&referer=" WIDTH="0" HEIGHT="0" BORDER="0" ALIGN="LEFT" ALT="">
Hongkong leeft 24 uur per dagdoor Mirjam Brinks HONGKONG - In de voormalige Britse kroonkolonie is de wondere wereld van oost en west versmolten tot het Manhattan van China. Het is er even vertrouwd als vreemd. Het ene moment waan je je in Amsterdam, terwijl je even later echt het gevoel hebt ver weg in China te zijn. De Aziatische Metropool biedt te veel om louter als springplank naar de rest van de wereld te gebruiken. Dit neemt niet weg dat de stap naar bijvoorbeeld de andere kant van China vanaf het nieuwe vliegveld Chek Lap Kok een hele kleine is. Na twee uur vliegen zet je al voet op wat altijd al Chinese bodem was. Met het nieuwe vliegveld is Hongkong compleet. Vanaf het moment dat het vliegtuig vaste bodem raakt, voel je de enorme luxe van de stad. Het vliegveld, wat oppervlakte betreft vergelijkbaar met de provincie Utrecht, moet de concurrentie aangaan met de luchthaven van Singapore. Nog geen jaar geleden landde de reiziger op het kleine vliegveld Kai Tak met alleen een start- en landingsbaan. Concurreren met Singapore was toen absoluut niet mogelijk. Wel was landen toen een belevenis op zich. Gezien de ligging middenin de stad moest rakelings langs de flatgebouwen worden gevlogen.In de Aziatische metropool wordt iedere centimeter ruimte gebruikt. Zelfs de daken van de gigantische wolkenkrabbers worden niet onbenut gelaten. Zwembaden, tennisbanen en zelfs autowerkplaatsen zie je op de verschillende daken. Ruimte is immers erg kostbaar in de voormalig Britse kroonkolonie. De huisprijzen zijn er dan ook gigantisch. Voor een woning van 50 m betaal je al snel een miljoen gulden. De gemiddelde Hongkong Chinees kan dit onmogelijk opbrengen, zij wonen veelal met meerdere gezinnen in één huis.
Op de Chinese markten wordt alles verkocht, verse konijnen zijn er een echte delcatesse Voor de toerist wordt het luxueuze Hongkong echter steeds goedkoper. De prijzen van de toeristenhotels zijn sinds de Aziëcrisis met maar liefst 60% omlaag gegaan. De hotels moeten echt stunten met prijzen om te overleven. Vooral de Japanners waar de toeristenindustrie hier toch voornamelijk op draaide, blijven volgens de Hongkong Tourist Association weg. Toeristen zullen zich in de stad met ruim 6 miljoen inwoners absoluut niet hoeven te vervelen. Hongkong leeft 24 uur per dag. Borden met neon-reclame lijken om een plaatsje aan de gevel te vechten. Taxi's en bussen kruipen bumper aan bumper door de overvolle winkelstraten, waar werkelijk alles te koop is. In de vele kleine winkeltjes staan de computers, televisies, en fototoestellen tot aan de plafonds toe opgesteld. Alles draait hier om geld, geld en nog eens geld.
In het vissersdorpje op het Hongkongse Lantou Island kom je in een oase van rust terecht. Naast alle chaos en drukte heeft Hongkong ook een andere kant. Na een rit van zo'n driekwartier door de bergen kom je op 'Lantou Island' in een oase van rust terecht. Dit is een klein vissersdorpje waar de bewoners langs de kant van de weg hun waar verkopen. Toeterende taxi's, billboards en wolkenkrabbers lijken hier heel ver weg. De mensen wonen op dit eiland in piepkleine huisjes, die er verre van luxe uitzien. Toch lijken de Hongkong Chinezen hier veel gelukkiger en vooral rustiger dan in het centrum. Natuurlijk kent de Aziatische Metropool ook een zeer bruisend nachtleven. Discotheken, nachtclubs en vele kroegen sieren het straatbeeld in Hongkong. Voor de Europeaan die na alle hectiek van de dag wil bijkomen in een gemoedelijke omgeving en zich ook een beetje thuis wil voelen, is Lan Kwai Fong een leuke uitgaansbuurt. Dertigers en veertigers,bijna allemaal met een westers uiterlijk, staan in de straten bier en cocktails te drinken. Alsof het zomer is in Amsterdam.
