Abruzzo: pastoraal leven op een steenworp van Rome door THEA DETIGER Het goud van Abruzzo. Zo noemen ze de kostbare saffraan die uit het bergachtige achterland van Rome komt. Met eindeloos geduld wordt de tere lichtpaarse saffraankrokus (Crocus sativus) gekweekt op de Navelli-vlakte vlakbij L'Aquila. Daarna worden voorzichtig de rode stampers uit de bloemen gehaald en vervolgens gedroogd. Alleen de bloemen met drie stampers zijn bruikbaar. Zitten er vier stampers in dan smaken ze naar niets. Van de stampers van deze lichtpaarse bloemen wordt saffraan gemaakt. Tal van streekgerechten in dit nog vrij onbekende vakantiegebied zijn door het gebruik van saffraan oranjegeel gekleurd. Het is trouwens niet het enige 'goud' dat blinkt in deze oorspronkelijke herders-keuken. Abruzzo, en dan speciaal het plaatsje Fara San Martino, staat bekend om zijn hoge kwaliteit pasta-producten. Aan de rivier de Verde liggen de beroemde pastafabrieken De Cecco, Delverde en Le Matasse. Ze halen het mooiste graan uit de nabijgelegen Italiaanse provincie Puglia, en verder uit Canada, de VS of Australië. Maar het grote geheim achter hun wereldroem is volgens hen het zuivere water dat ze direct betrekken van de bronnen van de Verde. De fabrieken liggen niet voor niets aan de voet van de berg Maiella, midden in het Maiella Nationaal Park. Natuurgebied Het speciale gebak van de nonnen van Pescocostanzo. Het is slechts één van de nationale parken hier. Want maar liefst 30 procent van Abruzzo is beschermd natuurgebied. Dat was hard nodig. Want in de jaren zeventig waren bijna alle wolven uitgeroeid door schaapherders. Ook de bruine beer (een vrij kleine soort) had bijna het loodje gelegd en daarnaast wilde men het aantal chamois doen toenemen (een speciaal soort hert dat hier in kudden leeft). Het gebied waar je de meeste kans maakt om deze bedreigde dieren tegen te komen is de Camosciara, alleen te bezoeken onder begeleiding van een natuurgids. Maar ook als skiër of langlaufer in de omgeving van de bergmassieven Gran Sasso en Maiella kun je in de winter dieren tegenkomen. In Abruzzo zijn ze behoorlijk trots op dat hun skigebieden die 155 km van Rome liggen en afgelopen winter de meeste sneeuw van Italië hadden. Abruzzo heeft heel wat te bieden: bergen, bossen, grotten, folklore, bijzondere kerkjes, en waar het gebied grenst aan de Adriatische Zee: zowel rots- als zandstranden. Toch is het zelfs bij veel mensen uit Rome onbekend en zeker bij buitenlanders. Juist omdat het zolang geïsoleerd is gebleven, is het berggebied rijk aan kleurrijke oude tradities en vindt men er veel religieuze plaatsen die uitnodigen tot meditatie. De traditionele klederdracht van Scanno. Een levend museum is het middeleeuwse stadje Scanno, waar wintersporters op 24 december Jozef en Maria, de herders en de koningen voorbij kunnen zien trekken, en op 17 januari de openbare zegening van de pasta kunnen bijwonen. De vrouwen lopen hier op hoogtijdagen nog steeds in klederdracht. Opvallend daarbij is de kunstmatig aangebrachte punt midden op hun borst. Volgens overlevering was dat om de aandacht van hun zware borsten af te leiden. In een ander dorpje, Pescocostanzo, beweert men bij hoog en bij laag dat nonnen drie borsten hebben. Dat komt door het speciale gebak, dat oorspronkelijk door de kloosterzusters werd gemaakt, en drie bergentoppen voorstelt. Publicatiedatum = 22 mei 1999