Doktersdillema

door Nico Terpstra, arts

Gezondheid op reis is een groot goed. Voor één keertje wil ik deze zaak ook eens vanuit de kant van dokters belichten, ter lering en de vermaak. In het Engelse vakblad 'British Medical Journal' van afgelopen week staan de lotgevallen van een Engelse psychiater die in 1997 tijdens een vlucht van Californië naar Londen de door artsen zo gevreesde woorden 'is er een dokter aan boord' over de intercom hoorde. Omdat zijn kennis van acute en medische zaken als psychiater wat weggezakt was, besloot hij in eerste instantie meer even aan te zien of er zich een andere arts zou melden. Bij een tweede oproep kon hij echter niet meer afwachten.

De passagiere in nood was een ex-verpleegkundige die plotseling erg benauwd was geworden. Omdat ze in het verleden al vaker voor bloedstolsels in de benen (trombose) was behandeld, dacht onze psychiater aan een los geschoten bloedstolsel dat in de longen terecht was gekomen (longembolie). Hij adviseerde een noodlanding en bleef verder zo goed mogelijk medische zorg bieden. De patiënt werd van boord gehaald en maakt het voorzover bekend redelijk.

Tot zover alles in orde: de dokter handelde als een 'goede Samaritaan'. Omdat zijn beloning, te weten een flesje goedkope champagne en een reisvoucher ter waarde van 50 dollar met veel beperkingen, hem maar matig beviel stuurde hij een rekening van 540 dollar (voor 4,5 uur werk) naar de luchtvaartmaatschappij (American Airlines). Immers, redeneerde hij: als ik hulp bied aan een patiënt in nood, loop ik vooral in de Verenigde Staten enorme risico's. Eén foutje en je wordt als arts voor een vermogen aansprakelijk gesteld.

De vliegtuigmaatschappij weigerde te betalen onder het motto: de arts behandelt een patiënt en de locatie aan boord van ons vliegtuig is daarbij een toevallige omstandigheid. American Airlines heeft als beleid dat in dit geval nooit een arts wordt betaald (die moet zelf maar een rekening naar het slachtoffer sturen). De psychiater wacht nu net als alle vaker reizende artsen met spanning op de rechtszaak (7 oktober aanstaande). Hij was verbaasd om te horen dat zijn Engelse aansprakelijkheidsverzekering een eventuele claim niet zou uitkeren. Hetgeen dan tot een persoonlijk financieel drama had geleid.

Niemand is er mee gebaat dat artsen zich niet meer in vliegtuigen met spoedpatiënten durven te bemoeien. Als een vliegmaatschappij in de lucht een arts inhuurt om een van zijn passagiers te behandelen, kan zij die arts ook enorm in de problemen brengen. Derhalve is een betaling terecht. De vliegmaatschappij kan dan best vervolgens de rekening verhalen op de verzekeringsmaatschappij van de patiënt. Aansprakelijkheidsverzekeringen moeten in ieder geval zulk soort situaties ook gaan dekken.

Wordt vervolgd...

Publicatiedatum = 19 september 1998