De meest exotische diersoorten kunnen op de markt worden aangeschaft. Voor kooplustigen is Temple Street een absolute must. Op deze 'nachtmarkt' is werkelijk alles te koop wat nep is. Horloges, fototoestellen en zogenaamde merkkleding worden door de toeristen met honderden tegelijk gekocht. Aan eventuele problemen met de douane bij thuiskomst wordt schijnbaar nog niet gedacht. De overgang van het moderne Hongkong naar de naburige Chinese stad Hangzhou is als die van het vroegere West- naar Oost-Berlijn. Wie een visite aan Hongkong laat volgen door een bezoek aan het echte China, wordt voor zijn gevoel een halve eeuw teruggeworpen in de tijd. Sinds Hongkong na 100 jaar pacht nu weer onder Chinees bestuur valt, zijn beide staten weliswaar één land, maar het blijven twee totaal verschillende werelden.
Leven, wonen en eten, alles gebeurt in China op straat. Alleen de drukte komt in beide gebieden overeen. Het straatbeeld in de universiteitsstad Hangzhou wordt gedomineerd door sober geklede Chinezen, die het ogenschijnlijk erg druk hebben. De dure limousines van Hongkong zijn hier vervangen door eenvoudige fietsen en de strakke maatpakken door eenvoudige kiel met pet. Wie de Chinese taal niet machtig is, moet gezegend zijn met het nodige improvisatietalent om duidelijk te maken wat hij wil. Alleen achter de hotelrecepties wordt Engels gesproken, voor de rest is het handen- en voetenwerk. Een taxichauffeur moet echt een papiertje met het adres onder de neus worden geduwd om er zeker van te zijn dat hij de juiste bestemming bereikt. Maar niemand mag al te veel eisen stellen voor een prijs van circa 5 gulden Voor een half uur durende rit. Het stadsbestuur van Hangzhou heeft de afgelopen jaren het nodige opgestoken van de moderne buurman Hongkong. Aan de rand van de stad is in 1992 begonnen met de bouw van een modern kantorenpark, waar inmiddels tal van grote concerns als Motorola en Siemens vestigingen hebben. Om het natuurschoon binnen de gemeentegrenzen te beschermen, heeft de Chinese overheid besloten dat de enorme kantoorpanden in het oostelijk deel van de stad moeten worden geconcentreerd. Dat lijkt geen slechte keuze, want de stad heeft inderdaad wel wat fraaie natuur te bieden. Meest in het oog springend is het fraaie en veelbezongen West Lake, waar de romantiek welig schijnt te tieren. De gidsen melden tenminste met flonkerende ogen dat aan de rand van het meer heel wat Chinese heren hun echtgenote ten huwelijk hebben gevraagd. Voor degenen die de liefderijke omgeving eens van een andere kant in zich willen opnemen, varen er de hele dag bootjes af en aan waarmee de poel der romantiek kan worden bevaren.
Het plukken van theeblaadjes is voor de Chinese vrouwen een dagtaak. Na zoveel zwoele indrukken brengt een bezoek aan de enorme theeplantage van Hangzhou de bezoeker weer terug in de bikkelharde realiteit. Op de onmeetbare velden zijn dagelijks honderden vrouwen in de weer met het plukken van de blaadjes voor de groene thee, waaraan de Chinezen een grote geneeskrachtige werking toeschrijven. Een slok van deze thee doet het uiterlijk ook al goed: het levert stralende ogen en een goede huid op. Bij wie er werkt, levert deze plantage voornamelijk rugpijn en opgezwollen handen op: een beetje ervaren plukker haalt dagelijks een kilo blaadjes van de struiken, terwijl er voor een kilo groene thee vier kilo blaadjes nodig is. De glanzende huid en stralende ogen worden duur betaald. Aanzienlijk goedkoper is het voedsel op straat. Voor wie er oog voor heeft, is het dagelijks leven zeer wel te betalen. Voorwaarde is echter wel een sterke maag. Voor een paar cent worden vissen- en kippenkoppen verkocht. Een delicatesse naar het schijnt, waar de rat volgens de Chinezen amper voor onderdoet. Teneinde de versheid te garanderen worden de dieren onder de ogen van de koper op de markt geslacht. Het is weer eens wat anders als al het klatergoud in de Hongkongse restaurants, waar de obers nog buigen als knipmessen. En zo blijkt maar weer over smaak valt niet te twisten. REISWIJZER De Hongkongse vliegtuigmaatschappij Cathay Pacific vliegt vier keer per week in 10 uur non stop van Amsterdam naar Hongkong. Vervolgens is het met de dochtermaatschappij Dragon Air nog twee uur vliegen naar de Chinese stad Hangzhou. Voor reserveringen en informatie 020- 6532010. Publicatiedatum = 27 februari 1999
|