden gebracht. In verband met het wildbeheer moeten jaarlijks een aantal dieren worden afgeschoten, waar de jagers onder de toeristen aan mee kunnen doen. Merkwaardig is verder, dat men pas geboren muizen en kuikens voert aan een bijzondere valk. In een glijvlucht pikt de roofvogel deze lekkernij op en toeristen genieten van dit schouwspel.

Het 'Domaine les Pailles' is meer een soort pretpark, waar je ook met een jeep de bergen in kunt om daar op grote hoogte te genieten van een zonsondergang. Op het landgoed zijn verschillende soorten restaurants, er is een casino en een oude suikerfabriek, die nog volop in gebruik is. De molen waarmee het suikerriet wordt vermalen, wordt in beweging gehouden door twee ossen.

Veel hotels bieden diepzeevissen aan, maar er moet wel ruim voor betaald worden.

Port Louis is de hoofdstad van het eiland en een belangrijke haven voor wrakke scheepjes uit Taiwan. Het winkelcentrum 'The Waterfront' aan het water is gloednieuw en een kopie van dat in Kaapstad. In de naaste toekomst zal het verder uitgebreid worden, maar het aanbod van luxe winkels, restaurants en eettentjes is nu al overweldigend.

Post

Het postmuseum in de stad moet u beslist ook even bezoeken om daar de beroemde postzegel de blauwe Mauritius te zien. Er bestaan slechts vier ongestempelde exemplaren van deze zegel. Die in Mauritius werd in november 1993 gekocht voor 1,5 miljoen Zwitserse franken. Het Nederlandse PTT-museum heeft de zegel in oktober 1994 aangekocht van een onbekend gebleven verkoper en ook het betaalde bedrag werd nooit bekend gemaakt.

De dorpen op het eiland zijn meestal klein en de winkeltjes daar stellen niet veel voor. Vaak is er een overdekte markt, waar van alles te koop is. Ondanks alle eenvoud heeft het eiland een enorme aantrekkingskracht op vooral rijke toeristen.

Op het menu in de hotels staat vaak vis, die overal vers op de markt te koop is.

Heel wat beroemdheden hebben al gelogeerd in het luxe hotel Royal Palms, waar voor de koninklijke suite zo'n ƒ7000 per dag wordt berekend. De meeste hotels aan de vaak kilometers lange stranden vallen wat comfort betreft in de hoogste categorie. Bij het boeken van een reis is bijna altijd het ontbijt en het diner bij de prijs inbegrepen. Ook zeilbootjes en surfplanken worden gratis beschikbaar gesteld en vaak is het golfen en waterskiën ook gratis. Diepzeevissen kan ook, maar daar moet meestal flink voor betaald worden. Maar een leuke foto van jezelf met zo'n kolossale vis in de takels op de achtergrond is best aardig om thuis aan vrienden en bekenden te laten zien.

Service

Vriendelijkheid en service staat hoog in het vaandel geschreven op Mauritius. Eenvoudige zaken als een verfrissend doekje presenteren na een lange rit over het eiland is hier heel gewoon. In het pas geopende hotel 'The Resident' krijg ik zelfs bij m'n kamer een butler, die de koffer in- en uitpakt, de overhemden strijkt of bijvoorbeeld het bad vol laat lopen.

Maurits en Marilène waren op officieel bezoek in Mauritius, maar komen daar graag nog eens terug.

Prins Maurits en Prinses Marilène zijn inmiddels uitgenodigd om daar een paar nachtjes te komen slapen. Na hun officiële bezoek komen ze graag nog eens voor een vakantie op Mauritius terug.

REISWIJZER

Mauritius is een wat exclusieve vakantiebestemming en dat wil men graag zo houden. Daarom zal men voorlopig geen toestemming geven voor chartervluchten naar het eiland in de Indische Oceaan. Een vakantie van ruim een week (half pension) kost al gauw ƒ 3000,-. Een vakantie in combinatie met Zuid-Afrika behoort ook tot de mogelijkheden.

Air Mauritius vliegt één keer per week vanaf Brussel en dagelijks vanaf Parijs naar dit vakantie-eiland.

Mauritius heeft een tropisch klimaat met meestal een koel windje vanuit zee. De zon schijnt er overvloedig, maar af en toe kan een flinke regenbui roet in het eten gooien. Het slikken van malariapillen in niet nodig.

INLICHTINGEN: Thika Travel, Kockengen, telefoon 0346-242526 of bij uw reisbureau.

Eigen foto's.

Publicatiedatum = 10 oktober 1998